गोंयांत भोवतेक शेतकारांनी शेतांतलो वावर पुराय करून भात घरा व्हरपाक सुरवात केल्या. व्हड घामा कश्टान पिकयल्लें भात जेन्ना घरांत पावता तेन्ना खरेपणी ते सगल्यांत गिरेस्त आसतात. पुराय वर्सभर पावतले इतलें भात दवरून उरिल्ले ते विकतात आनी गांठीक चार पयशे करतात. सरकार तांचे कडल्यान ज्योती भात 20 रुपया किलो ह्या मोलान घेता. तशेंच किला फाटल्यान दोन रुपया अनुदान लेगीत दितात. कांय शेतकार हें भात सरकाराक दिनासतना चार पयशे चड दितात तांकां विकतात. साळगांवचे भात बंगळुरूंत निर्गत करचे खातीर ट्रकांनी भरतना कामगार. आतां ह्याच भाताचे थंयच्यान परतून गोंयांत सुके फोव, बलम तांदूळ म्हूण आयात जातलें. उपरांत हेंच बलम तांदूळ गोंयकारांक 80 रुपया किलो ह्या मोलान घेवचे पडटले. गोंयचें तांदूळ गोंयकारांक सवाय दिवचे खातीर उपाय येवजण करपाची गरज आसा. (नारायण पिसुर्लेकार)