अपघात चालूच…

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

अपघात टाळपाचे आसल्यार ड्रायव्हरांनीच पयलें सादूर रावचें पडटलें.

माणकुल्या गोंयांत 1980 च्या दसका उपरांत रस्तो अपघात वाडपाक लागले. वर्साक सादारण 200 ते 300 लोक मरपाक लागले. चडशे तरणाटे. अजून हें मरणचक्र थांबूंक ना. पत्रकारितेच्या, सोशल मिडियाच्या मळाचेर अपघातां विशीं दर दिसा सल्ले, उपदेश, सुचोवण्यो उजवाडाक येताच. अपघातांक इबाडिल्ल्यो साधनसुविधा जापसालदार आसातूच, पूण ताचे परस चड जबाबदार – गाडी चलोवपी मनीस. बारीकसाणेन पळयल्यार हें न्हयकारपाक मेळचें ना. अपघातां विशीं जागृताय जाल्या. तरीय कोण सुदरनात. सरकारी यंत्रणां कडक उपाय घेनात, तो मेरेन देशाचें तरणें बळगें अशेंच अपघातांनी ना जायत रावतलें काय? व्हडलें लुकसाण हें.
अंदूं 3 नोव्हेंबर मेरेन गोंयांत 1942 अपघात जाल्यात. येरादारी पुलिसांच्या अहवाला प्रमाण, ह्या अपघातांनी 212 जाणांक मरण आयलां. (अजून दोन म्हयने आसात!) पोरूं 241 जाण सोंपिल्ले. पोरूं 151 तर अंदूं 189 अपघात जाल्यात. पणजे ते आगशे मेरेनच्या रस्त्याचेर फाटल्या 10 म्हयन्यांत 23 जाण गेल्यात. म्हयन्याक 20 जाण अपघातांत सोंपल्यात, तातूंतले दोग जाण वयल्या रस्त्यार! येरादारी पुलिसांनी अपघात कित्याक जातात, तो निश्कर्शूय काडला. चडशे वेगान गाडी चलयिल्ल्यान, सोरो पियेल्ल्यान वा निश्काळजीपणान गाडी धोफरायिल्ल्यान. पुलिसांच्या मतान, रातच्या वेळार टायट जावन गाडयो चलोवपाचें प्रमाणूय वाडपाक लागलां. (हातूंत मोबायल फोनाचेर मॅसेजी वाचीत, व्हिडियो पळयत दुचाकी, चारचाकी चलोवप्यांचो आंकडो नासतलो. मोबायल पळोवन ड्रायव्हरांचे दोळे इबाडल्यात. तेंय घडये अहवालांत नासतलें.) रातीं उसरां मेरेन गाडी चलयिल्ल्यान लकणी येता अशेंय पुलीस म्हणटात. अक्षरशा झेम येयसर गाडी चलोवपीय आसात.
रस्त्यांचे स्थितीचेर कोण उलयतलो? गुळगुळीत हाॅटमिक्स रस्त्यांचेर चड अपघात जाल्यात. वेग, सोरो, लकणी, मोबायल फोन हीं कारणां आसातूच, पूण ताचेच बाराबर रस्तो सपाट नासप हें व्हडलें कारण. भोवतेक रस्त्यांचेर अदृश्य स्पीडब्रेकर, फोंडकुलां आसात. फुड्यांत गेले बगर तीं जाणवनात. एकूय फोंडकूल नाशिल्ल्या रस्त्याचेर गाडी मदींच उडक्यो मारता, ताचें कारण हें. मुळांत चडशे रस्ते इबाडिल्ले, तातूंत बऱ्या रस्त्यांचेर हो प्रकार. राज्यांतले बस स्टॅण्ड, स्मार्ट सिटींतल्या रस्त्यांचेर पीएचडी करूं येता! अपघात टाळपाचे आसल्यार ड्रायव्हरांनीच पयलें सादूर रावचें पडटलें. खास करून भायल्यान येवप्यांनी. तांकां रस्त्याची म्हायती, अदमास नासता, खंय स्पीडब्रेकर, फोंडकुलां आसात, वोल्त आसा, देंवती आसा तेंय खबर नाशिल्ल्यान मागीर गजालींच्या नेटार गाडी उमथी जाता. अपघात टाळपाक खूब कितें करूं येता. पयलीं तकली जाग्यार दवरून (भलतेच विचार करिनासतना, गजाली, झेत, अतिआत्मविस्वास बाळगिनासतना) रस्त्यार सांगल्या ती वेगमर्यादा पाळची. सोरो वा ड्रग्स घेवन गाडी चलोवं नाकात. वेग नियंत्रणा भायर नाका, कारण कितलोय वेगान गेल्यार मदीं सिग्नलांचेर रावचेंच पडटा. मोबायल फोन हातांत घेवन उलोवप, व्हिडियो पळोवप टाळचें. सीटबेल्ट, हॅल्मेट सक्तीचें. गाडयेच्या टायर, ब्रेकांची नेमान तपासणी जाय, जागरणां करून वा लकणी येता जाल्यार गाडी कुशीक उबी करची. सांजवेळ, रातीं रस्त्या कुशीक चलप्यांनी कुड्ड्या रंगाचे, काळे कपडे घालचे न्हय. ल्हान भुरग्यांनी मदींच आडवें धांवचें न्हय, जाण्ट्यांनी व्यायामा खातीर चलपाक येरादारी नाशिल्लो रस्तो पळोवचो. येरादारी खात्यान शाॅर्ट कट मार्ग सोदून ते रुंद करचे, म्हणटकच मुखेल रस्त्यां वयलो ताण उणो जातलो. सीसीटीव्ही कॅमेरे, स्पीड कॅमेरे प्रत्येक रस्त्याचेर जायच. शाळा- हायस्कुलांनी अपघात, मरणां हांचे विशीं जागृताय गरजेची. सोर्तींक गाडयो दवरतात, ताचे बदला दुसऱ्यो म्हारग्यो वस्तू दवरच्यो. रस्त्यांची जतनाय घेवपाक जाय. वाटेर लायट जाय, गोरवां, सुणी पयस करपाक जाय. पूण अपघात उणें करपाचो सगल्यांत बरो उपाय म्हणल्यार गाडी चलोवप्यान स्वताची आनी हेरांचीय काळजी घेवप!!