भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मनशाक जमीन कितली जाय? रशियन साहित्यकार लिओ टाॅलस्टाॅय हांची ही लघुकथा. पाहोम ह्या शेतकाराक चडांत चड जमीन घेवपाची आशा आसता. थंयचे तुर्की बश्कीर ताका सांगतात, तूं आमची जमीन घे. मेजीत मुखार वच. पूण सूर्य अस्तंतेत वच्चे पयलीं सुरवात केल्ली थंय परत यो. जाल्यारूच तुका ती मेळटली. पाहोम वसवसो. मेजीत मुखार गेले उपरांत अचकीत सांज जाल्या तें ताका दिसता. तो धांवत आशिल्लो थंय येता. पूण जाम जाल्ल्यान थंयच कोसळटा आनी मरता. ताचे नोकर स फूट लांब फोंड खणून ताका पुरतात. मनशाक कितली हांव, सुवार्थ आसता, तें दाखोवपी ही काणी. आमच्या गोंयांतूय कांय लोकांक जमनीची, पयशांची तान, भूक लागल्या. रातदीस ते ताचोच विचार करीत आसतात जावये. बरे हे लोक गरीब न्हय, तर खावन- जेवन सुखी. हावरे कशे ते पयसो एकठांय करीत सुटल्यात. पाहोमा सारके. तो बऱ्या मार्गान पुंजायिल्लो जाल्यार कोण कांय म्हणचो ना. पूण दुसऱ्यांक तोपी घालून, गुन्यांवकारी कर्मा करून ते तो एकठांय करपाक लागल्यात. ताचेर तांची खावन, पिवन मजा चल्ल्या. नोकरे खातीर पयशे घेवपाचे प्रकार, जमनी हडप करप, चड व्याजाचें हांयस दाखोवन लुटप, बँकांनी फटींगपणा करप… सगल्या अर्थीक भानगडींच्या प्रकरणाचो तपास योग्य तरेन चल्ला, अशें काल मुख्यमंत्र्यान सांगलें. अर्थीक भानगडींत राजकारण्यांचो हात ना. जे दोशी सांपडटले त्या सगल्यांचेर पुलीस खर कारवाय करतले, अशेंय तांणी स्पश्ट केलें.
कुडचडेंचे बँक भानगडींत 17 कागाळी आयल्यात. चार प्रकरणाचो गुन्यांव नोंद जाला. सादारण 1 कोटी 29 लाख रुपयांची ही भानगड. आतां उरिल्ल्या कागाळींचो तपास जातकच आंकडो दोन कोटींचेर वतलो अशें दिसता. दोगांक अटक जाल्या. हातूंत एक बायल आसा. ती गिरेस्त घराण्यांतली. दुसरो बँकेचो वेवस्थापक. आनिकूय आसूं येतात. फटयल्यात कोणाक तर ज्येश्ठ नागरिकांक. लोकां कडेन गोड उलोवन ती बायल तांचो विस्वास मेळयताली आनी तांचे पयशे तांच्या खात्यांत भरचे बदला आपल्या खात्यांत वळयताली अशें पुलिसांक तपासांत दिसून आयलां. सुशिक्षीत आनी अशिक्षीत, दोगांयकूय बँकेंत नेमकें कितें करपाचें तें खबर नासता. आपूण जावन थंय कोण सांगिनात. विचारल्यारूच सांगतात. ताका लागून गिरायकांक मजत करपाक थंय भायले मनीस बसयिल्ले आसतात. ही बायल व्हिजन इंडिया खाला प्रतिनिधी म्हूण काम करताली. ती बँकेची कर्मचारी न्हय. गिरायकांनी फिक्स्ड डिपाॅझिटाची पावती मेळूंक नाशिल्ल्याची कागाळ करतकच वेवस्थापकान आडनदर केली. कित्याक केली ताचें कारण पुलीस सोदतात आसतले. लोकांच्या घामा- कश्टाचे पयशे ते बायलेन आपल्या नांवार केल्ले. लोकांनी कागाळ करूनय पुलिसांनी कांय दीस काना- मनार घेवंक ना. निरिक्षकाची आतां बदली केल्या. थळाव्या पत्रकारांनी हें प्रकरण लावन धरलें आनी अचकीत बोमाडो फुटचो तशें तें भायर सरलें. आतां बँकेच्या सगल्या गिरायकांनी ते पासबूक तपासल्यात आसतले. हे सगले भानगडींत सेंट्रल बँकेक मात फटको बसतलो.
हालींसराक गोंयांत एका फाटल्यान एक प्रकरणां भायर सरत आसात. बरेच लोक आपूण जावन फटवल्यात वा तांकां कोणे तरी नाडल्यात. तरीय ते कागाळ करपाक मुखार येवंक नात. आतां एकल्यान कागाळ करतकच धडाधड केशी वाडत गेल्यो. हेर कसल्याय प्रकरणांनी कोणाक अर्थीक लुकसाण जाल्लें आसल्यार तांणीय मुखार येवन पुलिशेंत वचपाक जाय. अन्याय करप्या इतलोच तो सोंसपीय जापसालदार. पुलिसांकूय ह्या प्रकरणांचो तपास करपाक मेकळो हात दिवपाक जाय. मुख्यमंत्र्यान ह्या अर्थीक प्रकरणांनी राजकारण्यांचो हात ना, अशें स्पश्ट केलां. पूण, कोणाचो तरी वरदहस्त आसले बगर कोण नोकरी दिवपाक पयशे घेवपाचें आनी नोकरेची खात्री आसले बगर कोण लाखांनी रुपया दिवपाचें धाडस करीतशें दिसना. निदान नोकरी भानगड प्रकरणांत तरी.
मोहाचेर कोणूच नियंत्रण दवरपाक शकनात. जीणभर गरिबींत दीस काडिल्ले लोक हेर गांवकारांचें पळोवन पयसो करपाच्या फाटल्यान लागतात. ते खातीर नोकरी, दोन- तीन वेवसाय, कारागिरी वा हेर कितें करुं येता. पूण थोडे गुन्यांवाच्या मार्गाचेर चलतात. मागीर तो पयसो झेत मारपाक, व्हडपण दाखोवपाक मोडप. म्हारगाय वाडिल्ल्यान थोडे इझी मनी फाटल्यान लागल्यात. शेजाऱ्यां वांगडा सर्त करपाक लागल्यात. एकल्यान लाख मोडले काय दुसरो दोन लाख मोडटा. गांवांनी हें चड. नवी पिळगीय फाटीं ना. परंपरा ती म्हणून दुडू मोडपीय आसात. कालबाह्य परंपरा ह्यो मोडून नव्यो सुरू करपाच्यो आसतात, हेंच आमी विसरल्यात. पयसो जोडचो. पूण चुकीच्या मार्गान न्हय. मागीर अशें फोंडांत पडटात.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
