भांगरभूंय | प्रतिनिधी
18. दूरवा तैल
मध्ये मध्ये राब्बाल्यारि राब्बोनु वत्ता । “होय होय बायिरसोरयाँ” तट्टीरायान सांगले । आमक टाइम सेन्स उणे नवे ? गाडीन भ्रंगाले तोण्ड पळयीले । “वयी वयी वयी वेळु कोरनु वत्ताची मोणु गोत्तसल्यारी वेळु कोरनु येत्ताची मोणु सांगचे सौजन्य आस्सना” भ्रंगान सांगले । “तुवें मिलीटरी सेरऊकाश्शिले” तट्टीरायान भ्रंगाले भुज्जाक धोरनु हाल्लोनु सांगलें । अश्शी उल्लयीतची पुरायी जनान मुखारि वत्तनां कोकिलाक तयीं आश्शीलो पात्थोरु लाग्गूनु कोकी पळ्ळी । पाय्याक पेट्टू जाउनू तरचीलेले घायु जाल्लो । फ्रेक्चर जाल्लांवे? द्वारपालकान पळयीले । कायींनां तरचीलेले घायु स्वल्प रक्तस्राव आस्स तीत्लेची ।
कोकिलाले दोळातुल्यान उद्धाक । पुरायजनाले येद्राक पळ्ळि । मोणु अवमानु विंगड़ । अय्यो हांवे कसल्याक हें कोकिलाक आप्पोन घेवनु अइलो ? मोणु भ्रंगाक मात्थे हून जल्लें । सद्याक स्थिति गंभीर नांनवे ? मोणु समाधान कोरनु घेत्ल। प्रथम चिकित्सा किट्टांतुल्यान दूर्वा तैल काळळे । दूर्वा तेल घे काप्पुसु हांगा आस्स । एक द्वारपालकान मळयारी आनेक द्वारपालकान बेण्डेज कोरूक शुरू केल्ले । “पुरायी रेडी तुम्मी” भ्रंगान सांगले । “तरुणी वनांतु हे पुरायी सर्वेसामान्य” द्वारपालकान सांगले । कसले दूरवास तेलवे ? ले तुक्का कानू दूरवे ? “कानु लाग्गी जाल्यारि माग्गीरी माग्गीरी” गाडीचान जोर जाउनु सांगले ।
“पूरो पूरो तुम्मी अश्शींची लड़ाई कोरनु ओट्टोट्टोची कश्शी आसताची गोत्तुना” भ्रंगान सांगले । ‘क्षण चित्त क्षण पित्त’ तट्टीरायान होड़ सत्य सांगले । गाड़ीचो हासलो । “दूरवास तेल नहीं दूर्वा तेल” द्वारपालकान मळळे । दीबरांकुरांतुल्यान तेलवे ? कोकीन निमगीले । प्रपांचान्तु वकदाचे गुण नात्तीले सास्य कंचेयीनां युक्ति गोत्तसुखा । युक्ति प्रयोगारि उपयोगु कोरका । भ्रंगान चरक, सुश्रुत, वाग्भट्ट हे घनवैद्याले स्मरण कोरनु सांगले । “नहीं कोकी पायुदोवरचे नज्जवे? भ्रंगान सांगतनाँ “फूल्ला तोटाक पळयीतची कंचिकी गूंगारी….. पद मणतल्यान पोड़चे चढ़” तट्टीरायु मणालो । दुरवादी तैल्लाचे बाटली पोळोनु “ मुत्ताचे उज्जाक दीबराकोरु चांगु मोणु आइकलें” गाड़ीन सांगले। चरमाचे कायले अशील्यांकयी दीबरांककोराचे रोस्सु पिव्च्याक सांगताची नवे ? तट्टीन सांगले । बरी सान वक्दं । तट्टीरायु हाथु बांधुनु राब्बलो। “वै सान वकदं हे काप्पुसु पळे हे कापसाचे बियेन तेल कोरनु दुक्केचे तैल करताची” द्वारपालकान सांगले । भ्रंगान वोच्चुयाँ वोच्चुयाँ आमका टाइम सेन्स न मोणु पीरी पीरी केल्ले । तेद्दान जोर जाउनु वारे अइले । रुक्काचे घेल्लो हालचे बायिसरलो ।
केलव पान्नां, फुल्लं पळळेंची। पीरी पीरी पावसु सूरु जल्लों । येय्याचीं हे होडुरूकु। हे रुक्काचे तोग्गु पावसु वोच्चे तेद्दोळु राब्बूयाँ । “मेग्गेले चूडीदराचे दुपट्टा मात्यावयरी घाली। सैत्य जाल्यारि तूवं माग्गीरी चमकनां।” कोकीन आप्ण्याले चुन्नी काणु भ्रंगाचे मत्थेवयरी घाल्ले । पाव्सु राबचे तेद्दळु पुरायी जनां करंजा रुक्काचे तोग्गु राब्बलेंची ।
(लेख द. कॅनराचे कोंकणी शैलींत आसा.)
लेखनीक : आकांक्षा यादव, छत्तीसगढ
– डॉ. पूर्णिमा भट्. के.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
