भांगरभूंय | प्रतिनिधी
गोवा युवा महोत्सव आयज, फाल्यां दिवचले जाता. फाटलो रुप्या उत्सवी महोत्सव 2020 त मडगांवां जाल्लो. पांच वर्सां उपरांत ह्या महोत्सवाच्या धोलार परत तोणी पडटा ती कोंकणीचे मुळपुरूस शणै गोंयबाब हांच्या गांवांत. खूब खोशेची गजाल. झांट्ये म्हाविद्यालयांत दोन दीस शेंकड्यांनी तरणाटे जमतले, आंगात लिपिल्ल्या कला- गुणांक सगल्यां सोबेमाजार सादर करतले. हो उत्सव तरणाट्यांचो. दोन दीस कशे मजेन सोंपतले तेंच कळचें ना. मातयेचो वास आशिल्लो हो अस्मितायेचो जागर. स्वताचें व्यक्तीमत्व विकसीत करपाची, कोंकणीच्या मळार मुखार सरपाचें ही एक संद. कोंकणीमोगींचें हें आयोजन आसलें तरी सगले तरणाटे जात, धर्म, प्रांत आनी भाशीक वादूय विसरून हांगा एकठांय जातात. कोंकणीमायेच्या कार्याक आपले परीन योगदान दितात. ताण, तणाव, दुख्ख विसरून ह्या महोत्सवांत तल्लीन जावपाचेंच. दरेक खिणूय मुक्तपणान जगपाचो. पूण हें करतनाच आमचे मायभाशेचो, मायभुंयेचो सांबाळ, तिची सर्वांगी उदरगत करपाचो सोपूतय घेवपाचो. तो वेळांत वेळ काडून चालीक लावपाचो. युवा महोत्सवांतल्यानूच साहित्यीक, फुडारी, वेवसायीक घडल्यात. हाचे वयल्यान युवा महोत्सव हो फक्त फक्त धुमशेणां कांडपाचो उत्सव अशी टिका जाता, ती कितली फोंफशी हें सिद्ध जाता. कोंकणी युवा हे पोकळ वांशे न्हय, तर येवपी दरेका संकश्टाक धिटायेन तोंड दिवपी महारूख हें दाखोवपाची संद ह्या महोत्सवा वरवीं तरणाट्यांनी घेवची.
प्रतिभावान युवा संत ज्ञानेश्वर हांणी ‘हे विश्वची माझे घर….’ म्हणलां. युवा महोत्सवांतल्या तरणाट्यांनी होच दृश्टीकोन दवरूंक फावो. सगले आमचेच. सगल्यांचे हात लागले जाल्यार कार्य बरें आनी बेगीन जाता, हें दुसऱ्यान सांगपाक नाका. गोंयची अस्मिताय, मातयेचो वास, गोंयकारांचो सभाव, वळख तिगोवन दवरपाचें व्हडलें आव्हान आमचे मुखार उबें रावलां. जागतिकीकरणाचो हो काळ. विज्ञान, तंत्रज्ञानान संवसार आटयला, लागीं हाडला. तरी स्वताची, आपल्या गांवाची, निजाचे सण, उत्सव, लोकवेद, लोककलेची जतनाय घेवप हें दरेकल्याचें कर्तव्य. त्या कामांत दरेकल्यान चानयेचो तरी वांटो उखलूंक जाय. आमचें गोंय आमी सांबाळचे नात, तर कोण सांबाळटलो? पयसो येतलो, वतलो, पूण गोंय, गोंयकार, गोंयकारपण एकदां हातांतल्यान शेणलें काय तें परतून मेळप खूब कुस्तार! हांगाची जमीन, शेतां, दोंगर तिगल्यार आमी उरतले. ना तर आमच्या घरांतूच आमी परके, पेईंग गेस्ट जातले. कोंकणी भाशा, कला, साहित्य, खाणां- जेवणां, सैम….. वट्ट कोंकणी अस्तिताय हातात मेळटा त्या माध्यमां वरवीं सांबाळपाक जाय, ती फुडल्या पिळग्यां मेरेन पावोवपाक जाय. ल्हान काम न्हय हें. हांगा नाकात गट, तट, दुस्वास, सुवार्थ, दुसऱ्यांक उणाक लेखपाची वृत्ती. सगलेच कोंकणीमायेचे, गोंयचे राखणदार जावया, संवसारभर शिंपडिल्ल्या कोंकणी भावां- भयणांक वांगडा घेवया आनी कोंकणीची घुडी अख्ख्या ब्रह्मांडांत हुबोवया.
तरणाट्यांचो स्वाभिमान जागोवपी, ताका पोसवण दिवपी दरेका युवा महोत्सवान समाजाक योगदान दिलां. युवा महोत्सवांत सॅज, प्रादेशीक आराखडो, माध्यम आनी विद्यार्थ्यांक सतावपी साबार प्रस्न गाजल्यात. म्हादय मायचोय गजर सातव्या आनी एकविसाव्या युवा महोत्सवांत जाला. म्हादयमायेच्या दोळ्यांतलीं दुकां पुसप आमकां अजूनय शक्य जावंक ना. ड्रग्स, चंगळवाद, गुन्यांव, अपघात हे भुंयेक सतायत आसात. कांय जाण आत्मकेंद्रीत जावन स्वता पुरतेंच पळोवपाक लागल्यात. सुवार्थ, फायदो ना जाल्यार ते पावलां उखलीना जाल्यात. मनांत कसलीच इत्सा, मागणी हाडिनासतना देवाक पांया पडपाचो यत्न करूंक जाय, अशें म्हणटात. आमीय आपसुवार्थी विचार पयस भिरकावन सप्तकांतल्यान एक वर तरी फक्त आनी फक्त आमच्या गोंया खातीर दिवया. तरणाट्यांनी हाची सुरवात करची. सहज जमतलें तांकां.
युवा महोत्सव तरणाट्यांक एकठांय हाडटा, तांकां शक्त दिता. फुडारपणाचीं बिंयां तांचे मदीं किल्लत घालता. येवपी काळांत गोंय सांबाळपाचो हावेस दिता. राष्ट्रीय पांवड्यार साबार मळांचेर स्वताचें, गोंयचें नांव जातलें, अशें गूण युवांनी आंगांत केळोवचें. सातत्य दवरचें. खीणभर चकचकपी जोगूल जावचे बदला, पावसाच्यो दडको जावच्यो. ज्यो सैमाक गिरेस्त करतल्यो, शेतां पिकोवन लोकांक जगयतल्यो. गोंयच्या प्रस्नां विशीं तरणाट्यांनी उलोवपाक जाय, बरोवपाक जाय. गिन्यान आसून उपकारना, तें कृतींत येता तेन्नाच समेस्तांच्या फायद्याचें थारता. तरणाट्यांच्या मोन्या विचारांक वाचा फुटुंदी. गोंयमातेक भंयमुक्त जावंदी आपल्या पुतांचें, धुवांचें कर्तृत्व पळोवन. युवा महोत्सव दोन दिसूच न्हय, तर अनंत काळा मेरेन तांकां मार्ग दाखयतलोच. आमेन!
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
