भांगरभूंय | प्रतिनिधी
मवें सरकार सत्तेंत येवप, उपरांत नव्या धोरणांचो पावस शिडशिडप सदचेंच. धोरणांची बांदावळ जावपाक वर्सांय वतात, हो मुद्दो तशेंच गोंय अजून १०० टक्के आत्मनिर्भर जावंक ना हें लक्षांत घेतल्यार राज्य सरकाराक केंद्र सरकाराच्या धोरणां वांगडा रावपाची गरज आसा. त्याच विचारांतल्यान प्रदेश भाजपान पक्षाचे वतीन ‘धोरण आनी संशोधन’ विभाग घडयला आनी त्या विभागाचेर उद्येग, धोरणा कडेन नातें आशिल्ल्या गिरीराज पै वेर्णेकार, दत्तेश परुळेकार हांची नेमणूक केल्या, अशें समजूया.
दोगय आदले संरक्षणमंत्री, मुख्यमंत्री मनोहरबाब पर्रीकार हांच्या मार्गदर्शना खाला व्हड जाल्यात आनी तांचे बुद्धिमतेचो फायदो राज्य सरकाराक जातलो, अशी आस्त दवरूया. गिरीराजबाब हांणी मनोहरबाब मुख्यमंत्री आसतना तांच्या कार्यालयांत खासा अधिकारी म्हणून कामकाज सांबाळ्ळां. मनोहरबाब संरक्षणमंत्री जातकच ते दिल्ली गेले. आपलो वेवसाय, उद्येगांतलो अणभव, शिक्षणाच्या बळार तांणी भारतीय उद्येग, उद्येग आनी वेपार महासंघाच्या संघटनेचेर प्रतिनिधीत्व केलां. प्रधानमंत्री नरेंद्र मोदी हांच्या भारत नवनिर्मणेत गोंयांक व्हरपाक तांणी वांटेकार जावचे. दत्तेशबाब विदेश नितीचे अभ्यासक आसात, ती निती गोंयांत विदेशी कंपन्यांचो दुडू हाडपाक सरकाराक उपेगाची आसतली, हाची म्हायती फुडारांत मेळटली. आतां गरजेंचे आसा राज्य सरकाराच्या निती मंडळाची.
गोंयान आत्मनिर्भरते कडेन वचपाक पावल आयज घालिनात जाल्यार फुडारांत रीण, कळंतर, समाजीक येवजण्यो, सरकारी कर्मचाऱ्यांच्या पगाराचेरच अर्थसंकल्पांतलो दुडू खर्च जातलो. अर्थिक नियोजन, आशिल्लीं तीं कामांच पूर्ण करप हो सरकाराचो मध्यबिंदू आसा, अशें मुख्यमंत्री डाॅ. प्रमोद सावंत हांच्या उलोवण्या वेल्यान दिसता. फाटल्या अणभवांतल्यान ते आडमेळ्यांतल्यान फुडें वतना तांकां राजकी पक्षांतल्या नियोजकां कडल्यान सुचोवण्यो मेळ्ळ्यार तांचो वावर सोंपो कित्याक जावचो न्हय?
महसूलमंत्री, कोयर वेवस्थापन मंत्री बाबुश मोन्सेरात, भलायकी, शार, नगर नियोजनमंत्री विश्वजीत राणे हांणी तांच्या खात्यांत बदलाचें वारें हाडपा पासत यत्न सुरू केल्यात. अधिकाऱ्यांचो तेंको मेळ्ळ्यार स म्हन्यां भितर जिल्हो कचेऱ्यो, नगरपालिकांतले वेव्हार, कोयराच्या वेवस्थापनांत शिस्त कित्याक येवची ना? लोकजीणे कडेन संबंद आशिल्लीं खातीं दोगांय मंत्र्यां कडेन आशिल्ल्यान दोगां भितर संयोजन कित्याक आसचें न्हय?
महसूल खात्या कडेन कामकाजाचे फांटे पंचवीसां वयर आसतले. जिल्लो प्रशासना वांगडाच उप जिल्हो न्यायालय, कुळ- मुंडकारांचे प्रश्न, भूंये विशीं साबार कायदे, गायब जाल्लीं कागदपत्रां, येणावळी विशीं म्हायती, राबितो तशेंच हेर दाखले, भूंय सर्वेक्षण, भूंयपूतांक न्याय दिवप आसाच त्या भायर अदीं मदीं वेंचणुको येतात त्याच खात्याच्या कामदारांक धांवचे पडटा. ह्या खात्यांत सोंपेंपणा कशीं येतलीं? केंद्रीय पावंड्यार वेवस्था कशी आसा? हेर ल्हान राज्यांनी नव्यो पद्धतीचो दिसपट्टे वावरांत आसपाव केला? ह्या मुद्द्यांचेर अभ्यास जावचोच, पूण तो काळ वेळाची शीम घालूनच.
धोरणां, कायद्यांच्या बांदावळीत वर्सांची वर्सां वतात, त्या बोवाळांत सरकारी, खासगी भूंयेचेर अतिक्रमणां जातात, भितल्ले भितर वेव्हारांक भायल्यान खावड घालपी कमी आसतले व्हय?
देसांतली चार- पांच व्हड शारां प्रदुषणात बुडल्यांत, माय तापचे आदींच हुलपल्यांत आनी थंयच्या भौसांक गोंयांत रिगपाचे दुवाळेय लागल्यात. तातूंतले तातूंत गोंयची स्थिती मात्शी बरी आसा, ती इबाडूंक जायना, सुदारपाक जाय आनी ते खातीर महसूल, शार, नगर नियोजन खात्याक बदलांचो पयलो मान मेळपाक जाय. कुशळतायेन वावरांत घुस्पून घेवपी कितले कर्मचारी आसात तें सोदप, जाता जाल्यार ज्या शारांत तांचो राबीतो आसा, थंयच्यान तीन वर्सां बदल्यो जावच्यो ना हाची जतनाय घेवप म्हत्त्वाचें. अस्तुरी राज ह्याच न्हय हेर खात्यांनी आसा तांचे खातीर थोड्यो सवलतीच दिवच्योच तशेंच कोविडा वेळार आयिल्ली ‘वर्क फ्राॅम होम’ पद्धती प्रसंगार कशी उपेगाक हाडूं येता, ते विशीं नेम अस्तुऱ्यां कडेन भासाभास करून जावचे.
मुख्यमंत्री दरबारांतल्यान साखळे लोकांक मेळटात, मागीर तांणी पणजे, मडगावां, वास्को, फोंड्या, काणकोणा, म्हापशां, सांग्यार, धारबांदोड्यां कित्याक वचचें न्हय? फाटल्या सरकाराच्या तेंपार ताणी ‘सरकार लोकांच्या दारांत’ व्हरपाचो निमण्या कांय म्हयन्यांनी प्रयोग केलो, तो अंदू सावन जाल्यार? हेर मंत्र्यांनी अचकीत खात्यांच्या कचेरेंत गेल्यार प्रशासनात आपसूक शिस्तच न्हय जाल्यार नितळसाण येतली. कांय सरकारी खात्यांनी सान्न मारपाक, दिसपट्टो कोयर काडपाक कामगारच नात. ती भरती बेगीन जावचीच. बाबुश मोन्सेरात हांचेर व्हड जापसालकी आसा, ती उत्तर जिल्होधिकारी कचेरेच्या नवनिर्मणेची. साबार विभाग आशिल्ले उत्तर जिल्होधिकारी कचेरेक नवें रुप दिवप काय दोन वर्सां भितर कचेरेची नवी इमारत उबारप तो निर्णय रोखडोच घेवपाक जाय. कांय विभागांची फेररचणूक करूंक येता. ताचे विशीं कचेरेच्या वरिश्ठ अधिकाऱ्यां कडेन भासाभास केल्यार बेस बरें जातलें. पणजे शारांत फाटल्या सात -आठ वर्सांत अर्धवट बांदून रित्यो उडयल्ल्यो इमारती आसात, तांचें कितें करप? मोन्सेरात हांणी चितचेंच आनी इमारती वापरपा कडेन पावलां घालचीं. पोरण्या इमारतींक भायल्यान रंग मारलो, मात्शें सुदारपय जालें, पूण मुळाचें कितें? गोंय मुक्तीचीं साठ वर्सां जाले उपरांत दायज राखून दवरतनाच तें जीर्ण जावचें ना, शेंकड्यांनी वर्सांच्या इमारतींचो इतिहास कोणाक दुखय, लिपय नासतना ताची जतनाय घेवप, तो सारको करप ते विशीं संशोधनच न्हय जाल्यार धोरणय जाय.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
