भांगरभूंय | प्रतिनिधी
(हेमलकसान आमकां अशो साबार गजाली शिकयल्यो. तातूंतल्यान आमची कुशळताय वाडली आनी प्रकल्पाक ताचो उपेगय जालो….. आतां मुखार….)
हेमलकसाक येतकच कांय कल्पने भायले, जिवावेले प्रसंग घडले. तांतूतलो म्होंवांमुसांचो हल्लो तर ना विसरपा सारको. हांगचो प्रकल्प आतां इल्लो- इल्लो रुळार येवपाक लागिल्लो. पेशंट आसताले, पूण हिसपा भायर गर्दी नासताली. ताका लागून थोडो मेकळो वेळय मेळटालो. हांगां सप्तकाचे सगळे दीस सारकेच आसताले. म्हुणून आयताराचें वेगळें अप्रुप बी नासतालें. आमी सुटी अशी घेनासले. पूण पेशंट नासत तर एका- दोगांक इमर्जन्सी खातीर फाटल्यान दवरून आमी भायर सरताले. वेळ पासार करपाक, ताजे- टवटवीत जावपाक भोंवपा खेरीज दुसरें कांयच साधन नासतालें.
अशेच एक फावट आमी आयताराक दनपारचें जेवण जातकच बारा- साडेबारांक सुमार भोंवपाक भायर सरले. हांव, मंदा, रेणुका, विलास आनी हेर कांय जाण आसले. पिलूय वांगडा आसलो. जुलय 1976 तली ही खबर. पावसाळो सुरू जाल्लोच. आमचो बाकींच्या कडेन संपर्क तुटिल्लो. पूण त्या दिसा फकत दमट आसलें. पावस नासलो म्हुणून लागले चलपाक.
प्रकल्पा कडच्यान सात किलोमीटरांचेर, उंचायेचेर एक दोंगुल्ली आसा. थंयच्यान प्रकल्प, भोंवतणचो वाठार बी खूब सोबीत दिसता. आयल्यान चार किलोमीटरांचेर एक गांव आसा. थंयचे लोक म्हणपाक लागले, कित्याक थंय दोंगरार वतात ? पावसाचे दीस. त्या भायर थंय वाशेलांय आसतात.” पूण आमी जायतेजाण आसले. ताका लागून वचपाचेंच थारायलें. दोंगुल्ली चडले, सगळ्याक भोंवून सकल देंवपाचो आमचो बेत आसलो. दोंगुल्लेच्या निमाण्या भागांत फकत तळप, फातराळ जागो आसलो. झाडां- झोपां चडशीं नासलीं. थंय म्होंवामुसांचीं जायतीं मालीं आसलीं. पूण थंय तीं आसात तें आमच्या कोणाच्याच नदरेंत आयलेंना. आमी जायते जाण आशिल्ल्यान एकाद्रें आमच्या उलोवपाच्या आवाजान मुसांक त्रास जालो जातलो. खरें कितें जालें तें खबर ना, पूण त्या म्होंवामुसांनी आमचेर घुरी घाली.
आमच्याबरोबर धा-अकरा म्हयन्यांचो पिलू आसलो. कल्याण नांवाचो कार्यकर्तो ताका घेवन मुखार चलतालो. ताका पयलीं मुसान दंख माल्लो. आखांत उजो जावन ताणें व्हडान किळांच माल्ली. तो कित्याक बोवाळ करता हें कळचें पयलींच मुसांनीं आमचेर घुरी घाली. ताका लागून सगळे वाट मेळटा तशे धांवपाक लागले. मूस फाट सोडनाशिल्ले. ह्या सगळ्या बोवाळांत बाकीचे दोंगुल्ली देंवून सकल गेले. पूण हांव आनी मंदा, कशें कोण जाणां, थंयच आडकलीं. मुसांनी अचकीत घुरी घालतकच एकादीं धांवपाचें येवजलें ना जातलें. बाकीचे सगळे गेल्ल्यान आमी दोगांच मुसांक आयतींच सापडलीं. जितलो तांकां चुकोवपाचो येत्न केलो तितले ते अदीकच चाबले. थंय ल्हिपून रावपाक आडोसय नासलो. पूण कांय वेळान लक्षांत आयलें की एकाच जाग्यार रावले, हाललेनात तर मूस चाबनात. पूण हें कळटा मेरेन आमकां दोगांकय भरपूर मूस चाबले. मंदाक तर तांची ॲलर्जिक रिएक्शन जाली. म्होंवामूस चाबतकच त्या जाग्यार उजो जावप, हें तर सगळ्यांकच जाता; पूण ताका आयली तशी रिएक्शन हजारांत एकल्याकच येता. ताका ओकारे येवपाक लागले, डायरियाचो त्रास सुरू जालो.
तो वेळमेरेन बाकीचे वचून एक- दोन वरां जाल्लीं. ते पिलूक वांगडा घेवन गेले, हें तांतल्या तातूंत बरेंच जालें. पूण आतां आमी हांगच्यान कशे सुटप, हाची चिंता आमकां जाल्ली. मंदाची दशा पळोवपाक जायनासली. मूस आजुनय आमच्या भोंवतणीं घुंवघुंवताले. आमकां हालपाक मेळनासलें. मंदा मात्शें घुंवळेंतशें आशिल्ले. एक सारकें
उदक-उदक करतालें. पूण दिवपाक उदक खंय आसलें ?
अशींच तीन-साडेतीन वरां गेलीं. प्रकल्पाकडच्यान बरेंच पैस, आमी दोगांच त्या दोंगुल्लेचेर. आशीकुशीक कोणूच ना. मूस मात आजूनय आमच्या भोंवतणीं. आनी मंदा पुराय गळसणून गेल्लें. कितें करप कांयच कळना. हळुहळू काळोखूय जावपाक लागलो. मंदा त्या परिस्थितींत म्हणपाक लागले,” तूं म्हज्या खातीर रावनाका. तूं वच,“ पूण ताका अशें एकलें सोडून हांव कसो वतलों आशिल्लों ? ताची अवतिकाय तर एक पावल लेगीत फुडें घालपा सारकी नासली. “ जें कितें जातलें तें आमचें दोगांचेय जातलें. चिंता करनाका, कोणतरी येतलोच.” असो धीर हांव ताका दित आसलों. कोणाचोय आवाज आयकूंक येता काय हाचे कडेन कान लागिल्ले. तेन्नाच पयसुल्ल्यान आवाज आयलो,
हो आवाज आयकुन जिवांत जीव आयलो. जिवावेल्या संकटांतल्यान सुटका जातली, हें येवजून एकदम सूऽऽ जालें. हें घडूंक शकलें रेणुका खातीर. कारण मुसांची घुरी चुकयत तें सगळ्यां पयलीं दोंगुल्ले वेल्यान सकल देंविल्लें. धांवत वचून ताणें प्रकल्पार बाकीच्या लोकांक खबर दिली. बैलांगाडी घेवन ते पावतात म्हणल्यार दोंगुल्लेर भोंवपाक आयिल्ले बाकीचे सगळे थंय पावले. आमी देंवलीं नात म्हणजेच वयर आडकून उल्लीं आसतलीं, असो रेणुकाक अंदाज आयलो. ताका लागून कांय कार्यकर्त्यांक घेवन तें बैलांगाडयेन आयिल्लें.
(मुखार चलता)
प्रकाशवाटा (मूळ लेखक : डॉ. प्रकाश आमटे)
देविदास गजानन नायक
98505 35051
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
