आजो… 100 ‘नॉट आवट’

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

ताणें दर एका मनशा भितर देव पळयलो. आपले कडेन आसा तातूंतलें काडून दुसर्‍याक दिलें. देख दिवची जाल्यार,

आमचो आजो जर आज आशिल्लो जाल्यार ताका 100 वर्सा जातलीं आशिल्लीं. आज्याचें पुराय नांव– श्रीधर गोपाळ सिनाय बोरकार. गोंयच्या फामाद सिदाद- दी- गोवान वाडदीस मनोवपाचो बोवाळ आसपाचो. ताणें आमकां नातरांक सदांच म्हणप, 100 जातलीं तेन्ना वाडदीस सामको जानोत करप. ताची ही इत्सा मात पुराय जावंक पावली ना.

आजो नातरांचो सामको घोस्ताचो. आमी बोरये वतालीं तेन्ना आमी कितें मागचे पयलींच तो प्रोंत (ताचो खास शब्द) करतालो. आमचे खातीर तो पॅअर्स साबण हाडटालो आनी म्हणटालो, न्हावन बी बरी गोरीपिट्ट जायात. इतलेंच न्हय, तर आमी बरीं व्हड जातासर धूप बी घालतालो. म्हगेर जेन्ना धुव जाली तेन्ना ताचीय अशीच तोखणाय केली… आजो म्हणल्यार अश्योच म्होवाळ यादी.

आमचो आजो चैतन्याचो झरो कसो. ताच्या तोंडार केन्नाच निर्शेणी दिसली ना. ताच्या जिणेंत खूब बरे- वायट प्रसंग आयले, पूण दर एका प्रसंगाक ताणे तोंड दिलें. ताचो हो गुण सगळ्यांनी घेवपा सारको.

म्हाका आजो म्हणले काय मनांत बऱ्योच भावना दाटून येतात. भुरगेंपण आज्याक लागून उमेदीन गेलें. आमकां कितें जाय तें आज्याक ज्युस्त कळटालें. बोरये पावलीं काय उमेद जाताली. मागीर आमच्या मस्तेक शिम- मेर उर नाशिल्ली. तेन्ना होच आमचो आजो बरोच कडक जातालो. म्हज्या आतेभावाक आनी म्हाका खूब वायट दिसतालें. पूण आजो आमकां समजायतालो आनी आमी परत मजा करपाक मेकळीं. आमचो आजो सगळ्यांक आपलो आजो कसो दिसतालो. इश्ट परिवार लेगीत ताका ‘आज्या’ असो उलो करतालीं. तांच्या जिणेंत जेन्ना बरे प्रसंग आसताले, तेन्ना मुजरत ताका पांय पडपाक येतालीं. ताची भाचरां ताका भाई मामा म्हणटालीं आनी वाड्यार ताका ‘भाई’ असो उलो करताले. 

ताणें नात्यान केन्नाच वेव्हार हाडलो ना. मुंडकारा कडेन भाटकार कसो केन्नाच वागलो ना. ताका लागून केन्नाय ते ताची खबर घेवपाक ताळगांव येताले. तो कोवीड काळांत गेलो म्हणून खूब लोक पावले नात, ना जाल्यार ताका निमणो निरोप दिवपाक जायते लोक येवपाचे. तो गेलो हें खूब कमी लोकांक कळ्ळें. एका मनश्याच्या दोळ्यांत दुकां भरून आयलीं. ताणें सांगलें, भाईक लागून आपल्याक नोकरी मेळ्ळी आनी आपली जीण बदलून गेली.

आज्यालो आपले भुरग्यांचेर खूब जीव आशिल्लो. तो केन्नाच उलोवन दाखय नाशिल्लो. म्हजे एका आत्याक पोलियो आशिल्लो आनी तिका फीट येताली. ते आत्याक ताणें केन्नाच खंय पातयेलेना. ताका सदांच एक हुस्को आसतालो, आपूण वतकच तिचें कशें जातलें. एक भयानक अपघात घडलो आनी आत्या भायर पडली. ते वेळार आज्याक दुख जालेंच, पूण ताका जो भंय आशिल्लो तो ना जालो. जेन्ना मुंबय ट्रीटमँटाक गेल्लो तेन्ना घरा येतासर ताच्या जिवाक थाकाय नाशिल्ली.

हांव केन्नाय चित्ता, म्हजे आज्या भितर अशें कितें विशेश आशिल्लें? म्हजो आजो रवींद्रबाब केळेकार आनी मनोहरबाब सरदेसाय हांचे बरोबर शिकपी. रवींद्रबाब आनी मनोहरबाब दोगांयनी आपलें नांव, स्थान निर्माण केलें. आज्यान कितें केलें? असो प्रस्न पडटा तेन्ना एकूच जाप मेळटा- ताणें एक लेखक घडयलो. बाबा कविता बरयता हाचें ताका मोटें अप्रूप आशिल्लें, देखून बाबा णव्वे यत्तेन आसताना आपल्याक जाता तशें पुस्तक प्रकाशीत केलें. त्या काळांत खंयचो बापूय अशें करत आशिल्लो?

आज्यान संवसार उदारीचेर चलयलो. पगार आयलो काय सामानाचें पयशे फारीक करप. अशें जरी आसलें तरी म्हजो आजो गिरेस्त आशिल्लो. ताणें मोगाचें आनी आपलेपणाचें कळंतर फारीक करून मनशां जोडलीं. ताका लागून आज लेगीत बोरये भाई म्हणलें काय एकूच उतरान ताचें वर्णन जाता – ‘भांगर मनीस’.

आमचे आज्यान देव-देवस्पण केन्ना केल्लें वा देवा मुखार हात जोडून उबो राविल्लो हांवें केन्ना पळोवंक ना. घडये ताणें तें आज्जे खातीर दवरिल्लें. ताणें दर एका मनशा भितर देव पळयलो. आपले कडेन आसा तातूंतलें काडून दुसर्‍याक दिलें. देख दिवची जाल्यार, सुधा आमगेर फाटली 30 वर्सां काम करता. तो सादारण बरो आशिल्लो तेन्ना ताणें सांगिल्लें, आपूण वतकच सुधाक 25,000 दियात. ताणें खूब केलां ह्या घरा खातीर. आपली पेंशन घेवन येतालो तेन्ना भुरग्यांक खावपाक व्हर अशें सांगून पयशे दितालो. आज्यालो हो स्वभाव म्हाका मना पासून भावता आनी जाणवता, होच ताचो देव आनी देवाची केल्ली सेवा.

ताका 90 वर्सां जातकर ताका डिमँशियाचीं लक्षणां दिसून आयलीं. वर्सां वचपाक लागलीं तसो चड त्रास जावपाक लागलो. निमाणे आपल्या धुवांक विसरलो. बाबाक पयली नदरे आड जावपाक दिनाशिल्लो, तो ताकाय विसरपाक लागिल्लो. ताका याद उरली ती फकत म्हजो भाव, ताचें बोरयेचें घर आनी हांव. तो वच्चे कांय दीस पयलीं ताका हांव बोरये घेवन गेलें. चौकेर पासयो मारल्यो, कुडीन न्हिदलो आनी आतां या आमी म्हणत म्हजे फाटीं लागलो. ज्या घरांत ताची नाळ पुरिल्ली त्या घराचो घडये ताका निरोप घेवपाक जाय आशिल्लो.

22.05.2021- दनपरां 3.30 वरांचेर आजो गेलो. ताच्या मुखा मळाचेर एक वेगळेच तरेची धादोसकाय आशिल्ली. समृद्ध अशी जीण तो जगलो. ज्या नातवाची अपुरबाय करतना तो थकलो ना, त्याच नातवान ताका snehor Borcar adieus म्हणत निमणो निरोप दिलो. आजो आमचे खातीर सदांच आसतलो. म्होवाळ याद जावन देखून आमकां दिसता आजो ‘100 नॉट आवट’…

योगिनी आचार्य

9420164919