भांगरभूंय | प्रतिनिधी
तें वर्सांतल्यान चार दीस तरी आपल्या घरा, गांवांक येतालें. ताच्या बापायक दम्याचे दुयेंस. ताका हुस्को लागिल्लो
आसतालो. आवयच्या गोपांत न्हिंदून तिच्या मोगाची उब ताका घेयन दिसताली. आपल्या सान भावाचे तकलेर मोगान हात भोंवडायन दिसतालो. तो शिकून सवरुन व्हडले कंपनींत सायब जावचो, अशीं सपनां भावाक पळयत दोळ्यांत सांठोवंची अशें ताका दिसतालें. पण, प्रत्यक्षांत तें घरा येतालें तेन्ना घरच्यांचें तुटक, तिरसट वागप ताचो जीव कासावीस करतालें.
आज गांवांतल्यान घर सोडटना ताचे पांय सदचे परस चड आडखळटाले. एक न्हय, हजार विचारांची ल्हारां तकलेंत उसळटालीं. निमणे फावट ताणें आवयक आनी लाडक्या भावाक दोळे भरुन पळोवन घेतलें आनी हुंदको दिवन घरांतल्यान भायर पडलें. बापुय ताका बसस्टँडार सोडपाक आयिल्लो. हे वटेन ते वटेन पळयत ल्हवू आवाजांत सांगपाक लागलो, ‘बाय, हें पळय. तुं मुंबय वचून कितें करता हाचो अदमास गांवांतल्या लोकांक, सोयर्या धायर्याक आयला. तूं आयलें काय आमकां सगळ्यांक काचाबुल जाल्ले सारकें जाता. हाचे फुडें तू ह्या गांवांत पाय दवरीना जाल्यार चड बरें जातलें.’
ताणें जल्म दिवपी बापाय कडेन अजापान पळयले…..पळयत रावलें. बापूय ताची नदर चुकयतालो. ताका आपले आवयची, भावाचो उमाळो आयलो आनी ताचें काळीज तुटपाक लागलें. ताणें निमणे फावट म्हणून आपल्या बापाय कडे आनी गांवां कडे पळोवपाचो यत्न केलो. पूण दोळे भरिल्ले आशिल्ले. स्पश्ट अशें कांयच दिसूंक ना.
जल्म दिवपी आवय- बापूय जर आपणाक न्हयकारतात, जाल्यार जगुन तरी कितें उपेग, असो विचार ताच्या मनांत येवन गेलो. बस सुटपाचो वेळ जालो आनी इतक्यात बापायचीं उतरां ताच्या कानार पडलीं….
‘बाय, मदीं मदीं पयशे धाडीत राव.’
ताका हय- न्हंयशें हासूंक आयलें. घरांतल्यान भायर सरचे पयली, बशीची तिकेट आनी वाटेवेलो च्या -पाणयाचो खर्च सोडून बाकी सगले पयशे बापाय कडेन दिल्ले. व्हडल्यान हांसप आनी मागीर मुसमुसुन रडप अशें ताका दिसतालें. नकळटां दोळ्यांच्यो कडो ओल्यो जाल्यो. तें मनान खिन्न जालें. ताका अजून कांय वर्सा तरी मनांत आसून सुद्धा सुखासुखी मरपाक मेळचें नाशिल्लें. ताच्या नशिबांत जितेपणीच मरण बरयिल्लें.
ते बशींक बसलें. गेले चार दीस ताणें फोन सायलन्ट दवरिल्लो. कोणाक दुबाव येवपाक नाका म्हूण. काॅल तपासले… चार दिसांत 22 मिस्ड काॅल आशिल्ले. डेलीचे कस्टमर ते. बेजार जाल्या आसतले. म्हाका वेळ आसता तेन्नाच ते पयलींच सांगून येतात.
फाल्यां सकाळ मेरेन तें मुंबय पावतलें. दीसभर सुशेग घेतलें आनी मागीर तिनसांजच्यान आपल्या पोटा फाटल्यान धांवपाक लागतलें. रेड लायट एरिया. आमची रात जाल्ली आसता तेन्ना तांचो दीस उदेंता. न्हिंदपाचो, जेवपाचो अमकोच असो थारिल्लो वेळ ना. जेन्ना गिरायकाचें पोट भरता तेन्ना तांकां जेवपाक मेळटा. दिसभराची आयिल्ली थाकाय उणी करपाक लागून गिरायका वांगडा बसून बियर नाजाल्यार व्हिस्केचे एक- दोन पेग ताळ्यांत ओतचे पडटात. मूड आंसू वा नासूं…. आफ्टर आॅल, कस्टमर इज द किंग.
बापायन ताका मदीं मदीं पयशे धाडीत राव म्हटलां. धाकट्या भावाक शिकोवन व्हडलो करुंक जाय. आवयच्यान आतां पयलीं सारकें दुसर्यांगेर वचून आयदनां, धुणीं करपाक जायना. जुंवान जाल्लें तेन्ना एके ल्हानशे चुकीक लागून हांव हे वाटेर पावलें आनी रेब्यांत मुंगरत गेलें. म्हजी सुंदरताय, गोरेंपण, हुशारी आनी आवय- बापायन घाम गळोवन दिल्लें ग्रॅजुएट मेरेनचें शिक्षण तेन्नाच मातयेंत मेळून गोबर जाल्लें.
आतां फुडेंय वचन दिसना आनी फाटीं वचपाच्यो वाटो बंद जाल्यात. दोळ्यां फुडें, रस्त्याचेर काळोख दिसपाक लागला……
एकनाथ सामंत
9226219723
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
