हरण आनी गाडव

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

शिटूक हरण गाडवाचो आवाज ना म्हूण परत आयलें . पळयत जाल्यार जाम जावन थंय पडून आशिल्लें.  मागीर गाडवान आपली चूक मानून घेतली .    

एका गांवांत एक मडवळ रावतालो. ताचें नांव म्हाळू. ताचे कडेन एक गाडव आशिल्लें. तो  कपड्यांची पोटली घालून  कपडे धुंवपा खातीर न्हंयचे देगेर व्हरतालो.तेन्ना  गाढव थंयच लागींच चरून आपलें  पोटाचें काम करतालें. कितलो तरी तेंप तें आपल्या धनयालें काम बेसबरें करतालें. मागीर काय तेंपान ताका जाण्टेंपण आयलें आनी  पयलींचे वरी ताचे कडल्यान काम जायना जालें. चलता चलतां मदींच बसूंक सोदतालें अशें करतना ताचे फाटीवयली पोटली सकयल पडटाली. तिडकीन म्हाळू ताका चिपचिपीत बडयेन मारतालो. ते दोळ्यांतल्यान दुकां व्हावयतालें ताचे दुख्ख आयकूवपी कोण नाशिल्लो. 

        एक दीस आपलें कायच काम करना म्हूण तिडकीन म्हाळू  ताका रानांत एका झाडाक बांदून आयलो. आपल्याक सोडून वचनाका म्हूण आपल्या धनयाक घशटूवपाक लागलें. पूण म्हाळून ताचे कडेन मात लेगीत लक्ष दिवंक ना.  तो  नीट्ट घरा आयलो. झाडाक बांदून घाल्ल्यान भोंवतणीं जे कितें तोंडा कडेन मेळटा तें खावन रावलें मदीं मदीं पावस पडटालो म्हूण फोंडाऱ्यातलें उदक ताका पिवंक मेळटालें. तितली थाकाय ताका मेळटाली. हाचे वयल्यान कांय तेंप गेलो.एक गाडवालो रडपाचो आवाज आयकून हरण थंय पावलें. 

        हरणान ताका बांदिल्ले कडल्यान सोडयलें. गाडवान आपली सगळी गजाल ताका सांगली . हरणाक खूप वायट दिसलें. ताणें ताका आपल्या वांगडा यो म्हूण सांगलें. गाडव मातशें भियेलें. हरणान ताका सांगलें भियेंवनाका . हें रान सोंपतकच एक  पोरसूं आसा . थंय खूब तवश्याच्यो वाली आसात ताका खूप पिपऱ्यो जाल्यात तुका कुरकुरीत खावंक मॆळटल्यो. खावपाक मेळटल्या  आशेन ते गाडव हरणा फाटल्यान सवकासायेन वचपाक लागलें निमणे त्या सुवातेर पावलीं. गाडवान फाटलो फुडलो विचार करूंक ना . चरचरीत पिपऱ्यो खावन उडयल्यो. इतले म्हणसर सांजवेळ जायत आयिल्ली . हय न्हयसो पुनवेचो चंद्र गाडवाच्या नदरेक पडलो. ताका गाणें म्हणपाची खुमखूमी आयली. आनी तशें ताणें हरणबायक  सांगलें. तुजो आवाज पयलीं आयकुपा सारकोना.  तूं जर गाणें म्हणपाक लागशीत जाल्यार तो पोरसूकार आसा थंयच्यान धांवन येवन तुका बडयतलो. 

        कितलेंय सांगलें तरी हें आयकुपाक तयार ना.  गाणें म्हणपाक सुरवात करपाक हरणान थंयच्यान फ़ुज्ज्यो मारली.  हें गाडव तोंड वयर करून आपले भाशेन सूर दिवंक लागलें. इतल्यान पोरसूकार आवजा दिकेन धांवन आयलो . जुस्त ताची गाडवाचेर नदर पडली. ताणें ताका बरोच पेट घालो. तेन्ना गडवाक कळलें आपली चूक. आपणें आपल्याच पायार फातोर मारून घेतलो म्हूण. शिटूक हरण गाडवाचो आवाज ना म्हूण परत आयलें . पळयत जाल्यार जाम जावन थंय पडून आशिल्लें.  मागीर गाडवान आपली चूक मानून घेतली . आनी ताणें म्हळें हांव मुकाट्यान खावन आयिल्लें जाल्यार म्हाका मार पडचो नाशिल्लो 

(कांय वेळा आपलेंच खरें म्हूण वागूंक जायना. परिस्थिती प्रमाण आपलो निर्णय घेवचो पडटा.) 

                                                                                  अलका सिनाय असोळडेकार 

                                                                                            9822981107