भांगरभूंय | प्रतिनिधी
एक आसलो आडेचो बुदवंत. ताका दिसतालें संवसारांत आपले इतलो हुशार कोणूच ना, अशें गुर्मेन तो वावुरतालो. कोणाचेंच आयकप ना, आपले मर्जेन मनाक येता तशें वागप. वागणेंय विक्षीप्त, कायलोळे करून उलोवप, रोखठोक भुमिका केन्ना घेवन नकळो. खरें म्हटल्यार तो एक नंबर भोळा शंकर. आपूण कोण तरी मोटो अशें समाजाक फकत भासोवप, शेजाऱ्यांक हटकप ना, चार- चवगांत भोेंवप ना, समाजांत भरसवप ना, सोयऱ्यां- धायऱ्यांक मानप ना. आपूण, बायल आनी भुरगीं जालो त्रिकोण. सगल्यांक लागीं धरल्यार पयशें सोंपतात. ते परस एकमुळो जगप, होच ताचो सभाव. नाडेपेन्ना आनी फटिंगपणा करून आपली पोळी कशी भाजून घेवप हें कोणेंय ह्या असल्या देडशाण्यां कडल्यान शिकचें.
सुवार्था खातीर दुसऱ्याच्या पोटार पांय दिवपी लोक आयज समाजात मातल्यात आनी गांधीजीचीं माकडां जाल्लो आजचो समाज तांकांच पालखेंत बसोवन भोंवडायता. असल्यांचे पालखेक खांदो दिवप्यांनी विचार- पाचार करपाक जाय काय नाका? कोण तरी ‘हर हर’ करून ‘म्हादेव’ घालता आनी आमीय आवाजांत आवाज भरसून ‘हर हर’ करून साथ दितात, हें कितलें योग्य? व्यक्ती तरी पळयात. ह्या आपसुवार्थी, सुरवाडी लोकांक ‘कुस्कूटाच्यो ना गती आनी जावंक सोदता राष्ट्रपती’, असली हांची गत. खरे म्हणजे शिकलो, व्हडल्यो- व्हडल्यो पदव्यो जोडल्यो म्हूण मनीस जायनात. हांच्या पदव्यांक मार शिरां व्हरून आनी पुरस्काराक लाय व्हरून चुडटी. पुरस्कार कशे आनी कोणाक मेळटात, हें जगजाहीर आसा. हांकां चारचवगांत कशें वागचें, कोणा कडेन कशें उलोवचें हाचें भान आसना.
सामकें गांवढळा पास्ट वागून, हें असले लोक सरसकट सगळ्यांचीच इज्जत काडटात. तांतल्या तांतूत तो जर शिक्षक आसत जाल्यार लोक तोंडारूच उलयतात ‘तुका मास्तर कोणे केलो काय म्हूण?’ गोरवां राखणो तरी मनीसपणान आनी प्रामाणिक वागता. जांकां शिक्षक म्हूण काम करपाची इत्सा आसना आनी तांची लायकीय आसनात तांणी खरे म्हटल्यार ह्या क्षेत्रांत येवकूंच फावना. कांय जाण निर्लज्ज कशे आपूण ह्या क्षेत्रांत अपघातान पावलां, म्हाका हातूंत मात्तूय रस ना, अशें सांगतात तें कितें समाज घडयतले? कांय जाण सरळ सांगतात, आजचे म्हारगायेन घर संवसार चलयतलो जाल्यार दोगांय नोकरेक आसप गरजेचें म्हूण शिक्षकाची नोकरी घेतल्या. अशें मानसिकतेचो शिक्षक कितें करतलो? फकत नोकरी घेता ती भरपूर पगार मेळटा म्हणून आनी सुटयांक लागून. ते फकत पगाराचेरूच दोळो दवरून ह्या पवित्र क्षेत्रांत येतात आनी हें शारदेचे मंदिर आपल्या वायट करण्यांनी अपवित्र करून सोडटात.
जांकां शिक्षणातलें ‘क्ष’ खबर ना ते जाल्यात शिक्षक, समाजसुधारक आनी संस्कृतीचे रक्षक. असले शिक्षक कितें समाज घडयतले? शिक्षणिक मळार काय अवघेच प्रमाणिक शिक्षक आसात, जे पोटतिडकीन नवो समाज घडयतना दिश्टी पडटात. कांय जाण फकत पेपर वर्क करपाक तरबेज आसतात, तांच्या शिकोवपाक लाय चुट्टी. सरकारी शाळांची पटसंख्या देंवपाक, शिक्षणाचो दर्जो घसरपाक हे असले शिक्षकूच जबाबदार आसात. जे फकत आपलो फायदोच पळयतात, मनशान चडूय कुस्केपणा आनी घमेंडीन वागून उपकारना, माती खावपाची दुर्बुद्दी जेन्ना मनशाचे तकलेंत रिगता, तेन्ना तो मनीस मनशात उरना. ताणें पुराय तकली उडयिल्ली आसता आनी तो कितें उलयता ताचेय ताका भान नासता. कारण तो अर्दो फ्रस्टेशनांत (निर्शेवणी) गेल्लो आसता. ताचे चित्त थाऱ्यार आसना. पूण, हांचे करणेचो कोणाक तरी मनस्ताप भोगचो पडटा, इतले मात खरें. कांय लोक आपलेच तंद्रेत वावुरतना दिश्टी पडटात, सामकें विक्षिप्त सभावाचे. तांकां मनशाची पर्वा आसना, ते स्वताकच कोण तरी व्हडले समजतात आनी भाव खातात. असल्या फडतूस मनशाक समाज फुटके पायलेनूय मेजपाक तयार आसना. समाजान असल्या मनशांक हुवांळून उडयिल्ले आसता. म्हूण मनशान आपणाले पांय जमनीर दवरून चलचें आसता, हें कोणेंच विसरूक जायना. ‘शिंव ना थंय कोलो राजा’ म्हण्टात तसली गत हांची. जे एकमुळे जगपाक धन्य समजता, हांकां चड मनशांची गर्दी सोंसना, मनशांची हांकां अॅलर्जी. हे लोक उश्ट्या हातान केन्ना कावळो आमडून नकळो, थंय हे असले काटूक लोक, लोकांक पावतले?
मड्या वयले लोणी खावपी ह्या लोकांचो सभाव,फकत पयसो जमोवप आनी साठोवप. हांव म्हण्टा जिवाक तरी खायात, भीक लागिल्ले भशेन लोकांल्या पयशांचेर तुमचो दोळो कित्याक? हरामाचो पयसो केन्नाच पचना, हे जण एका मनशान जाणा जावपाक जाय…. आनी फटिंगपणाय. एक दीस पचत, पूण सदांच न्हय. एक दीस तरी तीं भायर सरताच. पयलीं मनीस जायात मरे पापयांनो, खंयच खपना असल्यो पुस्तकांतल्यो तुमच्यो शिनीफिको जाय कोणाक? वास्तवाक फाट करून वा आडनदर करून भविश्याची बातां मारून वा मिरोवन कितें फायदो? एखाद्या अधिकाऱ्यान अधिकाऱ्या भशेन कपडे घालपाक जाय. ‘गांवठी बाबल’ जावन उपकारना. अधिकाऱ्याक आपणाले जबाबदारीचें भान आसपाक जाय, तेच बराबर ताणें थोडें अॅथिक्स पाळपाक जाय? कितें आसता, आमी फकत पदांच सोदली म्हूण जायनात, जेन्ना आमी एखादे महत्वाचें पद भोगतात, तेदे वेळार त्या- त्या कदेलाची प्रतिष्ठा सांबाळप खूब खूब महत्वाचें आसता.
काशिनाथ नायक
91583 45844
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
