भांगरभूंय | प्रतिनिधी
कल्हान भुरगो तांतयांचो पाटलो सायकलीर घेवन वतालो. रस्त्या वयल्या फोंडकुलांत लागून ताचे सायकलीचो तोल गेलो. तो सायकल घेवन रस्त्यार पडलो आनी पाटल्यांतलीं तांतयां सकयल पडून फुटलीं. ताच्या भोंवतणी लोक गर्दी करून पळोवंक लागले. तो उरिल्लीं बरीं तांतयां वेंचून काडपाक लागलो. सदां भशेन गर्देंतले लोक फुकटचे सल्ले दीत थोमणे मारपाक लागले.
“चलयतना तुवें सादूर रावंक जाय आशिल्लो.”
“सायकल चलयतना तूं कितें येवजितालो रे बाबा?”
इतल्यांत गर्देंतल्यान एक जाणटो मनीस आयलो. ताणें कितें जाला ताचो नियाळ घेतलो आनी म्हणलें, “बाबडो भुरगो, आतां हो आपल्या मालकाक कितें जाप दितलो? कसो हो फुटिल्ल्या तांतयांचे पयशे उबे करतलो? हांव ताका म्हजे कडेन जमता तितली मदत करतलों.” ताणें त्या चल्याक धा रुपया दिले आनी म्हणलें, “ह्या गांवचे लोक खूब बरे. ते तुका फकत सल्लो दिवचे नात पूण तुका पयशांची लेगीत मदत करतले. ताका लागून तूं मालकाचें लुकसाण भरून दिवंक शकतलो.”
जाणट्या मनशाचीं उतरां आयकून बाकी जमिल्ले लोक त्या भुरग्याक पयशे दिवंक लागले. तो भुरगो सामको खूश जालो कारण लोकां कडल्यान मेळिल्ले पयशे त्या तांतयांच्या मोला परस चड जाल्ले.
त्या भुरग्यान लोकांक तांचे मदत आनी उदारतायेक लागून देव बरें करूं म्हणलें आनी सायकल घेवन वचपाक लागलो. तेन्ना गर्देंतलो एक मनीस आयलो आनी म्हणपाक लागलो, “बाबा तुवें त्या जाण्टेल्याचे उपकार मानपाक जाय. तो नाशिल्लो जाल्यार तुजें कितें जावपाचें म्हाका चिंतूंक पसून जायना.”
त्या भुरग्यान ताका म्हणलें, “काका, हांव तांचे उपकार दुकानार पावतकच मानता कारण तोच त्या दुकानाचो मालक.”
स्वैर अनुवादः
डॉ . रमा संझगिरी
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
