भांगरभूंय | प्रतिनिधी
‘परिपूर्ण’’ हें उतर आकर्शक आशिल्ल्यान आमी अजाणपणान त्या परिपुर्णतायेचो फाटलाग करतात आनी आमच्या जिवितांतल्या दर एका खिणाक, दर एका नात्याक, सगलेंच परिपुर्णतायेचे तागडेंत दवरून वजन करतात. पूण, ह्या धडपडी जिणेची खरी सोबीतकाय ताच्या अपुर्णतायेंत आसा हें आमी विसरतात. मुळसांतल्यान दोंगर माथ्यार पावपाक आमी जेन्ना फातर, चिखल कांट्या कुट्यांनी भरिल्ले वाटेन चलतात तेदेवेळार ती वाट आमकां खूब कितें शिकयता तशेंच जिणेंतलीं अपुर्णताय, चुकी आनी उणाव आमकां मनीस म्हणून घडयता.
संवसारांतलें कांयच परिपूर्ण ना. चंद्रीमाचेर लेगीत दाग आसा कशे दिसतात, फुलांच्या झाडांक कांटे आसतात आनी न्हंयेचो प्रवाह केन्नाच सरळ वचना हें सैमान आमकां अपुर्णतायेचें मोल शिकयलां जाल्यार आमी परिपुर्णतायेच्या चक्रांत कित्याक आडखळून पडचे? दरेक चूक, दरेक अपेस आमकां एक नवी दिका दाखयता. ते आमकां स्वताक नव्यान सोदून काडपाची संद दिता. जसो कुमार मातयेक आकार दितना जायते फावटीं घुंवडावन मळटा तसोच परिपुर्णतायेच्या घायांच्या आघातांनी जिवीत आमकां आकार दिता. ह्याच घायांक लागून आमच्या व्यक्तीमत्वाक एक वेगळी सोबीतकाय मेळटा. आमच्या चुकींक लागूनच आमी चड संवेदनशील जातात.
दुसऱ्यांची वेदना समजून घेवपाक आमकां स्वता त्रास सोंसचे पडटात. आमचे अपुर्णतायेक लागूनच आमी हेरां कडेन जोडटात, कारण ते आमचे सारकेच अपूर्ण आसात हाची जाण आशिल्ल्यान अपुर्णताय आमकां लागीं हाडटा देखून स्वताक स्विकारपाक शिकचें. हारशांत पळयतना फक्त दोश पळोवचो न्हय, तर त्या दोशांतल्यान तुमच्या व्यक्तीमत्वांत येवपी खाशेली सोबीतकाय पळोवची. त्या अपुर्णतायेचो, त्यो चुकी आनी उणावांचेर मोग करचो, कारण तांणीच तुमकां मनीस केल्लो आसात परिपुर्णतायेचो हावेस सोडून परिपुर्णतायेचे सोबितकायेक मजा करपाक शिकात ह्या धर्तरे वयले जीव शृश्टींत परिपूर्ण सगल्यांत श्रेश्ठ असो कोणूच ना.
जिवीत म्हळ्यार परिपुर्णतायेचो प्रवास न्हय, तर अपुर्णतायेक भरून काडपाची कला. दरेकल्याचीं विंगड विंगड सोबीत सपनां आसतात. देखीक दोश रहीत नातें, आदर्श फुडार, सुसंवादात्मक कुटुंब, अखंड आनंद सूख. पूण वास्तवांत मात कितें तरी वेगळेंच आसता. अपुर्णताय म्हळ्यार अपेस न्हय तर ती जावन आसा मनशाक अणभवपाक मेळपी सुवात. सगलें आमचे इत्से प्रमाण जावपाक लागलें जाल्यार यत्नाक मोल उरचें ना. संघर्शाचो कितें फायदो? देखूनच अपुर्णतायेंतल्यान आमी विचार करपाक, कश्ट करपाक आनी सगल्यांत म्हत्वाचें म्हणल्यार स्वताक समजून घेवपाक शिकतात. नातें अपूर्ण आसता. तातूंत दोन मनशां मदीं आशिल्लो, मतभेद, मनभेद आनी गैरसमज हे मनशाचे अपुर्णतायेचे सभावगूण आस्पावतात.
अपूर्ण नात्यांत परिपुर्णतायेचो सोद घेवपी मनशाकूच खऱ्या मोगाचें मोल कळटा. सपनांय केन्ना केन्ना फुट्टात तेन्ना सपनांच्यो कंवच्यो आमच्या हातांत उरतात म्हणून जिवीत सोंपना. बगर मुखार वचपाचो मार्ग थारावपाक ते आदार करता. प्रगती हें निमाणें ध्येय न्हय जिणेचें सत्य म्हणल्यार मुखार वचत रावप. अपूर्णताय आमकां नमन करता. थोडे आडवाद सोडल्यार सगल्यांक भितर कितें कसलो तरी उणाव आसा अशें सांगता.
निमाणें जिणेचो अर्थ परिपूर्ण आसप न्हय. अपुर्णताय आसून लेगीत मुखार वचपाची गजाल. कांय गजाली केन्नाच पुराय जावच्यो नात, कांय सपनां पुराय जावपाक वेळ लागतलो, नातें सुदारपाची वाट पळयतले आनी तरी लेगीत जिवीत सोबीत आसा कारण जिवीत म्हळ्यार अपुर्णतायेंतल्यान परिपुर्णताय सोदपाचो प्रवास अशें म्हजें मत.
सुदिन वि. कुर्डीकार.
8275425404
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
