अस्तुरी येता बराबरीन‍ !

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आत्मविश्वास, थिराय जैता कडेन व्हरता, झुजाच्या वगतार ते दोन मंत्र उपेगी. छत्रपती शिवाजी महाराजांक मेळिल्ले ते मंत्र. कोणे दिले तें तांकां? तांचे आवयन जिजामातेन.

8 मार्च संवसारीक अस्तुरी दीस. शंबरां वयर वर्सां जालीं हो दीस मनयतात. अस्तुरेचेर जावपी अन्याय, अत्याचारा आड आवाज उठोवपाक सुरू जाल्लो हो दीस. हो दीस आयज म्हत्वाचो जावंक लागला तो तिची व्हडविकाय सांगपाक. तिच्या जैताचे पांवडे मेजून तिचो भोवमान करपाक. सवकासायेन अस्तुरी कांय देशांच्या मुखेल अधिकारां मेरेन सगल्या मळांनी पावंक लागल्या. संवसारांत लोकसंख्येन ताचे बराबरीन ती येवपाचे वाटेर आसा. तिका बराबरीन हाडपाक आरंभ करचोच पडटलो जिवीत सोंपें करपाक. तेंच सांगुया अंदूं आंतरराष्ट्रीय अस्तुरी दीसा.
ती चुकता, वेंचणूकय हारता, अभ्यासांत फाटीं उरता, खेळटना पडटा पूण बसून रावना. ताचे बराबरीन येवपा पासत ती मनाची तयारी करपाक लागल्या. आमची भारतमाताय त्याच मार्गार आसा. गरज आसा तिच्या भलायकेची जतनाय घेवपाची, तिचे बराबरीन ताणेंय रांदप, वाडप शिकपाची. तिकाय पुश्टीक, ताज्जें अन्न पयलीं दिवपाची.
कांय वाठारांनी तिका मुद्दम नाका ते वाटेन व्हरपाचे यत्न जातले. तूंच संस्कृताय, तूंच धर्म, तूंच अधर्म हें सांगपी आसतले तेन्ना तिका ताकाय बराबरीन घेवचेंच पडटलें. आमी मनीस. संस्कृताय, धर्म, अधर्मच न्हय घराब्यांतल्यान संवसार सुदारतात. तुमीय सुदारप गरजेचें अशें आतां ती सांगतली.
ती सुदारल्यार घराबो, गांव सुदारतलो ह्या राष्ट्रपिता महात्मा गांधीजींच्या वळींची याद आयज करुया. फुडें वतना ती बदलता, घराबो, गांव, बदलपाची तांक तिचे भितर आसा हें सांगपाचो, दाखोवपाचो होच वगत.
ती सुदारतना, बदलतना तिका नाका थंय धाडपी, घालपी, घुस्पावपी आसतले, ना न्हय. तिका, ताका, घराब्याक लजेक घालप म्हळ्यार तिचो फुडार बांयत बुडोवप न्हय तर भुरग्यांचो फुडार इबाडप. ती जाणविकाय ताका, तिकाय आसची, दोगांयनी सादूर रावचें. तिका ल्हानपणांत बळिश्ट जावपाक शिकयल्यार ती आपसूक हेरां बराबरीन येतली, वतली, झगझगतली. मुखार तिकाय व्हड जैत मेळटलें, त्या जैताची घुडी आतां सावन उबारुया, तिका बराबरीन घेवन. महाभारतांतय अर्जूनाचे आवयचें सपन क्रिकेट खेळपाचें आसुये. तिका खेळूंक मेळ्ळें ना, खेळपाच्या वगतार तिचें लग्न जालें. आधुनीक अर्जूनाची आवय शिकली, तिणे तांकां वाट दाखयली क्रिकेट, फुटबाॅलाची, बुदवंत जावपाची. तो क्रिकेट खेळटना जैता कडेन पावलो, तेंको दिवपाक बापूय, आवय, भयण आसतलींच. भयणीची बराबरी, राखण दिवपा पासत ताकाय झगडचें पडटलें.
ती बराबरीन येता म्हळ्यार नसाय ताकाच न्हय वांगडच्या सगल्यांक जातली. तिचे आड ती झुजतना तो नवे कोनशे सोदतलो, तिका सगल्या मळांनी सुवात मेळोवन दितलो, आपले वांगडा तिका व्हरतलो होच हावेस फुडाराचो तिचो, ताचो, तांचो.
आत्मविश्वास, थिराय जैता कडेन व्हरता, झुजाच्या वगतार ते दोन मंत्र उपेगी. छत्रपती शिवाजी महाराजांक मेळिल्ले ते मंत्र. कोणे दिले तें तांकां? तांचे आवयन जिजामातेन.
9 वारी कापडां न्हेसून बूट घालपी स्त्री शक्तीक बळ मेळ्ळां स्वयंपूर्णेंतल्यान. आतां हिणसावप विसरुया, पुतांक आनी धुवांक. पुता बराबरीन धूव आसली, नासली तरी पुताकय धुवेचें, भयणींचें म्हत्व सांगुया भुरगेपणांत.
भुरगेपणांतच शिकयल्यार, सांगल्यार ताच्या, तिच्यात जें मतींत उरता तें जाण्टेपणांत उरतलेंच अशें ना. वयर सांगिल्लें भुरगेपण म्हळ्यार मुळावे शिक्षणाचे पिरायेतलें. तें बदलता कित्याक? उदरगतींतल्यान.
उदरगत मनाची, शरिराची. ती तांच्या आवय- बापायक जाय तशी जातलीच अशें न्हय. आवय- बापायन भुरग्यांच्या आंगांतले गूण वळखप, सपनां दाखोवन अर्थीक तजवीज करप ही तांची लागणूक. दोगांय खातीर, तिचे आनी ताचे खातीर.
शिक्षणान ती बदलता, तिचे विचारय. ताका थाकाय आयल्यार ती ताची शक्ती जाता. तेच स्त्री शक्तीचीं विंगड विंगड वाटेन वचपी रुपां तिचींच आसचीं, तिचे कल्पनेंतली देवी, ती म्हळ्यार तिचेंच रुप, तिचीच अस्मिताय.
तरेकवार रुपांतली ती फाटल्या 20 वर्सांनी जल्मल्या, उंचेल्या पांवड्यार पावल्या. आवय- बापायच्या आंगांतल्या गुणांतल्यान, राजकी आदर्शांतल्यान, तिचे इत्साशक्तीर. विदेशांत उंचेलें शिक्षण घेवंक वता तेन्ना ती 50 हजार विद्यार्थ्यां मदीं भांगरा पदकां मेळयता. देशाक जो मेरेन ती काय दिवंक शकना, देशा खातीर ती वावुरली ना जाल्यार उपेग कितें?
आंतरराष्ट्रीय अस्तुरी दीस व्हड कंपनींनी फकत सेलेब्रेशना पुरतो उरुंक ना. तिच्या विचारशक्तीची कसवटी तेच दिसा आसता, अचकीत अरिश्ट आयल्यार सेलेब्रेशन सोडून वचपाची धिटाय ती दाखोवंक शकता काय ना अशो परिक्षाय घेतात. ते परिक्षेचे कसवटेंतल्यान वतना तिका, परंपरे परस हवामान बदला कडेन पळोवन भेस, भास करची पडटा.
आर्टिफिशल इंटेलिजन्साच्या जाळाचो अभ्यास करून नितळसाण, संस्कृताय, उदक, वारें, नित्याच्या वावराचे दोंगर आसल्यार ती ना कशी म्हणटली? ताचे बराबरीन तिकाय मल्टीटास्कर जावचें पडटा. ती पयलीं, तो मागीर उंचेल्या पांवड्यार पावपाचो वगतय येतलो तेन्ना तिकाय सर्त आसता. सर्तींत वांटेकार जातना फाटीं, फुडें पावल पडप, धुकलप जातलें तेन्ना बराबरीन येवपाक, धुकलपाक तिकाय शिकोवचें पडटलें. तेंय शिक्षण भुरगेपणांतच तिका मेळप बरें.
ती अश्टतासांची पूण निमाणे जैता कडेन वचपाक एकचित्त जावन कुशळटाय एकाच विशयांत मेळोवपाक तिका शिकचें पडटा. अणभवाचें विश्व तिचे पासत मेकळें आसलें तरी तिणें केल्लो अभ्यास म्हत्वाचो.
उदरगतीची वाट तिकाय धावंक लायतली तेन्ना जिणेशैली समजून घेतना बिजली, वारें, उदक, कोयर वेवस्थापनांत तिचे वांगडा तो येता. ताचे बराबरीन वतना अस्मिताय सांबाळप, राखप तिचीय लागणूक आसली तरी तो खंय चुकता तें दाखोवंक तिणें अनमनपाक जायना. तेखातीर आड्डून सांगपा परस तोच वावर म्होंवाळ उतरांनी करुंक येता. दुसऱ्याच्यो देखी घेवन ती व्हड जाली, तिका आनीक चड कितें तरी मेळचें हो ताचो हावेस आसचो, सपनां दोगांयचीं आसचीं. सपन खिणयाळें पूण त्या सपनाक मोलादीक करपाचो वावरय अजून जावपाचो आसा. त्याच वावराक हाचें फुडें लागप हीच तिची मोख आसची. आडवाटेन तेंच सपन उक्तायल्यार, मेकळ्यो सुवाती दाखयल्यार, भरल्यार गिन्यानाचो लाव मेळटा तिका, ताका, तांकां. ती वाट काळी, धवी, कांट्यांची आसली तरी सकारात्मक रावल्यार संवसारांत नाशिल्ल्यांचेंय सपन खरें जाता. ती बराबरीन येवपा पासत समेस्त समाजान एक जावप, एकाच विचारान फुडें वचप गरजेचें.

सुहासिनी प्रभुगांवकार
9881099260