भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मनशाची इत्साशक्त जागृत जायत आनी तो आत्मविस्वासान, जिद्दीन कसलेंय काम हातांत घेत जाल्यार तें पुराय जाले बगर रावना.
यश म्हणल्यार इत्साशक्त, परिश्रम आनी संयम हांचो संगम, अशें अमेरिकन फुडारी काॅलिन पाॅवेल हांणी म्हणलां. मनशाची इत्साशक्त जागृत जायत आनी तो आत्मविस्वासान, जिद्दीन कसलेंय काम हातांत घेत जाल्यार तें पुराय जाले बगर रावना. कर्नाटकान हालींच स जिल्ह्यांतल्या सात गांवांनी लोकांनी रस्ते बांदल्यात. गरजेक लागून तांणी हें केलां, पूण सरकारी यंत्रणांचे हुंबरे झरोवन आयिल्लें अपेस, हेंय हाचे फाटलें एक कारण. एके कडेन 286 मिटर लांबायेचो रस्तो लोकांनी बांदलो. ताका 16 लाख रुपया खर्च आयलो. हासन जिल्ह्यांत एकल्यान चार ट्रक विटो, फातर दान केले. उपरांत गांवकारांनी उरिल्लो खर्च देणगी रुपांत उबो करून रस्तो बांदलो. विशेश म्हणल्यार हे सगले रस्ते गांवकारांनी स्वता श्रमदान करून बांदल्यात. बाबत रस्त्या विशीं कागाळ करूनय सरकार कांय करीन म्हूण तांणी हें पावल उखल्लें. ह्या घडणुकांचो एक बरो परिणाम जाला. तो म्हणल्यार आतां सरकारी यंत्रणा जागृत जाल्या आनी लोकांनी वर्स, दोन वर्सां कागाळ करूनय हात लावंक नाशिल्ल्या रस्त्यांची तांणी दुरुस्ती सुरू केल्या.
देश स्वतंत्र जावन 75 वर्सां जालीं, तरीय बऱ्याच गांवांनी उदरगतीची गंगा पावंक ना. गोंया सारक्या फुडारिल्ल्या राज्यांत पसून दोंगराळ वाठारांनी बरे रस्ते नात, म्हणटकच मागास राज्यांतल्या खेड्यापाड्यांनी कितें परिस्थिती आसतली, ताची फक्त कल्पना करची. कर्नाटकांत बेट्टदापूरांतल्यान मल्लिकार्जूनस्वामी देवळा कडेन वचपी तीन किलोमिटर लांबायेचो रस्तो सांत गांवांनी 13 लाख रुपया खर्च करून बांदलो. मागीर सरकारान तांकां तो रस्तो डांबरी करपाचें आस्वासन दिलें.
द. कन्नड जिल्ह्यांतल्या मोग्रा गांवांत 80 कुटुंबांनी 20 मिटरांचो स्टीलाचो पूल बांदलो. ते खातीर हीं कुटुंबां आनी लोकांनी निधी उबारलो. फक्त 20 दिसांनी तांणी हो पराक्रम केलो. चिकमंगळुरूंत श्रमदान करून 3 किलोमिटर रस्तो बांदलो. बिहारांतल्या दशरथ मांझीची काणी सिनेमा रुपांत आयल्या. रस्तो नाशिल्ल्यान वेळार वैजकी मजत मेळूंक ना. मांझीचे बायलेक मरण आयले. कोणाचेर हो वेळ येवचो न्हय म्हूण ताणें 1960 ते 1982 मेरेन एकल्यान फातराचो दोंगर फोडून 110 मिटरांचो रस्तो तयार केलो. तिम्मक्कान (कर्नाटक) 1930 त एक सिनेमा पळोवन झाडां लावपाक सुरवात केली. आठ हजारां वयर झाडां लायलीं. तुलसी गौडा हिणें तर एक लाखां परस चड झाडां (खास करून वड) रोंयल्यांत. चामी मुर्मू (झारखंड), अनसुयम्मा (तेलंगण), राधिका आनंद (उत्तर महाराष्ट्र), देवकी अम्मा (केरळ) हांणी ‘वन वूमन शो’ म्हणटात, तशें काम केलां. तांणी लायिल्ल्या झाडांक लागून त्या- त्या वाठारांत तापमान देंवलां, सुकणीं किलबिलपाक लागल्यांत.
हीं कामां खरें म्हणल्यार सरकारान करपाचीं. मागीर ह्या लोकांक ह्यो लश्कराच्यो भाकऱ्यो भाजपाची कितें गरज पडली? सरकारी कामांक उशीर जावप. निधी नाशिल्ल्यान वा तो कोणाच्या तरी बोल्सांत गेल्ल्यान उदरगती ‘फूल स्टाॅप’ लागता. आमच्या देशांत कांय पूल, रस्ते फक्त कागदाचेर आसात! अशें जालें काय मागीर लोक सरकाराच्या नांवान बोटां मोडटात. वयर उल्लेख केल्यांत तीं प्रकरणां दुर्मीळ. कांय कडेन हाॅस्पिटलांत, शाळेंत वचपाक रस्तो नासता. मागीर थोडे स्वताच ते खातीर फुडाकार घेतात. सरकाराचो निशेध करपाक कांय कडेन रस्त्या वयल्या फोंडकुलांनी झाडां लायतात. पूण रस्त्या कुशीक वा मेकळ्या जाग्याचेर झाडां लावपी आगळेच लोक. पूल, रस्तो बांदपाक लोकांचो एकवट म्हत्वाचो. तो आसा म्हणूनच कल्पने भायलीं कामां जाल्यांत. संकश्टांक आत्मविस्वासान सामकार वचून तांकां पांयां पोंदां माड्डुवपी ह्या लोकांचो आदर्श सगल्यांनी घेवपाक जाय.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
