भांगरभूंय | प्रतिनिधी
सद्याक मनशाचें जिवीत इतलें धावपळीचें आनी कटकटीचें जालां की तो स्वताक वेळ दिवपाकूच शकना. मागीर अशे परिस्थितींत मनशाक सोद आसता तो शांतीकायेचो, स्वताक समजून घेवपाचो, निखळ आनंद अणभवपाचो आनी परत नव्यान सदच्या जिविताक फुडो करपाचो. हे खातीर लोकां मुखार एकूच पर्याय आसता तो म्हळ्यार हिंटरलॅण्ड पर्यटनाचो. आमी हिंटरलॅण्ड पर्यटन म्हण्टात तेन्ना- तेन्ना आमचे नदरे मुखार येतात ते पाचवेचार दोंगर, न्हंयों, घसघशे आनी हे सगलें आमकां पळोंवक मेळटा गांवगिऱ्या वाठारांनी. देशाचे पयले प्रधानमंत्री जवाहरलाल नेहरु हांणी सांगला ते प्रमाण खरो भारत हो गोंयच्या गांवांनी आसा. हय सारकें. आमचे माणकुले गोंय देशातलें एक ल्हानशें राज्य…. आनी गोंयचे गांव ही गोंयची शान.
गोंयच्या गांवांनी कितें ना? पाचवीचार कुळागरा, न्हंयो, झरे, तळी, देवळां, इगर्जी, बांद, गांवची संस्कृती, गांवचे राखणदार, परबो, काजी, फेणी, हुर्राक. सगळें सगळें आसा. हेच सगळे घटक म्हळ्यार हिंटरलॅण्ड पर्यटन. देशी आनी परदेशी पर्यटकां खातीर गोंयच्या पर्यटनाची व्याख्या ही फकत सन, सी अॅण्ड सॅण्ड अशीच आजून मेरेन आसा हें आमचें दुर्देव. मात ती बदलपाची गरज आसा. गोंयांत पर्यटना खातीर येवपी दर्जेदार पर्यटकांक मांडवीतल्या कसिनों परस गोंयच्या कुळागरांनी व्हांवपी उदकाचे पाट पळोवपाक चड आवडटले. मात आमी तांकां कुळागरांतल्या पाटार व्हेल्यात काय ? फकत मया या म्हणचे परस आमी तांकां काणकोणचे पाचवेचार शेतांनी नटिल्ले गांव दाखयल्यात काय? तर ना. गोंयच्या सगळ्या सैमीक घटकांचो आनी गिरेस्त दायजाचें आमकां मार्केटींग करचें पडटलें. दुसरी गजाल म्हळ्यार गोंयचे दर्यावेळ पर्यटन पावसात बंद आसता. मात हिंटरलॅण्ड पर्यटनाक तशी मर्यादा ना. गोंयांत तर बाराय म्हयने हिंटरलॅण्ड टुरिझमाक वाव आसा.
हालीं तेपार गोंयांत एक नवो ट्रँड तयार जाला, तो म्हळ्यार गोंयच्या शारांनी रावपी लोक गांवगिऱ्या वाठारांतल्यो जमनी मोठ्या प्रमाणात विकत घेतात आनी थंय फार्म हावज वा हेर गजाली सुरु करतात. गांवगिऱ्या वाठारातल्या लोकांनी पयशांचे आशेन आपल्यो जमनी भायल्या लोकांक विकच्यो न्ही. तेंयफुडे वचून सद्याची परिस्थिती पळयत जाल्यार फकत शारांनी रावपी गोंयकारुच न्हय जाल्यार गोंया भायल्या लक्षाधीश, कोट्यधीश लोकांचो दोळो गोंयच्या गांवातल्या जमनींचेर आसा. मात म्हजे कोतान गोंयच्यो गांवगिऱ्या वाठारातल्यो जमिनी लोकांनी विकच्यो न्हय. वेल्यान तांणी स्वता थंय हिंटरलॅण्ड पर्यटनाचे नदरेन शक्य तसल्यो गजाली सुरु करच्यो. कारण आज मेरेन गोंयचें गांव राखून दवरलां तें गांवच्या लोकांनी. तयार जाल्लें जेवण जेवपाक आफय नासतना कोणूय येता. मात तें जेवण रांदपाक कोण तितलोसो फुडें सरना. हिंटरलॅण्ड पर्यटनाचो खरो फायदो जावपाक जाय ते थंय रावपी लोकांक. तशे जाले जाल्यारुच हिंटरलॅण्ड पर्यटनातल्यान ग्रामीण आर्थीक वेवस्था सुधारपाक शकता.
सरकार हिंटरलॅंण्ड पर्यटनाच्यो गजाली करता. मात ते खातीर सरकार खऱ्यांनीच गंभीर आसा काय? सरकारान ते खातीर कितें खासा यत्न केल्यात काय? हाचो विचार करीत जाल्यार म्हाका तरी तशें दिसना. गावगिऱ्या वाठारांनी कुळागरां आशिल्लो प्रत्येक शेतकार हिंटरलॅंण्ड पर्यटनाच्या माध्यमांतल्यान स्वताच्या पांयार उबो रावपाक शकता. मात तें प्रत्यक्षात येवपाक सरकाराचीय तितलीच साथ गरजेची. गांवगिऱ्या वाठारांनी लोकांची कुळागरां आसतात, भाटां आसतात, मात खुपशे फावट तांचे कडेन शिक्षण नासता. सरकाराचे येवजणेचो लाव कसो घेवप हें तांकां खबर नासता. आनी ते मागीर फाटीं उरतात. सादेशें उदाहरण पळयात, सरकार म्हण्टा हिंटरलॅंण्ड पर्यटनाक वाव दितले. मात दुसरे वटेन पळयत जाल्यार सरकाराच्या पर्यटन विभागाची सगळी कार्यालयां आसात राजधानी पणजेंत. जर काणकोण वा सत्तरीच्या एका सामान्य मनशाक जाका ताच्या कुळागरांत वा भाटांत 3 ते 4 ल्हानश्यो धरुया चुट्टांच्यो, मातयेच्यो वण्टी आशिल्ल्यो हट्स काडपाक जाय जाल्यार पणजे खेपो मारच्यो पडटल्यो. एका खेपेन वा 2 खेपांनी तें शक्य आसा? ना. मागीर ताका निर्शेवणी येतली. ताका लागून सरकारान फकत घोशणा केल्यो म्हूण जावचें ना. गोंयच्या गांवांनी जर खऱ्यांनी पर्यटन पावोवपाचें आसत जाल्यार सरकारी कार्यांलयांचे आनी भोव करुन पर्यटन खात्याच्या कचेऱ्यांचे डिसेंट्रलायझेशन जावप गरजेचे. हिंटरलॅंण्ड पर्यटन नेटान चालीक लावपाक सरकाराची मान्यताय बेगीन मेळपाक जाय. ते खातीर गोंयचे गावगिरे तालुके आशिल्ल्या सत्तरी, काणकोण, सांगे, केपें, पेडणें अशा म्हालानी पर्यटन खात्याचो एक खिडकी योजना चालीक लावपाक जाय. एक म्हण्णी आसा, ताळी खंय एका हातान वाजाना. तेचप्रमाण आमी फकत सरकाराक दोष दिवन जावचो ना. खासकरुन गोंयच्या गावगिऱ्या तालुक्यातल्या तरणाट्यानी फुडे सरपाची गरज आसा.
हिंटरलॅण्ड पर्यटनाच्या माध्यमांतल्यान गांवचे तरणाट्यांक गावात रोजगाराची
संद मेळटली. सरकारी नोकरे खातीर राजकारण्यांचे हुमरे झरोवपाची गरज उरची ना. मात ते खातीर तरणाट्यानी तयारी दाखोवपाची गरज आसा. हिंटरलॅण्ड टुरिझम जर वाढीक लागले जाल्यार ताचो फायदो पंचायतींकूय जातलो. एक उदाहरण घेवपाचें जालें जाल्यार सरकारान सत्तरीत म्हादयचेर वॉटर राफ्टींग सुरु केलां. थळावे नगरगांव आनी सावर्डे हे दोन पंचायतींक ताचो फायदो जाता. रिव्हर राफ्टींगाचे माध्यमांतल्यान हे दोन पंचायतींक तांकां वर्सा 50 – 50 हजार मेळटात. सरकार तांकां दिता. या दोनूय पंचायतींची आर्थीक स्थिती सामकी बाबत आसा. 50 हजार मेळिल्ल्यान तांकांय तितलोच आधार.
हें सगळें खरें, मात आमी गोंयात हिंटरलॅण्ड पर्यटनाक उर्बा दिवपाच्यो गजाली करतात खरे, मात हे हिंटरलॅण्ड पर्यटनाच्या नांवांन आमच्या गांवांचो, सैमाचो, गिरेस्त गजालींचो इबाड जावचो ना न्हय, हाची आमी जतनाय घेतले व्हय? ती जतनाय जर आमी घेवपाक समर्थ नात जाल्यार मात जावचें ना. आमकां आमचे गांव इबाडिल्ले नाकात. गोंयचे गांव सांबाळून थंयची संस्कृती, सैम सांबाळून जर आमी हिंटरलॅण्ड पर्यटनाक वाव दिलो जाल्यारुच ताका अर्थ आसा.
विश्वनाथ नेने
9604039519
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
