भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आमकां दोनूय संस्कृतायेची गरज आसा. त्या खातीर आमी संवसार फुडें वेंता, तितल्याच वेगान फुडें वतलो, जाल्यार आमकां दोनूय संस्कृतायांनी जें कितें बरें आसा तें आपणावचें पडटलें.
आमच्या भारतांतली समाजीक बांदावळ जातींचेर आदारीत आसा. मनीस जल्मताच जात घेवन जल्मता. आपल्याक ही जाता नाका वा ती जात जाय म्हणपाक ताका कसलीच मेकळीक ना. इतलेंय आसून भारताच्या बांदावळीचेर अस्तंमतेचो जायतो प्रभाव पडिल्लो आसा. खरेंपणी आयच्या काळार जातींचीं दुरगां मोडत वेता, पूण समाजांत अजून पर्यांन जातींचो प्रभाव सोंपूंक ना.
जातींचो वेगळोचार
आमचो समाज दिसान दीस सुधारत वेता. अशें आशिल्ल्या कारणान जातींचो भेदभाव सदांच तगूंक जायना. लोक रेल्वे आनी बसीन प्रवास करतना खंयच्याय बसकेर कोणाच्याय कुशीक बसतात. जात आनी कात विचारीना. बाजारांत, मार्केटांत आनी माॅलांनी नदर मारात. खंयच्याय जातींचो ल्हान वा व्हड जात जांव, मनीस खंयच्याय शॉपांत भितर सरता. कोणाचीच भिड नासतना आपल्याक जाय त्यो वस्तू घेता. जातीचो वास मातूय येना, हांगा थंय जायत्यो फॅक्टरी स्थापिल्ल्यो आसात. ह्या कारखान्यांनी तरेकवार जातींचो लोक काम करता. जात कात पळय नासतना हातांत हात घालून कारखान्यांत लोक वावर करून आपलो दिसवडो सोडयता. अस्तंमतेक घडिल्ल्यो उदरगतीक लागून हीं सुधारणा जाल्यांत. हातून मातूय दुभाव ना.
कुटूंब
अस्तंमतेचो प्रभाव मोठ्या प्रमाणान आमच्या कुटूंबाचेर पडिल्लो आसा. काजार आनी घोव – बायल हांच्या जिवितान जायतो बदल घडिल्लो आसा. अस्तंमते प्रभावाक लागून आमच्यो फामिली ल्हान जाल्ल्यो आसात. दोगांच भुरगीं पुरो म्हणपी आयचो काळ हो. काजारी जिवीत मरसर प्रामाणीक उरतलें हाचीय शक्यताय ना. वॅस्टर्न संस्कृतायेक लागून भारतांत अस्तुऱ्यो शिकपाक लागल्यो. आनी आयज तांणी शिकपांत जायतीं नामनां जोडल्यांत. त्यो आयज व्हड-व्हड झुटयो चलयतात. अस्तुऱ्यो आयज दादल्या परींचो जोडटात. हाका लागून तांकां आयज अर्थीक स्वतंत्रताय मेळिल्ली आसा. घोवाचे सरीं बायलेचें म्हत्व उणें जायत वेता. घोव तशीं बायल दुडू जोडूंक घाम वारेयता. आनी भुरग्यांचेर आपलें लक्ष इबाडटा. आवय – बापायचो, अदीक करून तरण्या आवय- बापायचो, आपल्या भुरग्यां विशीं आपलो अखंड संबंद ना. असें दिसता कित्याक डिवोर्स दिसान दीस वाडत आसा. ह्या कारणाक लागून आयचें काजारी जिवीत खरेंपणी एकवटीत ना. होवूय अस्तंमतेचो प्रभाव…!
जॉयन्ट फामील
आनीक एक म्हत्वाचो अस्तंमतेचो प्रभाव, जाचे वरवीं आमचे समाजीक बांदावळीचेर परिणाम जाला तो म्हणल्यार ह्या देसांत वसतली ती जॉयन्ट फामील सिस्टम. एकत्र कुटुंब पद्दत. आयज जॉयन्ट फामील सिस्टम भोव थोड्यां कुटुंबांनी जिवी आसा. ती सोंपत वेता. भुरगीं अदीक करून घराब्यांतले पूत, काजार जातकच कुशीन रावंक वेतात. वा आपूण दुसऱ्या घरांनी रावता. नातर जाणट्यां आवय बापायक ऑल्ड एज हॉमांत भर्ती करता. जॉयन्ट फामील सिस्टमींत कांय उणाव आसतात. ते खरें. उणावा परस ताचे अदीक फायदे आसले, तेवूय बिल्कुल सत आसा. ह्याच कारणाक लागून जाणटे आवय बापूय आपल्या जिविताची सांज फामिलीचो मोग नासतना आनी फामिलीच्या वांगड्यांचो मोयपास नासतना सारता. अदृश्ट घडणी ही. !
भास, धर्म
अस्तंमते संस्कृतायेचो प्रभाव आमची भास, साहित्य, कला आनी धर्म हाचेरूय पडिल्लो आसा. कसो तो पळोवुंया…
भास
आमच्या भासांनी इंग्लेज भाशेंतलीं जायतींच उतरां आमी वापरतांव. आमच्या भासांतलीं टि.वी. चॅनल हांचेर नदर मारल्यार कितल्या इंग्लेज उतरांचो वापर जाता तें आमकां कळटा. आयच्या काळार आमकां उतरा पावलाक मॅकानिकल डिवायसीस वा काम करपाची यंत्रां जाय पडटात. देखीक वॉशिंग मशीन, प्रेशर कुकर, व्हॅक्युम क्लिनर आदीं. ह्या यंत्रांची नांवां इंग्लेज भाशेंतूंच आसात. तीं उतरां वापरिनासतना चालू जिवितांत आमच्यो भासो फुडें वचना.
साहित्य
भारती साहित्यांचेरुय अस्तंमतेचो प्रभाव पडिल्लो आसा. कसलोय साहित्य प्रकार घेतल्यार कविता, नाटक, मोटव्यो कथा आदीं. तांचेर अस्तंमतेचो मोठो प्रभाव आसा ते दाकळ जाता. इतलेंच न्हय युरोवपी देसांनी जल्म घेतिल्ल्या कांय तत्वां, जशे परीं ऐथीइजम, सेक्युलरिजम, कम्युनिजम, ह्युमिनिजम, फ्रिडम आदीं. आयज भारतीयांनी रचिल्लें साहित्य मोठ्या प्रमाणांत दिसता.
कला
भास आनी साहित्याक घडलां तेंच कलेकूय घडटा. भारतांतलो सिनेमा पळयल्यार हें कळटा. अस्तंमतेचो प्रभाव आशिल्ले नाच आसल्या शिवाय एक चलचित्र लोकांक आवडना. युरोवपांतलीं संगीत यंत्रां वापरल्या शिवाय आमचें संगीत पूर्ण जायना.
धर्म
भारतांत जायते धर्म आसात. ताचेरुय अस्तंमतेचे संस्कृतायेचो प्रभाव पडला. जाणवाय वाडिल्ल्या कारणाक लागून धर्माचेर आशिल्लो आमचो भावार्थ दिसान दीस उणो जायत वेता. धर्मींक चाली – रिती आमकां मानवना. जायते शिकल्ले लोक धर्मां पसून पयस वचत आसात. अस्तंमतेच्या संस्कृतायेक लागून तें आपल्या वावराचेर अदीक पातयेवंक लागल्यात, धर्मींक विझमितांचेर न्हय.
सोंपयतना
नियाळ केल्यार अशें दिसता की अस्तंमतेच्या संस्कृतायेचो आमच्या समाजीक बांदावळीचेर वायट तसो बरोय प्रभाव पडिल्लो आसा. आमच्या देसांत कांय लोक अशे आसात, ते अस्तंमतेच्या संस्कृतायेक गर्वान आपणावंक प्रयत्न करता. आनी त्याच बराबर भारतीय संस्कृतायेची फकांडां करतात.
तेच परीं अशेय लोक आसा, जे फकत भारतीय संस्कृती फुडें व्हरची आनी अस्तंमते संस्कृती भारतांतली नास करची म्हणटात. असले सभाव सारके चुकीचे. आमकां अस्तंमते संस्कृताय जाय म्हणटना आमी भारतीय संस्कृताय नाका म्हणपांत अर्थ ना. तेच परीं भारतीय संस्कृताय जाय म्हणटना अस्तंमते संस्कृताय कोनश्याक मारची हेवूय चुकीचें आसा. आमकां दोनूय संस्कृतायेची गरज आसा. त्या खातीर आमी संवसार फुडें वेता, तितल्ल्याच वेगान फुडें वेतले जाल्यार आमकां दोनूय संस्कृतायांनी जें कितें बरें आसा तें आपणावचें पडटलें आनी फुडलीं पावलां मारचीं पडटलीं.
(लिप्यांतर – विशाल सिनाय खांडेपारकार, 8080622370)
तोमझीन कार्दोज
9822170102
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
