दुस्वासा आड कायदो जायच

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

हालीं हालीं मेरेन सगलेच फेसबूक ही भौसाची माची मानताले. हाय- फाय, स्वताक हेरां परस हुशार, बुद्धीवान मानपी वर्ग ट्विटराचेर दिसतालो. थंय फकत वैचारिक, उंचेल्या पांवड्याची चर्चा चलताली. ती भौसाक सहसा समजनाशिल्ली. फेसबुकाचेर फटकळ, एकामेकांची कुतां काडपी, आक्षेपार्ह अशी भास सुरू जाली आनी ल्हवू ल्हवू करून तिणें सकयलो पांवडो गाठलो. 2015-16 उपरांत तर गाळयांक हुंवार आयलो. लोक फेसबूक सोडून ट्विटरा कडेन वळ्ळे. पूण, फाटल्या कांय वर्सांनी ट्विटरूय ह्या रंगांत रंगला. तेच लोक नांवान, टोपण नांवान अकावंट उक्ते करून थंयूय घुशिल्ल्यान ह्यो दोनूय माचयो सध्या एक दुजे के लिए म्हणपा सारक्यो जाल्यात. दोनूय कडेन बोगस खबरो पातळावपी गुन्यांवकार आसात. समाजांत तणाव निर्माण जातलो, अशें पोस्ट, कमेंट करपी लोक हांगा धुमशेणां घालतना दिसतात. खास करून दिसाळ्यांच्या बातम्या सकयले कमेंट वाच्चे. कांय राष्ट्रीय खबरां चॅनलूय हातूंत फाटीं नात. तांणी घडोवन हाडिल्ल्या चर्चांक लागून देशांतलें वातावरण इबाडलां. समाजांत फूट पडिल्ली स्पश्ट जाणवता. नुपूर शर्मा प्रकरणांत आतां उदक गळ्या मेरेन आयलां हाची जाणीव जाल्ल्यान केंद्र सरकारान दुस्वासी उलोवपां, मजकूर आडावपाक खास कायदो करपाची तयारी सुरू केल्या. ताचो मसुदो तयार करपाचें काम निमण्या पावंड्याचेर पावलां. भौशीक मत घेवपाक तो रोखडोच लोकां सामकार मांडटले. सरकाराक परबीं. मात हो कायदो बारीकसाणेन चालीक लागतलो तेन्नाच हाचें सार्थक जातलें. कडक ख्यास्त मेळटली तेन्नाच मनशां भितर लिपिल्ले सैतान सोंपतले.
कायदो आयोगान हे विशीं आपलें मत स्पश्ट केलां. फक्त हिंसाचार पातळावपी भाशण म्हणजेच हेट स्पीच अशें मानपाची गरज ना. सोशल मिडियाचेर वळख लिपोवन फट आनी आक्रमक विचार सोंपेपणी पातळावपाचे प्रकार चालू आसात. देखून भेदभाव वाडोवपी भाशाय ह्या कायद्या खाला हाडपाक जाय, अशें आयोगाक दिसता. दुस्वास, हिंसाचार पातळूं येता, अशें भाशण करपी मनीस प्रत्यक्ष दिसता. तो लिपून कांय करीना. पूण ताचे परस कितलेशेच पटीन भयानक हे सोशल मिडिया वयले पाताळयंत्री लोक. तांकां थंय विचारपी कोण नाशिल्ल्यान ते मनात येता तें थंय ओकतात. दुस्वासाचो मजकूर वा उलोवप आडावपाक सध्या देशांत सात कायदे आसात. मात तातूंतल्या एकल्यांतूय हेट स्पीच म्हणजे कितें, ताची व्याख्या केल्ली ना. ती जावपाक जाय. उपरांत संबंदीत गुन्यांवकाराक आपूण त्या गांवचोच न्हय, अशें म्हणीत हात वयर करपाक मेळचे नात. दुसरे वटेन विचारस्वातंत्र्याच्या समर्थकांक हो कायदो विरोधी लोकांचो आवाज चेंपपाक वापरतले, अशें दिसता. सरकाराचें भायर एक, भितर दुसरेंच असोय तांचो दावो. कितेंय आसलें तरी सध्या जें कितें चल्लां, तें पळयल्यार हो कायदो बेगोबेग चालीक लागपाक जाय, अशें चडश्या लोकांचें मत आसतलें.
राष्ट्रीय एकचारा आड उलोवप, धर्मीक भावना दुखावप, भाशा, धर्म- वंशाच्या आदाराचेर दुस्मानकाय करप, दुस्वास, वावड्यो उडोवप अशा साबार गुन्यांवांक ख्यास्त सांगल्या. सोशल मिडिया घराघरांनी पावल्यार आतां उणीच 10 वर्सां जायत आयलीं, तरीय आमचे कडेन हेट स्पीच म्हणजे कितें तें खंयच्याच कायद्यांत स्पश्ट सांगिल्लें ना. सायबर कायदेय नात. फक्त कोणे अर्थीक गैरवेव्हार केलो वा लैंगिकते कडेन संबंदीत कृत्य केलें, तरूच सायबर विभाग सक्रीय जाता. सोशल मिडीया निवळायतलो जाल्यार मेंदू घाणाक दवरिल्ल्या लोकांक जाग्यार हाडपाक जाय आनी कांय राजकी पक्षांच्या आयटी विभागांकूय. भारतूच न्हय, तर युरोप, अमेरिके सारक्या फुडारिल्ल्या देशांनीय दुस्वासी भाशण, मजकूरा विशीं स्पश्ट कांयच सांगिल्लें ना.
समाज एकवटान वावुरलो, आपलें राज्य, देश हाचे विशीं ताका अभिमान आसलो, सर्वधर्मसमभाव मानलो जाल्यार आमचो भारत 10 वर्सां भितर म्हासत्ता जावं येता. ते खातीर तळागाळांतल्या लोकांची सर्वांगी उदरगत जावपाक जाय. सगल्यांक एकूच कायदो जाय. थंय भेदभाव नाका. लोकांनी चुकीच्या मार्गाचेर चलपाक जायना. जात, धर्म सगलें घरा भितर दवरून वावुरत जाल्यार कित्याक सरचो ना आमचो देश वयर?