देश मुखार व्हरुया !

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

तिरंग्या बावट्या विशीं आमी मोग दाखयलो, तसोच ह्या देशाचे कायदे पाळपा विशीं दाखोवया. संविधान जें कितें सांगला, तें प्रत्यक्ष जिवीतांत चालीक लावया.

विजयी विश्व तिरंगा प्यारा, झंडा उँचा रहे हमारा….. फाटले तीन दीस देशभरांत ‘हर घर तिरंगा’ अभियान चालू आसा. घराघरांचेर, इमारती, दुकानांचेर तिरंगो बावटो मानान हुबतना दिसता. पुराय देशांत राष्ट्रप्रेमाचो हुंवार आयला. विदेशी सत्ताधिशांच्या आनी उपरांत ब्रिटिशांच्या सत्ते खाला आमचो देश उरलो. ताका स्वातंत्र्य मेळचें म्हूण आमचे स्वातंत्र्यसैनिक सर्वस्वाचो त्याग करीत झुजले. कांय जाणांनी शस्त्रां हातांत घेतली, तर कांय अहिंसक मार्गान. आपापले परीन सगल्यांनी चानयेचो वांटो उखलीत ब्रिटिशांक धांवडावन देशाक नवी फांतोड दाखयली. तो दीस आशिल्लो 15 आॅगस्ट. आयज त्या खिणाक 75 वर्सां पुराय जाल्यांत. स्वातंत्र्याच्या ह्या पाऊणशें वर्सांच्या काळांत आमी कितें मेळयलें आनी कितें वगडायलें, कसल्यो चुको केल्यो, कसल्यो परत करपाक जायनात, हाचो शांतपणान विचार करपाक जाय. खर राष्ट्रवाद दरेकल्याच्या काळजांत धगधगपाक जायच, पूण तेच बाराबर वास्तवाचें भान दवरून, भावना कुशीक सारून वेव्हारीक नदरेनूय वावरुंक जाय. संवसारांतल्या सगल्यांत व्हडल्या लोकशाय देशाक वयर काडपाक सकल्यांचो हात लागतलो, तेन्नाच आमी म्हासत्ता जातले. ते खातीर जाय जिद्द, प्रामाणिकपणान प्रत्यक्ष काम करपाची इत्सा, समाज कल्याणाचो हावेस….! फकत सपनां पळोवन उपकारचें ना. तीं साकार करपाक पेंगट बांदून वावुरचें पडटलें.
आयच्या स्वतंत्रताय दिसा निमतान आमी राष्ट्रप्रेम, राष्ट्रवाद जागयलो. जात- धर्म विसरून मुखार उडणां मारपाची इत्सा परगटायली. मतभेद, अहंकार, दुस्वास विसरल्यार हें शक्य आसा. कोणाच्या काळजांत हें वीख आसा, जाल्यार तांणी तें ओकून भायर उडोवचें पडटलें. सोशल मिडिया पळयत जाल्यार हें वीख कितलें खर, तें कोणूय सांगतलो. आमकां जात, धर्म, पंथ- पक्ष लागना, आमी सगले हिंदुस्तानी ही भावना जेन्ना आमचे मदीं किल्लतली, तेन्ना संवसारांतली खंयचीच शक्त आमकां आडावपाक शकची ना. आमच्या पक्ष, संघटनां खातीर वावुरतनाच सगल्या लोकांच्या हिता खातीरुय आमी वावुरतले, तेन्ना सहज सगल्या देशांच्या मुखार पावतले. हो भारत म्हजें घर, ताचेंय घर, सगले भारतीय म्हजे भावबंद…. ही भावना वाडटली, तेन्नाच आमी उदरगतीच्या मार्गार चड नेटान धांवपाक लागतले.
हर घर तिरंगा मोहीम आमी यशस्वी केली. जाली सोंपली ती, अशें मानूंक फावना. तिरंग्या बावट्या विशीं आमी मोग दाखयलो, तसोच ह्या देशाचे कायद्या विशींय दाखोवया. संविधानान जें कितें सांगलां, तें प्रत्यक्ष जिवीतांत चालीक लावया. प्रत्येक भारतीय नागरिकाचीं कांय कर्तव्यां आसतात, ती पाळपाचो यत्न करूया. भ्रश्टाचार, गैरकारभार, भेदभाव, वशिलेबाजी साता समुद्रां पलतडी मोखून मारुया. हातांत सत्ता आसा, तोच हें करता, असो एक समज. पूण सामान्य मनीसूय सुवार्था खातीर हाका जल दिता. आमी वेवसाय, धंदो, नोकरी करतात. ती प्रामाणिकपणान करूया. अतिथी देवो भव. फक्त पर्यटकूच न्हय, तर तुमचे कडेन कसल्याय कामाक येवपी मनीशाकूय हें लागता. कर्तव्याक पाळो दिवन ताचे आशिर्वाद घेवया. खास करून सरकारी कर्मचाऱ्यांनी हें मतींत दवरूंक जाय. भेसळ वा हेर प्रकार करून गिरायकांक तोपी घालपी कोट्यांनी भारतीय आसात. ते प्रामाणिक जातले, तेन्ना देशाचो विजयरथ कोण आडावंक शकचो ना. गरिबांचो आंकडो वाडत आसा? कित्याक वाडटा तो? देशा विशीं मोग, आदर आशिल्ले खंयचेच व्यक्तीचो गरिबी, अन्याय, शोशणाक तेंको आसचो ना. समाजांतले हे दुर्गुण, वायट विचार चिड्डून उडोवपाचो यत्न करूया. ह्या सगल्यां पसून स्वातंत्र्य मेळोवप कठीण, पूण अशक्य न्हय. स्वातंत्र्याचे शताब्दी पयलीं देश खऱ्या अर्थान नितळ करपाचो निश्चेव करूया.
हालींच पंचायत वेंचणुको जाल्यात. राज्य मुखार व्हरपा खातीर यत्न करपाची आयती संद पंचांक आसा. समाजाक चड गरजेचीं आसात, अशीं उदरगतीचीं कामां तांणी प्राधान्यक्रमान करचीं. गांवांत आर्थिक, समाजीक, वैचारीक, संस्कृतीक स्वातंत्र्य आसतलें हें पळोवप दरेका पंचाची लागणूक. ह्या स्वातंत्र्यदिसा निमतान गांव, तालुको, राज्य मुखार व्हरपाचो यत्न करुया. आमचे कडेन उमेद, उत्साह, आत्मविस्वास आसाच. तो अदीमदीं दिसताय. सुशेग पुरो जालो. आतां फुडें सरपाचें. सगल्यांक स्वातंत्र्यदिसाचीं परबीं.