निवेदन : एक करियर

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

कार्यावळ म्हळ्ळी काय गजाली आसपाकुच जाय, देखीक स्टेज, मायक वेवस्था, मुखेल सोयरो आनी तेच वांगडा सूत्रसंचलन करपी निवेदक जर ना तर ती कार्यावळ बरी जावप कठीणूच. आयज गोंयांत कितल्योश्योच कार्यावळी जातात. सरकारी, खाजगी, फक्त आपयिल्ल्या लोकां खातीर. संगीत मैफिली आसतात तर केन्ना कवी संमेलन, ना जाल्यार राजकी सभा. ह्यो कार्यावळी फुडें व्हरपाचें काम निवेदक करता आनी ताका ताचें बरें मानधनूय मेळटा. म्हळ्यार हो लेगीत करियराचो मार्ग जावं येता. जरी निवेदक म्हूण तुमचें नांव जाता, पयशेय मेळटात हें जरी खरें आसलें तरी तुमचें तशें नाव जावपाक खूब मेहनत, तयारी, सराव करचो पडटा. निवेदन कशें आशचें? हाचेर जरी आमी भर दिल्लो आसलो तरी ते सगले गुण तुमचे भितर आसले तर बरें नाजाल्यार बरोच अभ्यास, निरीक्षण करून हे गुण तुमचे भितर विकसित करचे पडटात.
वेळगे उच्च माध्यमिकाचे प्राचार्य अनिलबाब वेर्णेकार हे तशे कवी मनाचे. तांणी सांखळी वाठारान तसेच गोंयच्या प्रमुख शारांनी कार्यावळींचे निवेदन केलां. कोंकणी कार्यावळीचें निवेदन तर ताणीं भरपूर वेळां केलां. ते प्रसंगाक फाव त्यो कवितांचो ओळी निवेदनांत व्यक्त करतात. ते सांगतात, अशो कवितेच्यो ओळी म्हळ्यार निवेदनाचें भांडवल. हे खातीर पोरण्यां, नव्या साहित्याचें वाचप आसपाक जाय. अनिलबाबांचे सुचवणे प्रमाण, तुमी जे कार्यावळीचें निवेदन करतले, ताची पूर्वतयारी, अभ्यास जाय. तुमचें भाशेचेर प्रभुत्व आसपाक जाय. पयलीं एखादो पत्रकार वा लेखक तुमची चूक पेपरांत उजवाडायतालो. पूण आतां सोशल मीडियाक लागून तुमची चूक रोखडीच सगळ्यां मेरेन पावता. तुमचें अवांतर वाचन जाय आनी हें सगलें तुमी योग्य वेळार वापरूंक जाय. बरेच वेळार ऐन वेळार तुमका त्या प्रसंगाक फाव त्यो ओळी, नामनेच्या लेखकाची, व्हड महापुरुशाची गजाल वापरची पडटा. तुमी हावभाव कशे करतात? शब्द कशे वापरतात? हाची मांडणी वेवस्थित जाय. तुमचो आहार कितें आसचो? हाचेरूय लक्ष आसूंक जाय.
म्हाका याद जाता, एक लोकप्रिय निवेदक कार्यावळीचे सुवातीक आदल्या दिसा भेट दिवन गृहपाठ करतालो. तुमी जर अशें करूं शकले तर तुमचें निवेदन वेवस्थित जातलें, खेरीज ते लोकांक आवडूंक लागतलें. कार्यावळी आसपास जायत्यो गजाली घडटात, काय लोकप्रिय, महापुरुशाचें घर त्या वाठारान आसूं शकता, नाजाल्यार ताचो वावर थंय आसू शकता हाची म्हायती तुमका आसूंक जाय आनी ताचो वापर जर तुमी त्या कार्यावळींत योग्य वेळार केलो तर निश्चितच तुमचे निवेदन सगळ्यांक आवडटलें. समयसूचकता ही गजाल निवेदकाक येवपाक जाय. कार्यावळी सुरु आसतना एखादो खांपो मनीस थंय पावता, ताचो उल्लेखच न्हय तर ताणें केल्ल्या वावराचो उल्लेख करपाक जाय. हे खातीर गृहपाठ म्हत्वाचो. तुमचो उच्चार वेवस्थित जावचो म्हूण जिभेचो खाशेलो व्यायाम आंखून घेवपाक जाय. हें तुमकां नामनेच्या कार्यशाळेंत तज्ञ सांगतात. तुमचें निवेदन जितें आसपाक जाय हें तुमकां अणभवांतल्यान शिकपाक मेळटा.
ताचे पयलीं दुसरो निवेदक कशें आपलें निवेदन करता, हांचो एक अभ्यास म्हूण तें पळोवचे. कार्यावळीक निवेदन करचे पयलीं आपुण कितें खांवचे? हांचो विचार करून वच्चे. उदकाची बाटली वांगडा आसप गरजेचें. निवेदन जाले उपरांत तुमी तुमचे आवडीचे खांव शकतात. कार्यावळीची सुरवात कोण नामनेच्या मनशाच्या वाक्यान करता, कोण कवितेच्या ओळीन तर कांय जाण विनोदी किश्श्यान करतात. तुमी स्वताचे पद्धतीनं सुरवात करूं शकतात. सुभाशितां, म्हणी, नामवंतांच्यो गजाली हें सगलें तुमचें भांडवल एके डायरीन बरोवन तातूंतल्या लेखनाचेर सदांच नजर मारची. कांय नामनेच्या लेखकांनी पुस्तकां बरयल्यांत. तातूंत भाशण रंग- अशोक रानडे, भाषेचा सोपेपणा- गो. नी. दांडेकर, संभाषण चातुर्य – आशा परुळेकर… असलीं पुस्तकां तुमकां ते वाटेची दिशा दाखोवंक शकता, पूण नामनेच्या निवेदकांच्यो कार्यावळी कान दिवन आयकप चड गरजेचें. तुमचें एकदां नांव जालें की तुमकां व्हड -व्हड कार्यावळींचें आपोवणें येवपाक सुरु जातलें.

प्रा. रामदास केळकार
9822583275