भांगरभूंय | प्रतिनिधी
सालांत
उमाकांत शेट्ये
शाळेंत तूं कोण जातलो, असो प्रश्न तुमी आयकला आसतलो. कोण दोतोर, कोण इंजिनियर नातर प्रधानमंत्री…. निबंध बरोवन शाबासकीय घेतल्या आसतली. हांव पंच वा सरपंच जातलो अशी जाप हांवें तरी आयकुंकना. तुमी आयकल्या जाल्यार नकळो. दोतोर, इंजिनियर जावपाचीं सपनां पळयलीं म्हणून उपकारना. ते खातीर रातदीस अभ्यास करचो पडटा. एडमिशन मेळचें पडटा, परिस्थिती फावोरार जाय. सगलें जुळुन आयल्यार सपन पुराय जाता. मुळांत शिकप गरजेचें. ना जाल्यार तें शक्य ना. शिकनासताना शक्य आसा ते पंच, सरपंच वा मंत्री जावप. घडये न शिकप हीच तांचे खातीर योग्यता!! आमचें लोकशायेंत शिकूंक नासलेलो, वाचूंक, बरोवंक येनाशिल्लो, आंगठो लावपी पंचायत, विधानसभा, लोकसभेंत पावता ही केदी व्हडली तोखणायेची गजाल.
आवाशिवा करून आतां आॅगस्टात पंचायत वेंचणुको घेवपाचो म्हूर्त मेळ्ळा. कोर्टान बडी मारचीच पडटा. ताची आमच्या सरकाराक घडये संवय जाल्या आसतली. आवय बापायन मारले उपरांत भुरगो जसो आयकता तसलीच गजाल. मनात नासता पूण आयकुचें पडटा. मनान नासपाक कारणां खूब आसूं येतात. आमच्या मनशां बदला दुसऱ्यांक संदी मेळत हो भंय. आपलोच पंच, सरपंच जावपाक जाय. तांचो तेको मागीर आमदार निवडून हाडपाक बरो पडटा. हो सादो सरळ हिशोब. हिशोबा बगर हांगा पान हालना. विकास बी म्हणटा ती सगळी फकांडां. लोक कर भरतात. त्या नेटार हे विकासाच्यो खबरी करतात. आयज मेरेन पयसो सारको खर्च जाल्लो जाल्यार गावांतल्या घरांचेर सोडाच पंचायत, शाळा, भलायकी केंद्रा हांच्या इमारतीचेर भांगराचे नळे नक्कीच घालू येताले. गावांतल्यो शाळा गळतात. खूब कडेन तांकां संडासा सारकी मुळावी सुविधा ना. कितल्या गांवानी भौशिक संडास आसात? लोक उक्ताडार, झिलींनी, दर्या देगेर संडासाक वताले. केंद्र सरकाराची येवजण आयले उपरांत कितल्या तरी घरांक संडास मेळ्ळे. जांची आसपत आसा तांणी पसून फुकटचे मेळटा म्हूण हात धुवन घेतले. भाड्याक दिल्ले कुडीक लेगीत सरकारी येवजणेंतल्यान संडास दिवपा इतले उदार आमचे पंच, सरपंच. फुलु खुस्तार खोजणे वा गांव करता फेस्त आनी प्रेझिदेंतीचें नांव म्हणटा ते हेंच.
मनाक दिसलें म्हणून कोण पंच जावं शकना. शिक्षण जायच म्हूण ना पूण तुका गोड गोड उलोवपाक येवंक जाय. मतदारांक सपना दाखोवपाक येवंक जाय. आश्वासना दिवंक येवंक जाय. फटाश्यो मारपाक जो हुशार तो पंच जांव शकता. त्याभायर जात, कात, धर्म, भायलो, भितरलो आसाच. मतां फोडपाचो म्हणून एक प्रकार आसता. मतां विकती घेवप तर सदचेंच. विकपी आसात म्हूण विकत घेवपीय आसात. दान ह्या शब्दाची विटंबणा मताक लागून जाल्या. दान खंय सतपात्री आसपाक जाय. एका हातान दिल्ले दुसऱ्या हाताक कळपाक जायना. ते विकपाचें तर न्हयच न्हय. हांगासर वेचणुकीचे आदले रातीं मतां विकतीं घेवपाक भोवतात. म्हजे कडेन हें ना ते ना म्हणून पिरंगुपी आमी लोकशाहीन मत नांवाचें शस्त्र दिलां तें विसरतात. आमी ताचो फाव तसो उपयोग करीनात. म्हणून आमची अशी दुर्दशा. आमी एका दिसाचे राजा. मोनजात कशे आमी सगळें सोसतात. नळाक उदक ना, रस्त्यार फोंड तर सदचेंच, विजेचो आपालिपा. सरकारी कचेरेंत वेळार मनीस मेळना. तरीय आमी सोशीत रावता. तोंड बंद करून कसली ही जीण?
हे सगळें खरें आसलें तरी पंच जावप ही सादी सोपी गजाल न्ही. कितले जाण तरी वेंचणुकेक उबे रावतात. कोण आपूण जावन फुडें सरतात, कांयजाणांक दुसरे कोण तरी फुडें काडटात. कांय जाण आपूण फाटीं सरून दुसऱ्याक तेंको दितात. तो दितना, घेतना देवघेव नक्कीच जातात. ती जाल्या म्हणून उक्तेपणान कोण सांगना. माजर दोळे धांपून दुद पियेता, पूण दुसऱ्याक तें दिश्टी पडटा. उक्तेपणान कोण उलयना म्हणुन कांय जाणांचे फावता. वेंचणूक आमीच लढवोपाची तुमी फक्त मतदान करपाचें, अशी परिस्थिती. आमचे लोकशाहीचे केदें व्हडलें दुर्दैव हें.
तरातरांचे बाजार भरतात. नुस्त्याचो बाजार, फुलांचो बाजार, फळांचो बाजार. कामगारांचो बाजार भरता तसो गुलामाचो बाजार सुद्धा चलतालो. आयज ही प्रथा बंद जाल्या. गुलामगिरी सोंपल्या अशें म्हणपाक जायना. ताची तरा बदलल्या आसतली. वेंचणुको हो एक व्हडलो बाजार. हांगासर सगळे तरेचीं फटींगपणा चलता. कोण कोणाक कसो फटयत हे सांगपाक जायना. मरपाक तेंकलेल्या मनशाच्या नावार वेंचणुकेचो फाॅर्म भरून वेंचणुकेक नकलामी करपाची देख गोंयानूच सगळ्या संवसाराक दिल्या, हाका इतिहास गवाय आसा.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
