अस्मितायेचे राखणे

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सरकारी शिक्षणीक धोरणाचो लाव घेत ताणें इस्कोलांत णववी मेरेन तग मारिल्ली. भारत देशाचें नागरिकत्व ताणें सोडलें. आयज तो लंडनकार गोंयकार म्हण मिरयता. आदींच एकामेका मदीं वाटिल्ल्या गोंयकारां मदीं नव्या गोंयकार समाजाचो घटक. समाजीक माध्यमा वरवीं लंडन सावन गोंया रावतल्यांनी गोंय, गोंयचें दायज, गोंयची भास, गोंयकारपण, गोंयची अस्मिताय कशें तरेन सांबाळूंक जाय हें इंग्लेजींतल्यांन मोठ्या पोटतिडकेन मांडटां. पुर्तुगाली नागरीक लंडनकार गोंयकार जायत सावन ताचे गोंय, गोंयचें दायज, गोंयची भास, गोंयकारपण, कला हे विशींचो उमाळो बरोच उफेवन आयला. गोंयच्या अस्मिताये पासत आपलें तन, मन दितल्यांक तो हात सोडून धन दिता. आयज सुमार वीस-तीस हजार मायज ताचे फॉलोवर्स आसात. त्या सगल्या मदीं गोंयकार गीतकार, संगीतकार, कलाकार आनी साहित्यकारांचो आस्पाव जाता. तो तांका तांचे कलेक उर्बा फावो जावची म्हूण जाय तितल्या दुडूवांचो आधार करता. कितल्याश्याच कला मोगींनी ताणें केल्ल्या आदारार आपले कले वांगडा घरदारांचो आनी आपल्या संवसाराचो उद्धार करून घेतला. कोणें ताचे आड कसलेंय
उतर काडीत तर गोंयकारांची कला, गीत, संगीत आनी साहित्य नानापयत लेगीत जावं येता असो ताचो आधार आनी लाव घेतिल्ले मानतात.
वर्सांतल्यान दोन फावटी तो गोंयांत येवपाची गोंय, गोंयचें दायज, गोंयची भास, गोंयकारपण सांबाळपी वाट पळयत आसता. आयले बराबर गोंयची भास कला हे विशींची ताची नवी येवजण हाचो एक संवाद सत्य स्टुडियोंत रेकॉर्ड जाता आनी गोंय तशेंच लंडन आनी हेर देशांत तें वितरीत जाता. ते भायर तो सगल्या गोंय मोगी, गोंय राखणदार आनी हेर हांचे गेट टुगेदर भरयता. गोंयभरचे कला मोगी चुकनासताना थंय एकठांयतात. गोंयच्या काजारांनी वाजप करपी फामाद आनी म्हारग बॅण्ड सगल्यांची इंग्लेजींतल्यान
मनरिजवण करता. निमाणें घरा परतुपाच्या वगतार कला
मोगींच्या मागणें पासत ते बॅण्ड इंग्लेज उच्चारणांतलो एक मांडो आनी दोन कांतारां गायता. सगल्या गजालींचो धुंद आस्वाद घेवन जाले उपरांत परततना मोगी ताका ‘ओब्रिगाद’ आनी ‘बॉनोयत’ म्हणूंक विसरनात.
हांव आनी तो केपें गांवचे एका शाळेंत शिकपी. हांवें फुडलें शिकप केलें. णववी उपरांत तो बोटीर कामाक लागलो. लंडनकार जावचे आदीं बोटी वेलो फॉरेन सोरो आमी एकठांय बसून पिवप हें थारिल्लेंच. फक्त त्या सोर्‍या पासत आयज लेगीत आमची इश्टागत तिगून आसा. फुक्याचो सोरो पियेवपी हांव एक जेराल्द गोंयकार. ताच्या मोगाच्या त्या गोंय मोगींतलो कोणूच न्हय. अशेंच बाबुल्या बार्रार बशिल्ल्या वगतार ताणें म्हाका ताच्या फाटल्या वर्साच्या गोंय मोगींचो गेट टुगेदराचो व्हिडियो दाखयलो आनी म्हळें टेल मी. फॉरेन सोर्‍या बोतली कडेन बोट दाखयत हांवें म्हळें. सायबा, पयली पोर मी. फॉरेन सोर्‍यांत भारतीय सोडा आनी गोंयचे उदक मिस्तुराद जाल्लो पेग मारीत हांवें सुरू केलें.
याद जायना कोण बरोवपी ते. पूण मराठी भाशेंतली ती काणी वाचिल्ली म्हाका याद आसा. ती काणी अशी…
एक राजा राज्य करतनाचो राजेशाहीचो काळ आशिल्लो. ती काणी दोन घट्ट कवनां करपी कवी आमिगांची. आपल्या कवनांतल्यान दोगूय राज्या विशींचे समाजीक तशेंच राजकी परिस्थिती चितारताले. एकट्यालें मांडप तिखट पूण खरें. दुसर्‍यान मन मारून राजाक जाय तशें बरें मांडप. ताका इनाम म्हण राजाश्रय मेळळो. घर, घोडो गाडी, नोकरी, चाकरी, जेवण खाण वांगडा पुरस्कार, पीठ-मीठ सगलें
मेळयलें. खरें पचूंक कुस्तार जाल्ल्यान ताच्या आमिगाक मात भायरायलो. तो शिता सुवातेर पेज जेवतालो. खर्‍याची साथ आनी फाट सोडली ना म्हूण खोशी आशिल्लो. म्हजो तिसरो पेग चालू जाल्लो.
आपल्या आमिगाची परिस्थिती कळना फुडें राजकवीन एक दीस ताका आग्र्यान आपणाल्या राजकी निवासांत येवंक आपोवणें दिलें. फक्त पोट भरून जेवतलो, ह्या एका अटीर ताणें हयकार दिलो. परत सोडूंक राजकवी जे वगतार भायरायल्या कवी घरा आयलो. घर खंयचें? कागद, लेखणी आनी रिकामी तिताच्या बोतलींनी भरिल्लो गुदांव. सरभोंवतणी नदर मारीत राजकवीन म्हळें, राजाक आवडटा तशें बरोवप केल्लें तर आयज तुजेर पेज जेवपाची पाळी येवची नाशिल्ली. आमीगान हांसत जाप दिली. सभाग्या, जर पेज जेवपाची संवय केल्ली तर फक्त राजाक आवडपाची कवनां करपाची तुजेर पाळी येवची नाशिल्ली.
ओवर, जालें !! हो, आनी कितें सागोंता तें कंायच कळोना मुरे. म्हज्या लंडन-गोंयकार आमिगान म्हळें. चल या, वन फॉर रोड
म्हणीत आमी अर्दी मायज बाटली काबार केली. बाबुली कॉरकेज आनी चणे भिकणाचे पैशे फारीक करून आमी घरा वचूंक भायर सरले. भायर गाडयेंत बसतना माय आनी माशेनाचे बेस खावन गिरेस्त जाल्ल्या ह्या इर्मावांक खर्‍या गोंयकाराची काणी कशी कळटली, बार्रकार बाबू आमकां बोट दाखयत कोणाक तरी सांगतालो तें कानार पडलें.

दादा हेगडे
9518942298