विचार : बरो आनी वायट

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

थोड्यांक दुसऱ्यालें बरें जाल्लें पळोवपाक जायना म्हणून ते दुसऱ्यां विशीं वायटच विचार करतात. पूण, दुसऱ्यालें वायट करून स्वताचें केन्नाच बरें जायना हो विचार सगळ्यांनी केलो जाल्यार पुराय संवसार सोबीत जावपाक कळाव लागचो ना.

देवान मनशाक हे धर्तरेर जल्माक घालो. ताच्या जगपाची सगली वेवस्था केली. तेच बरोबर ताका विचार करपाची शक्त आनी बुद्दय दिली. पूण, जायते फावटी मनीस विचार करिनासतना वागतना दिसता. प्रत्येक मनशाचे तकलेंत कसलो ना कसलो विचार घोळत आसता. दोन तरांचे विचार मनशाचे तकलेंत येतात. बरो विचार आनी वायट विचार. बरो विचार हो मनशाक शुन्यांतल्यान वयर व्हरपाक शकता जाल्यार वायट विचार वयर सरिल्ल्याक शुन्या कडेनय पावोवपाक शकता. इतली ताकद ह्या विचारांनी आसा.

अशें म्हणटात, बरो विचार केल्यार बरें जाता आनी वायट विचार केल्यार वायट. मनीस सतत विचार करत आसा. पयलीं कितें जालां ताचो विचार, फुडें कितें जातलें ताचो विचार. कितलोय विचार करूं केन्ना केन्ना जावपाचें आसता तेंच जाता. तें मागीर बरें आसूं वा वायट. कितल्याशाच जाणांक वायट विचार करपाची संवयच आसता. ते स्वता वायट विचार करतातूच वांगडाच दुसऱ्याचेय तकलेंत वायट विचार घालतात.

पयलींचो काळ आनी आतांच्या आधुनीक काळाचो विचार केलो जाल्यार ह्या विचारांनी खूब बदल जाल्लो जाणवता. पयलीं लोकांची विचार करपाची पद्दत वेगळी आशिल्ली आनी आतांची वेगळी. पयलीं लोक कसलेय गजालीचो विचार करून बरें- वायट कितें हें समजून घेवन निर्णय घेताले. आतां लोक बर्‍या- वायटाचो परिणाम पळयनात. कितें जाता तें जावंदी अशें चिंतून मुखार सरतात. मनशान वायट विचार केल्यार वायटच जातले अशें ना आनी बरो विचार केल्यार बरें जातलेच अशेंय ना. पूण बरे विचार मनशाक सदांच सकारात्मक दवरतात. कांय लोकांक अशें दिसता, वायट विचार केल्यार एकाद्रें बरें जातलें. म्हणून ते वायट विचार करतात आनी योगायोगान तशें जाले जाल्यार दुसरेय फावटीं तशेंच जातलें म्हणून आस धरून रावतात.

मुळांत वायट विचार आनी बरो विचार हें मनशाचे बुद्दीचेर निंबून आसता. तकलेंत जितले बरे विचार हाडटले, पावल मुखार घालपाक तितलोच आदार मेळटलो. आनी वायट विचार केल्यार पावल मुखार घालचे पयलींच फाटीं येतलें. दर मनशाचे तकलेंत वायट विचार हो केन्ना ना केन्ना येताच आनी तो येवपय सभावीक. पूण, आमकां आयिल्ले वायट विचार दुसऱ्यांक त्रासांत घालपी आसचे न्हय हाची आमी जतनाय घेवपाक जाय. थोड्यांक दुसऱ्यालें बरें जाल्लें पळोवपाक जायना म्हणून ते दुसऱ्यां विशीं वायटच विचार करतात. पूण, दुसऱ्यालें वायट करून स्वताचें केन्नाच बरें जायना हो विचार सगळ्यांनी केलो जाल्यार पुराय संवसार सोबीत जावपाक कळाव लागचो ना, अशें म्हाका तरी दिसता.