परतून एकदां तोच भंय….

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आतांच संवसाराची विस्कटिल्ली घडी जाग्यार बसताली. घरांतले बंदखणींत बशिल्ली तारां- पोरां मेकळो स्वास घेवपाक लागिल्लीं आनी परतून कोरोनाचे कुकारे कानार पडपाक लागल्यात. चीन देशाची परतून एकदां जाल्ली बिकट परिस्थिती पळोवन, वाचून कोरोनाचें चवथें ल्हार येतलें काय, अशी भिरांत सगल्यांकूच दिसपाक लागल्या. सरकार सादूर रावलां. तरीय कोरोना आमच्या राज्यांत घुसूं येता. प्रत्येकान जतनाय घेवपाक जाय.
2021 चो तो मे म्हयनो याद जाता. कोरोना फांकारिल्ली पावलां, ताची हुकूमत याद जाल्यार आंगार कांटो फुलता. म्हणटा – म्हणटा केन्ना ताणें असंख्य लोकांचो बळी घेतलो तें कळ्ळेंच ना. 2020 च्या मार्चाचें निमणें सप्तक ते डिसेंबर 2021 कितें भोगचें पडलें तें दरेकल्याक खबर आसा. आतां परत एकदा तेच परिणाम भोगचे पडटले काय, ह्या प्रश्नान मनाक तळमळे लागल्यात. टिव्हीर सदां उठून चलपी खबरो लेगीत पळोवपाक भंय दिसपाक लागला. संवसारभर लोकांचे, खास करून आमच्या भारतांत लोकांचे जाल्ले आर्थीक हाल, साटली- पोटली बांदून आपल्या गावांनी परतल्ले ते लोक, दीसभर मास्कां भितर जाल्लो घुस्मट, शाळेतल्या शिक्षकांचे, विद्यार्थ्यांचे दीस- रात जाल्ले हाल, हुस्को, ताण, बंद पडिल्ले बाजार,दुकानां, फोन नेटवर्क, पुलीस, इस्पितळांतले दोतोर तान- भूक विसरून म्हयनोभर लेगीत घरा वचनासतना तांणी दुयेंतींची केल्ली सेवा, तातूंत काय दोतोरांनी ह्या चक्रव्युहांत आडकून आपलो जीव लेगीत वगडायल्लो आमी पळयलो.
परत ह्याच इतिहासाची पुनरावृत्ती जातली काय? देवा पाव, म्हणत जीव खासावीस जाता. हे पिळगेच्या ल्हान- सान पोरांनी अणभविल्लो फाटलो लॅाकडावन तांचें खुबच लुकसाण करून गेलो. पयलेचें विद्यार्थी तिसरेक तर तिसरेचे पांचवेक, तातूंतलो मदलो काळ अाॅनलायन शिक्षणान घालयलो. कोणाक नेटवर्काची संततधार तर कोणाक अर्थीक परिस्थितीची अडचण. कांय भुरग्यांनी मोबयलाचें वेसन लावन घेतलें. ह्या सगळ्यां मदीं शिक्षणाचें मोल उणें जायत गेलें. हाचे परिणाम, ह्या वर्सा सगळ्यांनीच पळयले. भुरगीं सादीं अक्षरां वळखपाक लेगीत जड जालीं. जशें ‘कपडा रोटी और मकान’ तशें मोबायल ही भुरग्यांची मुळावी गरज जाल्या. ह्या आधारभूता बगर ताचो दीस सुरू जायना. दोळ्यां भोवतणी पडलेली काळी फोंणकुलां, दोळ्यांचेर दाट वक्ल लागलें तरी फोनाची सुटनाशिल्लीं वेसनां. यत्न केल्यार लेगीत तीं सुटना. ताचो तांचे भलायकेचेर परिणाम जाला.
हे माणकुले पिळगेचो फुडार परतून एकदां थंयच पावतलो काय? संवसारांतल्यो हेर घडामोडी हळूहळू सुधारल्यो तरी जो सांचो तांच्या वाडट्या पिराये भितर फाव तसो जालो ना जाल्यार ताची उदारणां आमी ह्या दोन वर्सां मदीच्या घडामोडींनी अणभवल्यांत. शाळा उक्त्यो जाले उपरांत सकाळच्या वेळार उठप ते शाळेचे गेटी मेरेन वेळार पावपाची कसरत, तातूंत पालकांचीं कारणां. विद्यार्थी आनी तांचे पालक कोणांक लागून उशीर जालो, हाचो दोशारोप एकमेकांचेर घालीत शाळेच्या गेटीर स्पश्टीकरण दिसतात. ह्या सगळ्यां मदीं शाळेची प्रार्थना आनी अर्दो वर्ग लेगीत बुडयतात. हें सगळें निस्तारता म्हळ्यार परत तेच कुकारे आनी हुसक्याची पाल चुकचुकपाक लागल्या. परत एकदा तोच भंय मनाक भेश्टावपाक लागला.
आतां जातलें आनी घडटलें कितें हाचो नेम ना. सैमा मुखार कोणाचेंच शाणपण चलना, अशें म्हणटात. दुयेंसाचेंय तशेंच जालां. विज्ञान इतलें मुखार पावन पसून आमकांक एका परस एक भिरांकूळ दुयेंसांचें आक्रमण सोंसचें पडटा. कोरोना पसून सगळ्यानींच सादूर रावचेच पडटलें. नेमांचे पालन करून जें पयलीं घडलें तें आतां परत घडचें न्हय, असो विचार करीत सगळ्यांनीच चपळायेन वावरप, हेच शाणेपणाचें थारतलें. कोरोना संबंदी भलायकी खात्यान घाल्ल्या नेमांचें उल्लंघन करचें न्हय वा हेरांकूय तें करूंक दिवचें न्हय. जतनाय घेवन वावुरल्यार घडये परिस्थितीचेर आळाबंद हाडूं येता. नाका कायमचे मास्कांचे बंधन आनी घरातलीं बंदखण.

अतिशा सुर्लीकार
7262849923