अंधश्रद्धेचो बळी

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

नवसे कन्या पुत्र होती, तरि का करणे लागे पती? अशी एक ओळ आसा. सतराव्या शेंकड्यांतली. संतपदाक पाविल्ल्या म्हान मनशाची. संत तुकाराम (1608 – 1650) तांचें नांव. तांणी बेधडक म्हणूं येता, अशें बरेंच कितें त्या काळार बरयलां. इतलें रोखठोक की आयच्या काळांत तुकोबा वादग्रस्त थारपाचे. तांच्या साहित्यांतल्या कांय ओळींनी लोकांच्यो भावना दुखपाच्यो. पूण इतलें स्पश्ट बरोवपी, विज्ञानीक नदर बाळगुपी ह्या संताक आयज लोक देवा भशेन पुजतात. आंगवण करून भुरगीं जातात, जाल्यार घोव कित्याक करचो पडटा, असो आधुनीक विचार तांणी त्या काळार उक्तायलो. मात बऱ्याच जाणांक तो अजून पटूंक ना आसतलो. कारण भुरगीं जावचीं म्हूण, धन मेळचें म्हूण आंगवणूच न्हय, तर मोनजातीची हत्या करपाचे प्रकार घडत आसात. ताचे परस भिरांकूळ गजाल म्हणल्यार नरबळी दिवपाचेय प्रकार सातत्यान घडल्यात. खुद्द तुकारामबुवांच्या राज्यांतूय वर्साक 2- 3 तरी भुरग्यांक जीव वगडावचो पडला. काल उसगांवांय असोच प्रकार घडला. भुरगें जावचें म्हूण एके पांच वर्सां पिरायेचे चलयेची हत्या केल्ल्याचो लोकांक दुबाव आसा. मात हें बरय मेरेन पुलिसांनी तशें अधिकृत जाहीर करूंक नाशिल्लें. कर्नाटकांतल्या एका जोडप्याक अटक केल्या. धक्को दिवपा सारकी ही गजाल.
अंधविस्वास ही समाजाक फाटल्यान व्हरपी गजाल. मात बऱ्याच लोकांचो ताचेर विस्वास आसा. सुशिक्षीतांचो पसून. देवांचेर, देव पदाक पाविल्ल्या संतांचेर श्रद्धा, भक्ती आसप, तांकां पुजप हें सगलेच करतात. पूण अंधश्रद्धेक लागून मोनजातीची हत्या करप, जादुटोणो करप, विधी, कर्मकांडां करपाचेर हजारांनी, लाखांनी रुपया मोडप ही श्रद्धा न्हय. सगल्याच धर्माचे लोक हें करतात. ह्या जादुटोण्याक साहित्य, कलेंत पसून स्थान मेळ्ळां. एकामेकांक खंय बांदून दवरतात, ताचो पांय, हात मोडटले अश्यो जायत्या तरांच्यो करण्यो करतात. लिंबू उंवाळून उडयतात, घरांत बावली, हळद- कुकुमाची पुडी हाडून लिपयतात. कोंबो, बोकडो मारतात. कांय जाण तर जिणेंतले प्रत्येक घडणुके विशीं विचारपाक वा कितेंय करचे पयलीं सल्लो घेवपाक खुदप्यां कडेन वतात. महाराष्ट्रांत हे विशीं जनजागृताय जाल्या. थंय अंधश्रद्धां आड साबार जाणांनी धाडसान काम केलां. तांचेर धर्मद्रोही, राष्ट्रविरोधी अशी म्होर बसल्या. कांय जाणांक तर फारानूय मारल्यात. आयजूय अंधश्रद्धे आड मुखार पावल घालपाक पांय उबारलो तरी धर्म आनी देशाचो दुस्मान म्हूण ताचेर तुटून पडपी लाखांनी लोक आसात. म्हणटकच कांय वेंचीक समाजसुदारक सोडल्यार उरिल्ले मानसीक त्रास, मनस्ताप नाका म्हूण ह्या मळा वयल्यान कुशीक सरल्यात. अर्थांत हाका लागून समाजाचें लुकसाण जालां आनी देखून उसगांवां घडली तसल्यो घडणुको अदींमदीं देशभरांत घडल्यात. तपासा उपरांत जादूटोणो, अंधश्रद्धा हाकाच लागून हे बळी गेल्यात, हें उक्तडार आयलां. तामिळनाडूंतल्या अरियालूर जिल्ह्यांत कांय म्हयन्यां पयलीं कुटुंबाची भलायकी इबाडली म्हूण स्वताच्याच नातवाची एकल्यान हत्या केल्ली. म्हणजे दुसऱ्याच्या न्हय, तर आपल्या रक्ताच्या मनशाक काबार करपी हो राकेस.
शेजारच्या घरांतल्या भुरग्याक मारून ताका पुरप हो अंधश्रद्धेचोच प्रकार अशी कुजबूज उसगांवां चालू आसा. ताचे फाटल्यान दुसरेंय कसलें कारण आसूं येता. कितें तें पुलीस तपासा उपरांत कळटलेंच. त्या घरांत दिवे, मेणवात, फळां बी मेळ्ळ्यांत खंय. हें कुटुंब कर्नाटकांतलें. गोंयांत कोण बिराडाक रावतात, तांची फाटीं चवकशी जाताली. तिका परत एकदां वेग दिवपाची गरज आसा. हे लोक नेमकें कितें काम करतात, तांची वागणूक कशी हाचेरूय गांवान लक्ष दवरल्यार बरें. कारण गोंयांत गुन्यांवांत सांपडटात, तातूंत भायले लोक चड आसतात. तशे थळावेय फाटीं नात.
देश, समाजा मुखार शेंकड्यांनी समस्या आसात. बेकारी, म्हारगाय, अपघात, गुन्यांव, आतंकवाद, नक्षलवाद, भ्रश्टाचार….!! मात हाचे आड कोण करण्यो करिनात. हें ना जावचें म्हूण कोण आंगवण करिनात. काळे बावलेक सुयो तोंपून, लिंबू- मिरसांगो बांदून तिस्कार दवरिनात. करणी करून जर मनशाचें शंबर टक्के घट्टाण करूं येतालें, जाल्यार काश्मीराचे सुरक्षेचेर अब्जांनी डाॅलर कित्याक खर्च करपाक जाय आशिल्ले? सगल्या धर्मांच्या, पंथांच्या मांत्रिकांक हें काम दिवं येतालें. आपल्या मुखार आशिल्लीं संकश्टां पयस कर अशें एकलो देवाक सांगता. कांय वेळान देव प्रकट जाता आनी म्हणटा, ‘हें करप म्हज्या न्हय, तुज्याच तर हातांत आसा मरे पापया’. देवाचो आशिर्वाद घेवन, श्रद्धा दवरून मनशान जर आत्मविस्वासान, जिद्दीन कश्ट करीत जाल्यार तो येसस्वी जाताच. अंधश्रद्धा विरोधी कायदो दरेका राज्यांत जावंक जाय. सगल्यांक लोकांक तो लागू जावंक जाय. हो कायदो धर्म विरोधी अशी टिका जाल्ल्यान तो बऱ्याच राज्यांनी धुल्ल खायत पडला. जंय तो आसा, थंय अंधश्रद्धा उणी जाल्ली दिसना. कितें म्हणपाचें हाका?