भांगरभूंय | प्रतिनिधी
अतिशाण्यांक दुसऱ्यांची कळ काडपाची पाडी संवय आसता. भुरग्यांचो जाता खेळ, पूण बेबकांचो वता जीव अशी एक काणी आसा. गरज नासतना मुद्दाम कोणाक तरी चिमटो काडप, त्रोसां मारप आनी मागीर मजा पळोवप!! हो आसुरी आनंद घेतना प्रकरण वाडल्यार निश्पापांचो जीव वता. व्यक्ती- विचार- अभिव्यक्ती स्वातंत्र्याच्या नांवा खाला बरेच जाण हीं कर्मां करतात. लोकांच्यो भावना दुखयतात. आतां तुर्कीयेंत एका व्यंगचित्रा वयल्यान खवदळ जाला.
गाझा संघर्शाचेर भाश्य करपी हें व्यंगचित्र. तातूंत क्षेपणास्त्रांचो हल्लो चालू आसतना मळबांत दोग जाण एकमेकांक हात दितात. ‘सलाम आलेकूम, हांव मुहंमद, तर दुसरो म्हणटा, आलेकूम सलाम, हांव मुसा.’ हे व्यंगचित्र ‘लेमान’ ह्या सातोळ्यांत उजवाडाक येतकच लोक रस्त्यार देंवले. हिंसाचार जालो. कारण हीं दोनूय नांवां इस्लामांतल्या प्रेशितांचीं. आतां मुखेल संपादक, ग्राफीक डिझायनर, सातोळ्याचो संचालक आनी व्यंगचित्रकार हांकां अटक जाल्या. संपादक तुनके अकगून हे म्हणटात, ‘व्यंगचित्रांत ह्या दोन नांवांचे मनीस दाखयल्यात. प्रेशितांचीं चित्रां काडपाचें धाडस आमी केन्नाच करचे नात. मुस्लीम धर्मांत मुहंमद नांव आशिल्ले 2 कोटी तरी लोक आसतले. हें व्यंगचित्र गाझांतल्या मुस्लिमांचे वटेन आसा!’ अटक जाल्ले सगले तुर्कींतलेच. आमचें सरकार धर्मनिरपेक्ष आसलें तरी अभिव्यक्ती स्वातंत्र्याचे मर्यादे पलतडचो हो प्रकार, अशें सरकारान स्पश्ट केलां. इस्लामांतल्या प्रेशितांचें चित्र ना. प्रेशिता वयल्या सिनेमांनी पसून ताचें तोंड दाखोवंक ना वा फक्त आवाजाच्या रुपांत ती भुमिका साकारल्या. म्हणटकच व्यंगचित्र पळोवन लोक तिडकतलेच!
वयर म्हणलां तें प्रमाण, फक्त मुस्लिमूच न्हय, तर हिंदू, क्रिस्ताव देवांचीं, संतांचीं निंदा करप, तांच्या नांवाची व्यक्ती वायट काम करतना दाखोवप, देवींचीं बुरशीं चित्रां काडप, पदां बरोवप, अमूक धर्माचो आतंकवादी दाखोवप…. असले प्रकार साहित्य, चित्रकला, नाटक, टिव्ही, सोशल मिडिया, सिनेमा, दिसाळीं, नेमाळ्यांनी सातत्यान जायत आसतात. प्रसिद्धी खातिरूय मुद्दाम हें करून उपरांत माफीय मागपी आसात. सरकाराच्या आलाशिऱ्यान लिपून बसपीय आसात. पूण कांय कडेन ह्या प्रकारांनी भिरांकूळ मोडण घेतलां. पॅरिसांतल्या ‘चार्ली हेब्दो’ ह्या विनोदी सातोळ्यान 7 जानेवारी 2015 दिसा प्रेशिताचें एक नाका जाल्लें व्यंगचित्र काडिल्लें. त्या वेळार यमन देशांतल्या अल- कायदा संघटणेच्या दोगां भावांनी कार्यालयांत घुसून 8 पत्रकार, व्यंगचित्रकार, पुलीस, दोग कर्मचाऱ्यां सयत 12 जाणांक फारान मारिल्ले. हिंसाचार जाल्लो तो वेगळो. डेन्मार्क, स्वीडन, बांगलादेशांतूय देवाची निंदा करप्यांक अटक जाल्ली.
अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य आसचें, पूण थारावीक मर्यादेंत. तें म्हणल्यार वाॅशिंग्टनाची कुराड न्हय. धर्मां मदलो संवाद सध्या उणो जायत आसा. कांय देशांचे कृतीन दोन धर्मां मदलो दुस्वास वाडपाची भिरांत आसा. पत्रकार, कलाकार, लेखकांनी स्वताक कांय बाबतींत मर्यादा घालूंक फावो. दिसाळ्यांनीय मार्गदर्शक तत्वां थारावपाक जाय. कायदो परवानगी दिना आसलो तरी अपवादात्मक बाबतींत कांय म्हायती धांपून दवरूंक मेळना, ही गजाल खरी आसली, तरी देव- धर्म, भाशा, जात, महापुरुसांच्या बाबतींत बरयतना, त्रोसां मारतना वादग्रस्त थारूं येता, अशें कितेंय करतना संयम बाळगूंक जाय. दंगल जावं येता अशें कितें करप तर सामकेंच चुकीचें. सामान्य लोकांकूय विनोद, चिमटो, उपरोध म्हणल्यार कितें ताचो अर्थ सांगपाचो वेळ आयला. माध्यम साक्षरताय वाडपाची गरज आसा. जंय अशिक्षीत वा पक्ष- संघटणांच्या दाव्याक बांदिल्ले लोक आसात, थंय तर ती खूबच वाडपाक जाय. विरोधकांक बुद्द शिकोवपाची प्रवृत्ती वाडल्या, तीय उणी जावंक जाय. अभिव्यक्ती स्वातंत्र्याचो वापर स्वातंत्र्य, भावपण, एकचार वाडपाक जाल्यार चड बरें.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
