भांगरभूंय | प्रतिनिधी
नशीब हो शब्द दर एका मनशाच्या तोंडार आसताच. मनीस जल्मा येता आसतनाच आपले वांगडा आपले नशिबूय घेवन येता. कोणाच्या नशिबांत कितें आसा हें कोणाच्यानूय सांगूं नजो. पूण मनशाक जेन्ना कसलीय गजाल खबर नासतना तेन्ना ताच्या तोंडांतल्यान ‘देवाक खबर’ वा ‘देव जाणा’ हीं उतरां येतात. म्हणल्यार मनशाक जें खबर ना तें हो संवसार घडोवपी देवाक सगळे खबर अशें मनीस मानता. आनी आमचें नशिबूय देवानूच बरयलां असोय मनशाचो भावार्थ.
एकाद्र्या मनशा वांगडा समजा कितेंय वायट घडलें वा तांणी चिंतिल्लें भलते आनी जालें वेगळेंच जाल्यार ते ‘नशिबूच फुटकें म्हजें’ अशें म्हणटात. नशिबाक दोश दिवन मनीस मेकळो जाता. एक चलो जर एका चलयेचेर मोग करता पूण ते चली ताचेर मोग करना जाल्यार आमी म्हणटात ‘ताच्या नशिबांतच नाशिल्लें दिसता तें’. जेन्ना एका मनशाचो अपघात जाता आनी त्या अपघातांत जर ताका मातसो मार लागलो तेन्ना म्हणटात ‘नशीब, इतल्यानच वाटावलो म्हणून’. मनशाचे जिणेंत कितेंय जावं, बरें नाजाल्यार वायट, नशिबाक आमी कशींच विसरनात. बरें घडल्यार नशिबाक तोखेवप आनी वायट घडल्यार नशिबाक दोश दिवप हो मनशाचो सभावूच जाला.
चडशा लोकांक आपलें नशीब वायट आनी दुसऱ्यालें नशीब बरें अशें दिसता. हालींच हांव भायर आंगणांत बसून पुस्तक वाचतालें आनी म्हजे मुखार कांय भुरगीं क्रिकेट खेळटालीं. एकलो चलो पयल्याच बॉलार आवट जालो. तो रडत म्हज्या म्हऱ्यांत येवन बसलो आनी म्हणपाक लागलो, “म्हजें नशिबूच वायट, म्हणून हांव सदांच पयल्या बॉलार आवट जाता. देवान म्हजेंच नशीब इतलें वायट कित्याक बरयलें काय?” ह्या एद्याशा भुरग्याच्या तोंडांतल्यान तीं उतरां आयकून म्हाका अजाप जालें. ह्या ल्हान भुरग्यान नशिबा विशीं खंय आयकलें काय असो विचार मनांत घोळूंक लागलो. घडये त्या भुरग्यान ताच्या घरचीं कोणूय उलयतना आयकला आसतलें अशें चिंतून हांव वोग्गी रावलें. हांव काय उलयना तें पळोवन ताणें म्हाका एक प्रस्न विचारलो. “दिदी देवालें नशीब कोणें बरयलां गो?” हो प्रस्न आयकना फुडें म्हाका कितें जाप दिवं तीच कळना जाली. हांवें ताका चल फिल्डींग कर तूं अशें म्हणलें आनी घरा भितर आयलें.
म्हज्या मनांत तो प्रस्न घोळत रावलो. ह्या प्रस्नाची जाप आसा काय? आनी आसा जाल्यार ती कोणा कडेन मेळटली? ना म्हाका जाल्यार ह्या प्रस्नाची जाप मेळची ना ह्या निर्णयाचेर हांव पावलें. तुमकांय घडये होच प्रस्न केन्ना ना केन्ना पडलाच आसतलो. ताची जाप तुमचेय कडेन नासतली घडये. नशिबाचो हो खेळ केन्ना सोंपून सोंपना. जाच्या नशिबांत जें कितें बरयल्लें आसा तें कोणाक चुकना. नशीब हे दर एकल्याच्या वांट्याक आसताच. दरेकाक आपल्या बऱ्या – वायट कर्माचीं फळां ह्याच जल्माक भोगचीं पडटात आनी तेंच आमचें नशीब म्हणपाचें. मनशाचें नशीब देवान बरयलें आसलें तरी आमी आमचे बरे वागणुकेंतल्यान, बऱ्या कर्मान आमचें नशीब फुलोवपाक शकतात कारण आमीच आमच्या नशिबाचे धनी हें आमी विसरूंक जायना.
सुरभी वस्त
9823510245
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
