भांगरभूंय | प्रतिनिधी
शिटकावणी म्हणल्यार कितें? कसलीय वायट कृती, घडणूक घडची न्हय हे खातीर वेळावेळार पयलींच सादूर रावात,
अशें सांगपी संकेत आसतात. जे आमी आमच्या जिवाची जतनाय घेवची म्हूण सांगतात. आतां ते पाळप वा ना पाळप तें सगलें आमचेर अवलंबून. एकदां कितें जालें, मोहित हो विसावें सोंपून एकविसाव्या वर्सांत पावल दवरिल्लो तरणाटो. ताच्या हट्टीपणाक कंटाळून ताच्या आवय- बापायन ताका दोन चाकी गाडी घेवन दिल्ली. दितना शिटाकयल्लो. ” चलयताना वाटेर रस्त्याच्या कडेक लायिल्ल्या शिटाकावणी बोर्डांचेर नदर दवर आनी मुखार वच.” पूण तो तांचें कांय आयकनासतना आपल्याच जोशांत गाडी चलयतालो. हेल्मेट घालपाची शिकटावणी सरकारान दिल्या. तेंय ताका सांगिल्लें. मात फक्त तकली हालोवन ताणें सगलें कुशीक सारलें. आपल्याक जाय तश्यो सर्कशी करतना रस्त्यार कितें आसा, आपूण खंय पावलां तें ताणें पळोवंकना. सद्दां नेटान चलोवप. ह्याच निश्काळजेक लागून ताका रस्त्यार घाल्लो स्पीड ब्रेकर दिसलो ना…. आनी जावपाचें आसलें तें जालें. आंगांतलो जोश ताका कुड्डो करून गेलो. ह्या अपघातांत मोहीत आपलो एक पांय सांसणाचो घालोवन बसलो. ती दुचाकीची रेस नाशिल्ली. तरीय पळय हांव कशी गाडी चलयतां ती, ह्या जोशान ताचो घात केलो.
कोणूय आमकां शिटकावणी कित्याक दितात, हें जर मना सावन समजून घेतिल्लें, त्यो शिटकावण्यो पाळिल्ल्यो जाल्यरा मनीस अशे वायट घडणुकांतल्यान आपल्या जिवाची अशी विटंबणा करून घेवचे नासले. जर वेळारूच शिटकावणी कळिल्ली जाल्यार असले अपघात टाळपाचे यत्न चड जावपाचे. अपघात जावचे न्हय, लोक त्रासांत पडचे न्हय म्हूण तर ह्यो शिटकावण्यो आसतात. वाटेर जायत्यो पाटयो मारिल्ल्यो आसतात. मात आमी आमच्याच नादान वतात. मागीर कांय वेळा चुकीक लागून जो प्रामाणीकपणान नेम पाळटा तो बळी पडटा.
घरांत आवय- बापूय भुरग्यांक कांय वस्तू दिवपाक आयज, फाल्यां करतात, वेळ काडटात, तें कित्याक हें हट्टीपणा करपी भुरग्यांच्या लक्षांत येवपाक जाय. त्या भुरग्याचें बरें चिंतून दिल्ल्यो शिटकावण्यो आसतात, हें जर कळ्ळें जाल्यार दुदांत साकर. जाका कळटा तो आपल्याक बरो सांबाळटा. उरिल्ले त्रासांत पडटात. येवपी संकश्टां सांगून येनात, तरी कांय संकश्टां आमी बळयां आमच्या आंगार ओडून घेतात. जर शिटकावणी मेळ्ळे उपरांत ती पाळिनासतना जो मस्ती करता, दुसऱ्यांक त्रास दिता तांकां कितें म्हणपाचें, तें कळना. मागीर रडून कितें फायदो?
सिगाराच्या पाकिटाचेर शिटकावणी दिल्ली आसता. पूण चडशे जाण ती पाळिना आनी आपल्या पांयाचेर फांतर मारून घेतात. तांदळांतले फांतर काडप कित्याक? तशेच शिजोवन जेवल्यार कितें जातलें ? दातांक त्रास जातले, ते खडे पोटांत गेल्यार रोग जातले. आॅपरेशनां करून जिवाचे हाल हाल करून घेवचे पडटले. ते काडले जाल्यार आपले भोग टळटात. ल्हानपणान नितळसाण पाळची म्हणटात, ती भलायकी बरी उरची म्हूण केल्ली शिकटावणीच.
वायट , बरें वळखप आपल्या हातांत आसता. एकलो अणभवा वयल्यान सांगता, तू जाचे संगतीक आसा, ताचे विचार बरे ना. तो तुका त्रासांत घालतलो. ताचो नाद सोड….. तुमी ताचे आयकलें जाल्यार बरें, नाजाल्यार मागीर त्रासांत पडटा. आपल्या मनशाचें बरें करप हें पालकांचें, हितचिंतकांचें कर्तव्य. बरें आयकप हें आपलें कर्तव्य. ते आयकल्यार कांय वायट जायना.
सामाजिक माध्यमांतल्यान खूब शिटकावण्यो दिल्ल्यो वाचूंक मेळटा. पू आमचें ताचेर लक्ष आसता? सांगून, सवरून पसून लोक त्या फोंडांत पांय घालतात. कसलीय गजाल वयले वयर घेवपाची, वाऱ्यार उडोवपाची संवय आसतात, तो शिटकावणी आयकना आनी फसता. आपली राखण कशी करप हें लोकांक बरें खबर आसता. ताका लोक शिटकायतातूय बी. मात ताची मती खंय मरता तें कळना. मागीर तो फसता आनी स्वताचें लुकसाण करून घेता.
कांय वस्तू आमकां पचनात. तरीय आमी त्यो खातात. एक दोनदा संकेत मेळटात. तरीय खातात. मागीर दुयेंसां जातात. हे आमचे चुकीचे परिणाम. कुडीन दिल्ली शिटकावणी कळटा, पूण आशा आसता. त्रास कोणाक, तर आमकांच. सैमूय शिटकावणी दिला. मात आमी ताचे कडेन आडनदर करतात. प्लास्टिक बंदी हें एक उदाहरण पुरो. पावसाच्या दिसांनी हुंवार येता, ताचें फाटलें हें प्लास्टिक पोतयांचें एक कारण. शिटकावणी मेळटकच आमी सादूर जावपाक जाय. स्वताचेर ताबो दवरूंक जाय. नाजाल्यार मागीर भोग मुखार येता तें. शिटकावणीचें म्हत्व जाका कळ्ळें तो सुटलो, बाकीचे आडकले.
सौ. सोनाली सु. पेडणेंकार
9823046779
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
