सुखी जीण कोणाची ?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

सुख म्हणल्यार खुशालकाय. मना-काळजांत भोगता ती खुशालकाय. सूख हें कोणाक नाका? दर एक मनीस सुखा फाटल्यान धांवता. पूण सगळ्यांक तें सूख मेळना. तरी आसतना मनीस आपूण सुखी आसां हें समाजाक दाखोवपाचो यत्न करता. सुखाच्या दिखाव्याचो मुकूट मनीस आपल्या तोंडार ओडटा त्या वेळार समाजांतले लोक गोंदळांत पडटात. कोणाकूच कांयच समजना की खरेपणीं एक मनीस सुखी आसा काय ना. सूख म्हळ्यार कितें काय? ह्या समाजांत सुखी आशिल्लो मनीस कसो आमी पळयतात काय? जाचे कडेन खूब गिरेस्तकाय आसता वा जाचे कडेन खूब गिरेस्तकाय नासून लेगीत मनाची शांती आसता ताका खरो सुखी मनीस म्हणटलीं? ह्या समाजांत आमी गिरेस्त मनशाक सुखी म्हणत कारण ताचे कडेन कांयच ना अशें ना, जें ताका जाय तें सगळें ताचे कडेन आसता. संवसारांतल्यो सगळ्यो भौतीकवादी वस्तू तो घेवपाक शकता पूण खरेंच तो हें सगळें आसून सुखी आसता काय? हाचेर आमी केन्ना विचार करून पळयलां? जेन्ना आमी आमच्या समाजाचेर नदर मारतात त्या वेळार आमचे मुखार आमकां वेगवेगळे तरेचे लोक पळोवंक मेळटात. गिरेस्त मनीस जाचे कडेन सगळें आसता, जाचेर आदारून समाज चिंतता तो सुखी, दुसरो गरीब जाचे कडेन कांयच आसना ना म्हूण खावपाक, न्हेसपाक, रावपाक कांयच ना दर एके गजालीक ताका रडचो पडटा, मागून खावचें पडटा ताका समाज सामकोच दुख्खी हे नदरेन पळयता. उपरांत जो येता तो आमच्या समाजान जाका एक विशिश्ट अशें नांव दिलां तो म्हळ्यार मध्य वर्गी समाज. मध्य वर्गी समाज हो गिरेस्तूय न्ही आनी गरिबूय न्ही. मुळाव्यो गरजो भागोवपाची तांक ताचे भितर आसता. ताका कोणा कडेन मागून खावचें पडना. आपलें काम करून तो आपलें पोट भरता आनी कांय प्रमाणांत उरिल्ले पयशे फुडारा खातीर सांबाळून दवरता.
समाजांत गिरेस्त मनीस म्हणटात तेन्ना ताचे कडेन सगळें आसता. देखीक: व्हड घर, भोंवपाक गाडी, खावपाक – जेवपाक खूब, व्हड काम-धंदो, भुरगीं-बाळां, दर एक संवसारांतली म्हारग वस्तू ताच्यान घेवपाक जाता. आमच्या समाजा प्रमाण असल्या मनशाक आमी सगळ्यांत चड सुखी म्हूण पळयतात पूण केन्नाय आमी बारीकसाणीन चिंतून ताचेर नियाळ केला काय? ह्यो सगळ्यो वस्तू आनी सुखसोयी खर्‍यांनीच ताका सूख दिता काय? ताचे कडेन आशिल्ल्यो ह्यो वस्तू पळोवन आमी हो निर्णय घेतात? केन्नाय आमी तांच्या घरच्या वातावरणाचेर वा तांच्या मनाचेर नदर मारल्या? घरांत तांची जीण कशी आसता, घरांतल्या मनशां मदीं नातें कशें आसता? जेन्ना असल्या घराब्याचेर आमी नदर मारतात तेन्ना भायल्यान दिसता ती फकत झगझग रोखडीच पयस जाता. हे घराबे खर्‍या अर्थान भितरल्यान दुख्खी आसता हाची जाणीव जाता. खरें म्हणल्यार तांच्या घरांत मनाची शांती आसना. आनीक पयशे कशे कमोवप, आशिल्ल्या पयशाचें, भाटाचें, गिरेस्तकायेचें कितें करप, तें कशें सांबाळप ह्याच चितनांनी तीं आसतात. केन्ना केन्ना तांकां असो दुबाव पडटा की घरांत रातचे चोर चोरी करत आनी आपले पयशे व्हरत. असल्या चितनांनी तर कांय मनशांक न्हीद लेगीत पडना. इतलेंच न्हय ह्या घरांतल्या मनशां मदीं एकामेकां कडेन उलोवंक सुद्दा वेळ आसना. तीं आपल्या कामांत व्यस्त उरतात. तांचें एकामेकां कडेन नातें आमकां पयसायल्लें दिसता. असल्या घरांत सगळेंच आसता पूण मनाची शांती मात आमकां पळोवंक मेळटा.
दुसरे वटेन जेन्ना समाज गरीब लोकांचेर नदर मारता तेन्ना हे लोक सामकेच दुख्खी अशें आमी समजतात. कारण त्या लोकां कडेन रावपाक घर नासता, खावपाक जेवण नासता. दुसर्‍यां कडेन मागून ते खातात आनी आपलें पोट भरतात. तांकां फाल्यांचो हुसको तितलो सतायना. दर दिसा ते आसा तातूंत समाधान मानून जगतात.
तिसरे म्हणल्यार मध्यवर्गीय लोक. समजा प्रमाण जांचे कडेन फावो तितलेच आसता. ल्हान घर, जेवण, दिसवड्याचो वा म्हयन्याचो पगार. आमी असल्या घराब्यांचेर जेन्ना नदर मारतात तेन्ना त्या घरांतल्या लोकांक एकामेकां कडेन बसून उलोवपाक वेळ आसता आनी तांच्या भितरल्या नात्या मदलो संबंद खूब बरो आसता. तांचें नातें मोगाचें, आपुलकेचें, समजिकायेचें, एकामेकांची जतनाय घेवपी आसता. कांय प्रमाणांत तांकां आपल्या फुडाराचेंय चिंतप आसताच पूण हाचेर सदांच चिंतून तीं आपली मनाची शांती वगडायनात.
तर ह्या मनशां मदलो कोण सुखी? म्हज्या मतान दर एक मनशाक चिंतप हें आसताच आनी तें आसूंकच जाय पूण जो मनीस फुडाराचें चिंतून आपलें आयज वगडायना तोच खरो सुखी. जो मनीस फाल्यांचें चिंतून आपलें आयज वगडावन रडपाक बसता, भियेता, दुख्खी जाता तो खरेपणीं दुख्खी आसता. आमच्या फाल्यांचें चिंतून आमी वर्तमान दुख्खांत घालूंक जायना. आयचो दीस आमी खोशयेन सारपाक जाय. जाता तो प्रयत्न करून काम करून आनी त्या कश्टांतल्यान समाधानी जावन आपलें वर्तमान सारपाक जाय. जो मनीस आपल्या जिवितांतल्या म्हत्वाच्या गजालींक फावो तो वेळ दिवन आपल्या वर्तमानान खुशाल आसता तोच खरेपणी सुखी मनीस!

प्रिन्सी डा कोस्ता
9145606652