भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आ यज जो तो स्वताचीं मोठेपणां, स्टेटस मिरोवपाक जगता, आनी समाजा मदीं आपणालें अस्तित्व सिध्द करपाक तळमळटा. पयसो पयसो करीत दिसरात ताचेच फाटल्यान धांवता, आनी हें करतना तो आपूण एक हाडामासाचो मनीसपणान भरिल्लो संवेदनशील मनीस आसा म्हणपाचें विसरून वता. तो आडेकडेक खंयच पळयना. ताका फक्त आपल्या स्टेटसाचें पडिल्लें आसता. समाजाचें कांयच पडिल्लें आसना. समाजाचें सोड ताका घरच्यांचेंय पडिल्लें आसना. तो ताची बायल आनी भुरगीं.
आपल्या स्टेटसाक सोब सारकें भुरग्यान शिक्षण घेवचें म्हूण भुरग्याचेर दबाव घालता. पयशे घेवन नोकरेक लायता म्हूण सांगपी लोकांनी सोयऱ्यांक लेगीत सोडूंक ना. कांय जाण भायल्यान आपूण आनी सभ्य म्हूण दाखयतात पूण भितरल्यान तांची मनां सामकीं कुशिल्लीं आसतात. तुका तें हटकुपाक जाय म्हूण ते वयले वयर हटकितात. फक्त वचत थंय आपलो सुवार्थ सादयतात. तांणी केन्नाच कोणाक कुस्कुटाचीय मजत केल्ली आसना. केल्लीं आसली तरी तांणी ताचे कडल्यान आंवाळो दिवन कुवाळो काडिल्लो आसता.
समाजांत तरेतरेचे लोक जगतात. म्हाका बरो तो ताचो दुस्मान आनी ताका बरो तो म्हजो दुस्मान. तोंडार सगलें एकमेकाच्या गळ्यातलें ताईत कशे वागतले. खरें म्हणल्यार प्रत्येक जाण एकमेकाचे धुतात. बरो सज्जन असो मनीस मेळप आयज कठीण जाला. जण एकल्याच्या मनांत जो दुसऱ्या विशीं दुस्वास निर्माण जाता तो उणो जावपाक जाय. नकारात्मक सोच कमी जावपाक जाय. सकारात्मक विचार घेवनच आमी जगपाक जाय. अशें कित्याक घडटा तर आमचो अंहकार, हांव आनी हांवूच हे वृत्तीक लागून. दुसरो म्हणजे किकोंत. थोडेंच लोक आसतात जे सरळ तोंडार सांगतात. ते कायलोळे करिनात. कितें म्हणटात तें सडेतोड तोंडार. फाटल्यान कांयच दवरिनात. स्वता खातीर सगलेच जगतात. जिवजिवावळ, मनीस आनी मोनजात हातूंत फरक आसा.
मनशान दुसऱ्या खातीर थोडो तरी जगून पळोवचो. समाजाचे प्रती दर एकल्या मनशाची लागणूक ही आसपाकूच जाय. प्रामाणीक भावनेंतल्यान समाजा खातीर वावुरपाक जाय. एकमुळो कसो जगूंक फावना. थोडे मनीस पाडेपणां करपाकूच जल्मल्ले आसतात. तें बरें म्हूण कोणाचेंच चिंतिनात. सामकें दोळे फुटके कशे वावुरतात. दोग जणांचें बरें चलता थंय, तांचे मदीं केस्तांवां निर्माण कर. एकाचे सात करून कोणाचो तरी संवसार उध्वस्त कर. कोणाचीं झगडीं लाय, तर कोणाच्या झगड्यांत तेल ओत. सामकीं वायट वृत्ती ही. खास करून बायलां बायलां मदीं दुबावाची आनी दुस्वासाची वृत्ती चड दिसून येता. प्रत्येक मळार एकामेकां मदीं दुस्वास हो रिगिल्लो आसा. राजकीय मळार इल्लो चडूच. साहित्याचेंय मळ हातूंतल्यान सुटिल्लें ना.
साहित्याच्या मळार व्हड प्रमाणांत आमकां गटबाजी पळोवंक मेळटा. पुरस्कारा खातीर लॉबींग केल्लीं पळोवंक मेळटा. म्हाका सोडून दुसऱ्याक पुरस्कार मेळ्ळो जाल्यार ताका लॉबींग करून दिला. आनी म्हाका मेळटा तेन्ना निवड समितीन वेंचून दिला. हें समा न्हय. आपलो तो बाब्या दुसऱ्याचो तो कारटा. आजकाल जण एकल्याक पावला पावलाक गॉडफादर लागता. जांकां गॉडफादर आसना तें थंयच उरतात आनी फाटसून आयिल्लो मनीस मुखार पावता. आमी आमची सुसेगाद वृत्ती सोडून दिवपाक जाय. भायलो लोक गोंयात येवन पोट भरता आनी आमी हांगा बेकार बसून येतल्या वतल्यांच्यो टवाळ्यो मारतात. कारण आमकां घरांत वतकच दोन वेळचें फुकटांत जेवण मेळटाच मेळटा. आमी स्वताच्या पांयार केन्ना उबें रावतले? गोंयांत भरपूर कामां आसात म्हणून तर गोंयांत काम करपाक लोक येतात. आमी हांगासर राजकारणाचेर उलोवपाकूच आनी उत्सव, महोत्सव मनोवपाकूच उरले. तांणी हांगा येवन मेळटा तें काम करून जमीन घेवन बंगले बांदले, बिल्डिंगो बांदल्यो. आनी आमी गोंयकार तांकां भायले भायले म्हूण हिणसावपाकूच उरले. आयज चाटे पावलाक तेंच उपकारा पडटात.
गोंयचो परंपरीक वेवसाय सगलो तांणी आत्मसात केल्लो आसा. कारण आमकां कश्टाचीं कामां करपाक लज दिसपाक लागल्या. हींच कामां करून आमच्या जाण्टेल्यांनी आमकां ल्हानाचे व्हड केले. आयज सगल्यो सुविधा आसतनाय आमी पांयार पांय उडोवन सूख घेवंक सोदतात. तें कितलें राबराब राबतात तें आमकां दिसना. तांचो पयसो दिसता. तांचे कांय लोक जोडिल्ली जोड सोऱ्याक मोडटा. त्या लोकांचें गोंय म्हणल्यार दुबय जालां. सगले वेवसाय भायल्यांनी काबीज केल्यात. आमच्यांनी तांकां दोश दिवंक नजं. चूक आमची आसा.
कांय ग्रामीण वांठारांनी चलयो, बायलां वावर करतात. काजू कारखान्यांत कामाक वतात आनी दादल्यांक पोसतात. इतलेंय करून घराचो मालक दादलो मनीस.
पयशेकार आनीक गिरेस्त जायत आसा. आनी गरीब बाबडो रिणांनी बुडत आसा. ताका वयर काडपाक कोणें आधार करपाचो? गरीब-गिरेस्त ही दरी कशीच मिटना. कारण म्हारगाय. कोण कश्ट करून खाता ताका भंय आसना. प्रत्येक मनशान कश्ट हें करपाकूच जाय. कश्ट म्हणजे शेतांतलीं चिखलांतलींच कामां न्हय. जंय फक्त मनशाचो घाम देंवता. सगले तरेचीं कामां. जावं तीं ऑफिसांतलीं आसूं, दुकानां, हॉटेलां, बाजार, येरादारी, दर्या वयलीं, मायनींग, ड्रायव्हींग सगलींच कामां खर कश्टाचीं आसतात. थोडे कडेन मनशाक खूब शारिरीक श्रम करचे पडटात तर कांय कडेन तकलेर पेंच घेवन कामां करचीं पडटात.
काम करतना मनाचेर ताण हो पडटाच. म्हूण मनशाक विसव जाय आसता. कश्टांक पर्याय आसना आनी केल्ले मेहनतीचें फळ हें सदांच गोड आसता. कश्ट करून खाता तातूंत एक तरेचो आनंद मनशाक मेळटा. थोड्यांक आलायतें खावपाची संवय आसता, पूण ते चड काळ तिगनात. जिणेंत सूख समृध्दी येवची म्हूण कोण कश्टता, कोण वतात करपता, कोण थंडेन कुडकुडटा, कोण दिसाचें काम करता तर कांय जाण रातपाळयेक कामांक वतात. कश्ट कोणाकूच चुकना. पूण जाय ते खेपे कश्ट करता एकलो आनी खाता भलतोच. कश्ट करपी उपाशी उरता आनी कश्ट करिनाशिल्लो धंयार धुमको मारता तें पळोवन तकली सण्ण जाता. कश्ट करता ताका ताचो मोबदलो मेळपाक जाय. आयज गरीब रिणकाराक बॅंको सतयतात. पयशेकारांक सगले माफ. कश्ट करपी शेतकार व्हड प्रमाणांत आत्महत्या करतात हें सत. बाकीचे दलाली करून ताका नाडटात. कश्टकरी लोकांची आमी जेन्ना सूख दुख्खां समजून घेतले तेन्नाच हो समाज वयर सरतलो. आनी कश्टाक एक तरेची प्रतिश्ठा प्राप्त जातली. होच प्रत्येकाचो स्टेटस जावप गरजेचो आसा.
काशिनाथ नायक
9158345844
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
