मनीसपणाचो झरो – दामु गावडे

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

उमाकांत शेट्ये

एका काळार शिक्षण मेळप सोपे नासलें. इत्सा आसली, मनात आसलें तरी वाटेर काटे खूब आसले. आयच्या सारकीं गांवांगांवांनी हायस्कुलां नासलीं. पयस खंय तरी एक आसतालें. थंय चलत वचप आनी दनपारच्या कडार चलत येवप अशी परिस्थिती. दनपारचें टिफिन ना, उदकाची बाटली ना. भुकेच्या पोटार शिकयल्लें तकलेंत कशे वतलें? हे परिस्थितीचेर मात करुन इत्साशक्तीच्या बळार जे शिकले ताणी जैत जोडलें. समाजांत तांची मान ताठ जाली.

अशें परिस्थितीन शिकून वयर सरलेलो बागवाडो- बेतकेचो दामू गावडे हो एक. घरची परिस्थिती तशी बेताचीच. शेतां- भाटांत काम करप, गोरवां पोसप हो पोटापाणयाचो व्यवसाय. अशा एका घरांत ताचो जल्म जालो. गांवांतूच मुळावे शिक्षण जालें. नोकरी मेळप कठीण हें वळखून डीएड केल्यान ताका प्राथमिक शिक्षकाची नोकरी मेळ्ळी. फुडें शिकपाची इत्सा ताका ओगी बसपाक दिनासली. नोकरी सांबाळून बी. ए. ची पदवी जोडली. निरंकाल, तांबडी सुर्ल, हिवरें- सत्तरी, फणसवाडी, न्हावेली, दिवचल अशा वाठारांत तोंड वाकडें करीनासताना कर्तव्य भावनेन दामून सेवा दिली.

ताचें मनीसपण देखदिणे. 1995 वर्सा निरंकालांतल्या माकड माऱ्यांक निरपेक्ष भावनेन अन्नदान करपी तो तेन्ना एकलोच. कितल्या तरी शिक्षण संस्थाक ताणें पालव दिला. कोरोना काळांत लागीं लागीं साठ कुटुंबाक गरजेच्यो वस्तू दिवन मदत केल्या. सत्कार खूब जालें. ते भपकेबाज बदला सादे आसचे अशी ताची भावना. अशाच एका सत्कारान गुरुदक्षिणा म्हणून मेळिल्ले अकरा हजार रुपया ताणें माँ आसरो सरोवर, ओपा- खांडेपार हे संस्थेक दान केले. शाळां बरोबर देवस्थानाकूय मदत करपाक तो फाटीं रावलो ना. आपल्या वाडदिसा ताका शाळेच्या भुरग्यांची याद जाता आनी तो थंय वचून मिठाय वाटून वाडदीस मनयता. पालकांचे आनी लोकांचो आपणांक खूब मोग मेळ्ळो, हिच आपली जोड आनी निरंतर समाधान, अशें तो सांगता.