भांगरभूंय | प्रतिनिधी
म्हजें मत
बालपणीचो काळ म्हणजे सुखाचो, हांसून खेळून घालोवपाचो. मनसोक्त खेळात, हांसात, आनंद लुटात, असो हो सुखाचो काळ. ना कसलो हुस्को ना ताम. हो काळ कसो भुर्रकरून वता ते कोणाकुच कळना. जशी जशी भुरग्याची पिराय वाडटा, तशें तशें ताचें पाटी पेन्सील घेवन शाळेंत वचपाचें वाय सुरू जाता. बालपण हें सगळ्यांच्या नशिबान सुखाचे वताच अशें ना. केन्ना केन्ना घरची गरीबी, बिकट परिस्थिती, दळडीर, आवय बापुय नाशिल्ले अनाथ बालक हांकां आपल्या पोटाची खळगी भरपाक मजुरी करची पडटा. ताका कायच उपाय नासता. कश्ट, घाम गळयले शिवाय दोन पयशे मेळपाक म्हाकठिण जाता. गरिबी कडेन दोन हात करपाक कसलेंय काम करचें पडटा. शिक्षण घेवपाची इत्सा अपुरीच उरता. परिस्थिती आड येता.
गोंयांन वचत थंय ल्हान भुरगीं मजुरी करताना नजरेक पडतात. तकलेचेर खांद्द्याचेर वजीं, सामान, हॉटेल, कॅन्टीन, खाणावळ, चायेची टपरी. इतलेंच न्हय तर दुसऱ्यांच्या घरा आयदना, धुणी धुवप, फरशी पुसप, गाडयो धुवप असलींय कामां तांकां पयश्यां खातीर करचीं पडटात. हे तांचे हाल पळोवन दोळ्यांन दुकां येतात. मन उदास जाता.
बालमजुरी कशी बंद जातली. तांच्या पोटाची खळगी कशी भरतली, तांची मजबुरी, दळडीर कशें कमी जातले अशें तरेकवार प्रश्न जण एकल्याच्या मनात थैमान घालतात. हीं भुरगीं पावस, वारो, उन ह्या सगल्या संकश्टांक हांसत, खेळत तोंड दितात,चार पयशे जोडटात. आपल्या कुटुंबाक दोन घास खांवपाक दितात. मजत करतात. वेंतभर पोटाची खळगी भरतात.
आमच्या मायबाप सरकारान हाचेर तोडगो काडून ह्या बालमजुराक अर्थिक मजतीचो हात दिवप सामकें गरजेचे जावन आसा, जेणे करुन ते आपले उरिल्या जीवनाची वाटचाल खोशेयेन करतले आनी आपल्या कुटुंबाची उदरगत करुं शकतले. निमाणे सरकारुच तांचे मायबाप. अशें केल्यारुच गोवा स्वयंपूर्ण आत्मनिर्भर जावपाक चड वेळ लागचो ना.
– सिद्धी तिळवे
7972535321
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
