सर्वश्रेश्ठ दान…

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

रक्तदान हें श्रेश्ठ दान अशें कित्याक म्हणटात काय? तें कित्याक करचें? ताचो फायदो घेतल्याक जाता तसो दितल्याकय जाता व्हय?
दान करता तो मनीस आपलो फायदो चडसो पळयना, हाका आडवाद आसात. पयशा खातीर रगत दिवपीय एक वर्ग आसात… पूण तरीय आपूण दिता ताचो योग्य उपेग जावचो अशें दितल्याक दिसलें म्हूण चूक ना. रगत दिवपाक मुखार सरतल्याकय तशेंच दिसता. आपूण दितां ताचो योग्य उपेग जातलो न्ही हाचो हुस्को लागून उरता. खूब जाण आपलें रगत दिवंक भितात आनी खूब जाण दिवंक जाय जावनूय दिवंक पावनात. कांय जाण अशेंय म्हणटना कानार पडला म्हज्या… ‘गरज पडल्यार दिवया’ पूण गरज कोणाक आनी केन्ना पडत सांगू येता व्हय? रगत नेमान दिलें जाल्यार गरज आसता तेन्ना हांगा थंय धावचें पडचेना अशे विचार करपीय खूब आसात आनी म्हणूनच नेमान रगत दान करतल्यांची संख्याय खूब वाडल्या.
रगत नेमान दिलें जाल्यार ताचे फायदे स्वताकय खूब आसतात हें मात खूब कमी जाणांक खबर आसा. रगत दिवन आमी दुसऱ्यांक गरजेक पावतातच पूण ताचो फायदो नकळटना स्वताकूय जाता. रगत दिलें काय नवें शुद्ध रगत रोखडेंच तयार जाता, नेमान आपली तपासणी जाता, ब्लड प्रेशर, हेमोग्लोबीन, शुगर हाची तपासणी जाता जाल्ल्यान आपल्याय आरोग्याचेर नेमान नदर उरता आनी ताण तणाव मातसो पयस उरुंकूय मदत जाता.
रगत एका वेळार 450 एमएल सुमार काडटात आनी आमी तें वर्सांतल्यान सुमार चार वेळा दिवंक शकतात. अशे खूब जाण आसात जे रगत दान करपाक निमित्ताक रावतात जाल्यार खूब जाण अशेय आसात जे वर्सांतल्यान तीन ते चार वेळा रगत दिवंकूच जाय असो स्वताच नेम बाळगितात.
खूबश्यो संस्था रक्तदानाची वेवस्था करतात आनी ‘ब्लड डोनेशन कॅम्प’ घडोवन हाडटात. रगत दिवचे खातीर जागृताय तयार करतात. लोकांक प्रोत्साहन दिवंक प्रमाणपत्राय भेटयतात. तरीय अशे खूब जाण आसात जें रगत दिवंक फाटीं फुडें जातात. म्हज्या स्कुलांत असोच एकदा ब्लड डोनेशन कॅम्प घडोवन हाडिल्लो. हांवें त्या पयलीं केन्नाच रगत दान करूंक नासलें. खरें सांगशी जाल्यार त्या पयलीं म्हाका केन्ना रक्तदान करचें कशें दिसलेंय ना. त्या दिसा रगत दितकच एक वेगळेंच समाधान मेळ्ळें. सुमार स म्हयन्यांनी म्हाका ब्लड बँकेंतल्यान फोन आयलो… ‘तुज्या गटाच्या रगताची गरज आसा… जाता तितले बेगीन पाव…’ रातींचीं आठ वरां सुमार जाल्लीं… फोन आयिल्लो तो खरोच काय? पूण तो फोन म्हाका दोन तीन वेळा फाटोफाट आयिल्ल्यान मन अस्वस्थ जालें आनी हांवें थारायलें… वच्चें … आनी आनी विचार करप ना. थंय पाव जाल्यार म्हज्या रगता गटाचे आनिकूय लोक थंय आयिल्ले… ब्लड बँकेंत वचून रगत दिवपाचो म्हजो पयलोच अणभव. तेन्नाच निश्चय केलो… ह्या मुखार नेमान रगत दिवपाचो.
व्हडल्यांक पळोवन भुरगीं देख घेतात हें कितले खरें तें तेन्ना जाणवले जेन्ना म्हजे व्हडले धुवेन आपल्या वाडदिसाक रगत दान करपाची इत्सा उकतायली. त्या दिसा ताका समाधानी पळोवन म्हाका भोव खोस भोगली. ते उपरांत दर चार म्हयन्यांनी जेन्ना हांव रगत दिवंक वतले तेन्ना म्हजे वांगडा तेंय येतलें अशें ताणेंय थारायलें.
अशीच एकदा आमी रगत दिवंक ब्लड बँकेंत गेल्लीं तेन्ना थंय खूब गर्दी आसली. जाणटे तशेच तरनाटेय रगत दान करपाक आयिल्ले… पयलीं समजले ना… इतलो लोक कित्याक काय? कितें जालें बी काय? अशे प्रस्न तकलेंत उडक्यो मारताले इतल्यान थंय वावुरतल्या एकल्या कडल्यान समजले की हे लोक रमजान म्हयन्यांत दान करतात आनी रगत दान करप सगळ्यांत श्रेश्ठ दान अशें म्हणटात म्हणून रोजा सोडटकूच ते रगत दिवंक आयिल्ले. रमजान म्हयनो हो, ‘मंथ ऑफ गिविंग’ म्हणजेच ह्या म्हयन्यांत दान केलें जाल्यार पुण्य मेळटा, अशें मानतात आनी म्हणून खूब जाण ह्या म्हयन्यांत दर वर्सा न चुकता रगत दान करूंक वतात. म्हाका तो विचारच खूब आवडलो आनी अशे दिसलें की प्रत्येकान अशे थारायले जाल्यार वर्सांतल्यान एकदा तरी रगत दिवप जातलें… गरजेवंताक मेळटले तें जालेच, स्वताकूय खूब तरेन फायदोच जातलो.
वेगवेगळ्या कारणांक लागून रगताची गरज पडूं येता. पूण आजूय खूब जाणांक दिसता की रगत दिल्यार तांची प्रतिकार शक्त कमी जावं येता. समाजाच्या यत्नाक लागून ह्या विचारांत हळू हळू बदल येता तो दिसूंक लागला. रगत दिलें जाल्यार आमच्या आंगांत शुद्ध रगत तयार जाता हाची जाणीव तांकां जावंक लागल्या. लोक रगत दिवंक आपखोशयेन मुखार सरुंक लागल्यात. ‘रक्तदान सर्वश्रेश्ठ दान’ म्हणटात तशेच ‘रक्तदान जिवनदान’ अशेंय म्हणटात. कोणाचोय जीव वाटावंक आमच्यांतल्या इल्ल्या रगताचो उपेग जाता जाल्यार विचार कसलो आनी कित्याक? चला तर… एक नेम स्वताचेर घालून घेवया… नेमान रगत दिवंक मुखार सरुया.

रुपाली मावजो किर्तनी
00971506890867