बिबटो

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

शेख चिली काल्पनीक मिश्यो फिरयत हारशांत सपनां पळयत आशिल्लो. तो आतां समाजाचो एक सन्माननीय व्यक्ती जाल्लो. झज्जरच्या नवाबाचो एक कर्मचारी जावप म्हणल्यार कमी न्हय! मिश्यो ताच्या सारक्या उंच पदा वेल्या मनशांकूच सोबतात, अशें ताका दिसताले. शेवटाक, नशिबान ताका सांगात दिल्लो!
तो असो सपनांत मग्न उबो आसताना, ताका आंगणांत आवाज आयकुपाक आयलो. नवाब नेम बाजीच्या मोहिमेचेर वतालो. हें पळोवन तो भायर आयलो. शेख चिलीन आपल्याक वांगडा व्हरपाची विनंती केली. नवाब खूश जालो. ‘अरे मियाँ, तूं जंगलांत कितें करतलो?’ ताणें विचारलें. ‘दिसा सपन पळोवपाक थंय जागो ना! तुवें केन्नाय हुंदराक मारला जो तूं आतां बिबट्याक मारपाक तयार जाला?’
‘सरकार, म्हाका फकत एक संद जाय स्वताक सिद्द करपाक,’ शेख चिलीन व्हडल्या अभिमानान म्हणलें.
हातांत रायफल घेवन, शेख चिली शुटिंग पार्टी वांगडा गेलो. रोखडोच मचाणाचेर पावलो. थोड्याच अंतराचेर, एका झाडाक बांदिल्ली, बिबट्या खातीर बोकडी, जिवंत आशिल्ली. ते राती चान्नें पातळिल्लें. बिबटो भिल्ले बोकडेचेर झोपय मारताना स्पश्ट दिसपाचो. नवाब आनी ताचे शूटर शांतपणान दुसऱ्या मचाणाचेर बिबट्याची वाट पळयत रावलें.
एक वर गेलें. शेख चिली अस्वस्थ जावपाक लागलो. ‘दळडिरो बिबटो खंय आसा?’ ताणें मचाणार ताचे वांगडा आशिल्ल्या शूटरा कडेन कुजबुजलें.
‘आवाज कर नाका!’ ताचो
सहकारी कुजबुजलो. ‘तूं सगळें काबार करतलो!’
शेख चिली अस्वस्थ शांतपणांत घुसपलो. हो आनी खंयच्या प्रकाराचो शिकार? ताका दिसलें. आमी सगळी बसल्यात, झाडां मदीं लिपल्यात, एका गरीब जनावराची वाट पळयत आसात! आमी आमचें रायफल तयार दवरून मुखार वचत रावपाक जाय आशिल्लें! पूण बिबटो खूब वेगान धांवता अशें ते म्हणटात. म्हजें पतंग जशें मळबांत धांवता तसो तो जंगलांत धांवता!
काय नजो, आमी ताच्या फाटल्यान धांवया. ताची फाट धरया. सवकास सवकास हेर नेमबाज म्हजे फाटल्यान धांवतले. हांव तांकां फाटीं घालतलों. हांव बिबट्याच्या लागीं वतलों. ताका हांव फाटल्यान आसां म्हणपाचें कळटलें. ताचो शेवट लागीं पावला हेंवूय ताका कळटलें. तो थांबतलो. तो फिरतलो. तो सरळ म्हज्या दोळ्यांत पळयतलो. मागीर हांव…
मोटो आवाज जालो! बिबटो जे बोकडेचेर झोपय मारपाचो आशिल्लो ते बोकडे कडल्यान कांय इंच अंतराचेर तो मेल्लो दिसलो!
जनावरांक मारप्या मदल्या एकल्यान बिबटो मेलो काय ना हें निश्चीत करपा खातीर, तो काळजीपूर्वक ते दिशेन गेलो. बिबटो मेल्लो. पूण इतले कुशळटायेन ताका कोणें मारिल्ले?
शेख चिलीच्या सहकार्यान ताच्या फाटीर थापटीत ताका शाबासकी दिली.
‘तें विलक्षण आशिल्लें!’ ताणें म्हणलें. ‘तुवें आमकां सगळ्यांक अजापीत केलें!’
‘शाब्बास मियाँ! शाब्बास!’ शेखान गुळी मारिल्ल्या बिबट्याक पळोवपा खातीर सगळो लोक थंय जमलो. नवाबान शेख चिलीचें अभिनंदन केलें. ‘म्हाका दिशिल्लें, खंयचोय नेमबाज म्हाका आव्हान दिवपाक शकना, पूण शेख चिलीन तें करून दाखयलें! तो एक बरो शॉट आशिल्लो!
शेख चिलीन नमळायेन मान बागयली. बिबटो केन्ना दिसलो आनी ताची रायफलांतली गुळी कशी सुटली, एके गुळयेन तो कसो मेलो हाची ताका मातूय कल्पना नाशिल्ली!
पूण बिबटो मेल्लो. आनी तो चॅम्पियन आशिल्लो! हें निश्चितूच, दुबावा विरयत आशिल्लें!
लेखक – अनुपा लाल
अनुवादक –
समिक्षा पै धुंगट
9730627389