हिंदू राष्ट्राची कल्पना संकुचीत आसची ना

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

भारताक हिंदू राष्ट्र घोशीत करून खऱ्या अर्थान देशाक संवसारांतली म्हासत्ता, विश्वगुरू करपाची वाट सुरू जावची, हीच ह्या खिणाक अपेक्षा करूया.

फाटल्या कांय वर्सां सावन भारताचो वालोर पुराय संवसारांत वाडला. ती भावना आयज प्रत्येकाच्या मतींत जागी जाल्ली दिश्टी पडटा. कांय वर्सां पयलीं ती पुराय सोंपल्याच, अशें दिसतालें. आयज देशाचेर मोग करपी सगलेच नागरिक आमचो देश म्हासत्ता जावचो, अशें सपन घेवन वावुरतात. पूण, तें साकार करपाक त्या सपनाच्या वाटेन सेगीत वावरूंक जाय, तशेंच तें हातासपाचें यत्न करीत रावप होच उपाय. मात, आमगेल्या धर्मनिरपेक्ष राजवटींत देशाक म्हासत्ता करपाचें सपन पुराय जावप कुस्तार. ते खातीर आमचो देश पयलीं हिंदू राष्ट्र थारावचेंच पडटलें. हांगा मुखेलपणान एक मुद्दो आमी कायम मतींत दवरचो पडटलो, हेर धर्मीक राष्ट्रां प्रमाण हिंदू राष्ट्राची कल्पना संकुचीत आसची ना. तर ती पुराय संवसाराच्या बऱ्याचो विचार करीत हांगाच्या एकान एक नागरिकाचें सगल्या नदरांनी बरें करपाक वावुरपी आनी सत्वप्रधान वेवस्था आसतली.
हिंदुपणाची व्यापक संकल्पना
मेरूतंत्र ह्या धर्मग्रंथा भितर ‘हीनं दुषयति इति हिन्दुः’ अशी हिंदू उतराची फोडणीशी केल्या. हाचो अर्थ, जो स्वता भितरले वायट रज- तम गुणांचो नाश करता तो हिंदू. अशे भशेन सात्विकपणान वावुरपी मनीस, जो फक्त स्वता पुरतें पळयनासतना वावुरता आनी दर खिणाक ह्या जगाचो विचार करता तो हिंदू. ऋग्वेदा भितर ‘कृण्वन्तो विश्वभ आर्यम’ म्हणल्यार पुराय जग आर्य वा सुसंस्कृत करतलों, अशें म्हळां. उपनिशदां म्हणटात, वसुधैव कुटुम्बकम, जी आमगेल्या चिंतनाची व्हडवीकाय आसा. हांगा हो म्हजो , हो म्हजो न्हय अशीं चिंतना लेगीत मोटव्या मनशाली कुरू कशी. उंचेल्या चारित्र्याच्या लोकांक पुराय धर्तरी ही स्वताच्या घराब्या भशेन दिसपाक जाय. संत ज्ञानेश्वरान हे विश्वची माझे घर, अशें सांगलां. तर पसायदानांत विश्व कल्याणा पासत दान मागलां. पुराय धर्तरी हे मनशी कुळयेचें घर आनी हांगा रावतलो जण एक मनीस ह्या घराचो वांगडी. थोडे भितर अशी ही हिंदुत्वाची व्याख्या. हिंदू राष्ट्राची संकल्पना तेच समजणेचे व्हडलें रुप. ही संकल्पना नितळ मनान समजून घेतली जाल्यार जे गरजे भायर दुबाव, आक्षेप लोक घेतात, ताची जाप तांकां आपशीच मेळटली.
हिंदू राष्ट्राची गरज
खरें म्हणल्यार भारत हें स्वताच्या पांयांचेर उबें राविल्लें हिंदू राष्ट्रच आसलें. 1947 वर्सा धर्माच्या आदाराचेर फाळणी जाले उपरांत मुसलमानांक पाकिस्तान हो देश दिलो. त्याच वेळार हिंदुस्तान हो हिंदू राष्ट्र जावपाक जाय आसलो. पूण आमच्या वायट नशिबान तशें जालें ना. हाचे परस वायट म्हणल्यार 1976 वर्साच्या आणीबाणींत काँग्रेस पक्षा आड वावुरतल्या एकान एक फुडाऱ्यांक बंदखणींत घाले. आनी घटना दुरुस्ती करून ‘सेक्यूलर’ हें उतर फोर्सान संविधानांत घुसयलें. ह्या उतराचो अर्थ अजून मेरेन कोणाकूच खबर ना. मात ह्या उतराच्या नांवा खाला अल्पसंख्याकांचें लाडच चल्ल्यात. जाल्यार हिंदू भौसाक पुरायेन दाबून दवरल्यात. जर भारताक कायद्या भायर पद्दतीन सेक्युलर म्हणप तुमच्यांनी थारावं जाता जाल्यार परत तशीच घटना दुरुस्ती करून भारताक हिंदू राष्ट्र अशें थारावपाक कसल्यो आडमेळीं येतात, हें देशाक कळपाक जाय.
इतलीं वर्सां सत्तेर आशिल्ले लोक वचून नवे लोक आयले. तरी पूण हिंदूं वयल्यो आगळिको उणावंक नात. त्या आगळीकांचें रुप मुदार जालां आसूं येता. आयज देशांतल्या चलयांची लव्ह जिहादाच्या नांवा खाला वाट लागता. कमलेश तिवारी, चंदन गुप्ता, हर्ष अशा कितल्याश्याच हिंदुत्व मोग्यांचे जीव घेतल्यात. तामिळनाडूंतल्या लावण्या सारक्या चलयांक धर्म मुदार करपाक लागून आयिल्ल्या चेपणाक लागून जीव वगडावचो पडला. भारत आनी हिंदुत्वाचें नांव बदनाम करपाक हिजाब, शेतकरी आंदोलन हांचें टूल किट वापरिल्लें आमी पळयलें. नवे- नवे जिहादाचे मार्ग तयार जाल्यात. काॅमेडीच्या नांवा खाला हिंदू देवांचेर पोजडीं विशेशणां वापरून जाल्लीं आमी दोळे उगडून, पूण तोंडां धापून पळयतात. 32 वर्सांचो तेंप उलगलो. पूण, जिहादी आतंकवाद्यांक लागून वायट दशेक पाविल्ले काश्मिरी हिंदू परतून आपल्या गांवघरांनी येवपाक पावूंक नात. 370 कलम भायर मारले उपरांत हिंदू काश्मिरांत परत येवपाचो मार्ग निवळ्ळा, अशें दिसतालें. पूण अजून तशें जावंक ना. देखून हिंदू वयल्या आगळिकांक आळाबंद हाडचे पासत हिंदू राष्ट्र होच एकमेव उपाय उरला.
आमच्या राष्ट्रावेलीं संकश्टां
आयचे घटकेक देशांत आनी राज्यां भितर हिंदूंचो आंकडो हिस्पाभायर उणावला. पंजाबांत खलिस्तानाचे मागणेक नेट आयला. तामिळनाडू द्रवीडस्थान मागता. केरळ आनी पश्चिम बंगालांत हिंदू धर्मा आडच्या कर्तुबांक ओतो आयला. आसामांत लाखांनी बांगलादेशी घुसल्यात. ह्या देशाचो आत्मो आशिल्लो आमचो सनातन धर्म एकान एक गजालींतल्यान राजकी फुडाऱ्यांनी भायरायला. देखून आयज देशभर विचित्र अशी नाका जाल्ली अवतीकाय तयार जाल्या. शिवाजी महाराजांच्या हिंदवी स्वराज्या भशेन देशांत हिंदू राष्ट्राची थापणूक करप ही सामकी गरजेची गजाल.
अध्यात्मिक उदरगत गरजेची
आयज अर्थिक उदरगतीचे दिकेन देशाचीं पावलां नेटान पडत आसात. पूण, देशाची रचणूक आदर्श जावचे पसत आनी उजू समाजवेवस्थे खातीर अध्यात्मिक उदरगतय तितलीच गरजेची आसा. कोरोनाच्या तेंपार विज्ञानीक उदरगतीची मर्यादा सगल्यांनी अणभवली. देखून सासणाची उदरगत करतलो जाल्यार अध्यात्म आनी सनातन धर्माचो आदार घेवनूच मुखार वच्चें पडटलें. धर्माच्या आदाराचेर चलिल्ले राज्यवेवस्थेच्यो जायत्यो देखी आमचे कडेन आसात. त्या आदाराचेर हिंदू राष्ट्र कशें आसचें हाचें मोस्त्र आमकां इतिहासांत मेळटा. ज्या समाजा पासत अर्थिक उदरगत चल्ल्या तो समाज व्हडविकायेक व्हरपाचे यत्नय जावपाक जाय. आदर्श मनीस तयार करतले जाल्यार अध्यात्मिक उदरगतय जावपाक जाय. देखून भारत हिंदू राष्ट्र जावप गरजेचें. त्या कार्याक दिशा मेळून सगले कृतिशील जावचे. आयज भारत देश स्वातंत्र्याच्या अमृत महोत्सवाचे दिकेन नेटान पावलां मारीत आसा. भारताक हिंदू राष्ट्र घोशीत करून खऱ्या अर्थान देशाक संवसारांतली म्हासत्ता, विश्वगुरू करपाची वाट सुरू जावची, हीच ह्या खिणाक अपेक्षा करूया.

महेश पारकार
9420768581