भांगरभूंय | प्रतिनिधी
देवान आमकां पंचेंद्रियां दिल्यांत. नाक, कान, दोळे, जीभ आनी चामडी. जण एका इंद्रियाचें काम वेगवेगळे. तांतल्या एकाचेंय कार्य बिघडल्यार आमच्या जिवितांत आडमेळीं येतात. एकवेळ आयकूंक येना जाल्यार चलता. वास आयलो ना वा रूच कळ्ळी ना जाल्यारय चड फरक पडना. पुण जर मनीस दिश्टीहिण जालो वा ताका स्पर्श ज्ञान जायना जाल्यार मोठे संकश्ट रे बाबा.
तशें पळयत जाल्यार आपलो देफेंत आपल्याक खबर आसता. पुण, हें सदांच घडटा अशें मात् न्ही. आपल्या इंद्रियांत बिघाड जाला हाची जाणीवच नासता. केन्ना केन्ना आपलीच इंद्रियां आपले कडेन चिकानां करतात. देवान आमकां दोन दोळे दिल्यात. आमी दोनय दोळ्यांनी पळयतात. हे दोळे आपलेच आसले तरी आपल्याकच फटयतात. चड करून भुरगीं ल्हान आसतना ही गजाल घडटा. एक दोळो आळशीपणा करता. आपल्या पळोवपाच्या कामांत वडी मारता. सगळें पळोवपाचें काम दुसऱ्या दोळ्याचेर धुकलून सुस्त रावता. दोळ्यांतल्यान दुकां व्हांवपाक लागतात. चड तेंप जर अशेंच सुरू उरलें तर मागीर त्या दोळ्याची दृश्टी वता. म्हूण पालकांनी लक्ष दवरचें पडटा. दोळ्यां दोतोराक दाखोवची गरज आसता. दोतोराक सारके कळटा ही ambliopiaची केस म्हणून . ‘एमब्लिओपिआ ‘ हाचो अर्थ ‘ लेझी आय’ . म्हळ्यार आळशी दोळो. तो कितें करता बरो आशिल्लो दोळो ‘ओक्लुडर’ लावन धांपता. आतां पळोवपाचें काम कोणाचेर आयलें? चिकानां करतल्या दोळ्याक झक्कत पळोवपाचें काम करचें पडलें. ल्हवू ल्हवू ताचो नंबर जाग्यार येता. दोनय नंबर एक सारके जाले की तो ओक्लुडर काडटात. अशे तरेन आपलेच दोळे आपल्याकच फटयतात.
हें जालें भुरगेपणांत. जाण्टेपणांतय आपल्या एका दोळ्यांची दृश्टी हळूहळू इबाडत वता. मजा म्हळ्यार आपल्या एका दोळ्यान दिसना हें स्वत:क खबरच नासता. एकाच दोळ्याच्या मालवजार तो सुशेगाद सगळीं कामां करता. अशेंच एका वेपाऱ्याक घडिल्लें. बरें झळकना म्हण तो दोतोरागेर गेलो. दोतोरान म्हळें , “अरे सभाग्या, हें कितें ? दोळ्याचो प्रेशर वाडून तुजो एक दोळो सामको गेलो मरे. तुवें केन्नाच दोळ्यां दोतोराक दोळे दाखयले नात? ” ताचेर तो दोतोराक म्हणटा,” दोतोर कितें सांगूं तुमकां! म्हाका दोळ्यांनी सारकें दिसतालें. एका दोळ्यान दिसना हें म्हाका कळ्ळेंच ना. हांव कामांत इतलों बिझी आशिल्लो की म्हजें थंय लक्षच गेलें ना.” दोतोर बाबडो कितें उलयतलो. तिची हयगय ताच्याच बोडक्यार आयिल्ली. .
आनी एक मनशान तर दोनय दोळ्यांचीं मोती बिंदूची ऑपरेशना केलीं. ताका एका दोळ्यान दिसचना जालें. तो दोतोराक वचून मेळ्ळो. दोतोर म्हणटा,” बाबा , हो ऑपरेशाचो घोटाळो न्ही. ऑपरेशन पयलींच तुजो एक डोळो दृश्टीहीन जाल्लो.”
म्हाका एक सांगात जर तो दोळो पयलींच निकामी जाल्लो जाल्यार ऑपरेशनाच्या पयलींच कित्याक सांगलें ना? गरज नासतना मोतीबिंदूचे ऑपरेशन करून ताका लेन्स किते खातीर बसयली? तो मनीस भावार्ती म्हूण तो ओगी बसलो. तर दोतोरा कडेनय अशी चूक जाता. एका दोळ्याची दृश्टी वचसर हे शाणे कितें करताले तर?
आपल्या शरीराचेंय आपणें केर करूंक जाय. गोडेमूत आशिल्ल्यान तर चडच. अशे मनशांचे पांय पयलीं कामांतल्यान वतात. पावलां जमनीक तेंकल्यांत काय ना हेंवय तांका समजना. पायांक कात्रो पडला काय कितेंय तोंपलां हेंवय समजना. दुखण्याची जाणीवच ना म्हणटगीर कोण लक्ष दिता? निमणे तें जडावार पडटा आनी ‘गॅंगरीन’ जाता.
असल्या नसत्या पिडां पासून पयस रावतलो जाल्यार आपणे जागरूक रावंकच जाय. पश्चाताप करचे परस सादूर रावप शाणेंपणाचें.
गीता नायक
99229 22109
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
