भांगरभूंय | प्रतिनिधी
एक गुरू आशिल्लो. ताचे दोन शिश्य आशिल्ले. ताणें दोगांय शिश्यांक सारकेंच ज्ञान दिलें. सगलें शिकयलें. एका वर्सा उपरांत दोगांची परिक्षा घेवपाची थारायली. ताणें दोगांय शिश्यांक आपोवन कांय बियां दिलीं आनी सांगलें, “हीं बियां म्हजे कडल्यान तुमकां भेट. तुमची परिक्षा घेन दिसना.” दोगूय शिश्य खूश जाले.
स म्हयन्या उपरांत गुरून दोगांय शिश्यांक आपोवणें धाडलें. “हांवें दिल्लीं बियां खंय?” अशें दोगांय शिश्यांक गुरून विचारलें.
एका शिश्यान सांगलें, “तुमी दिल्लीं बियां हांवें चांदीच्या डब्यांत घालून देवाऱ्यांत दवरल्यांत. ती तुमी दिल्ली भेट. म्हजे खातीर अमुल्य.”
दुसऱ्यांन जाप दिली, “हांवें तीं बियां रोयलीं. तातूंतल्यान धान्य पिकयलें. आनी चड बियां तयार केलीं.”
हें आयकून गुरून दुसऱ्यां शिश्याक म्हणलें, “तूं म्हजे परिक्षेंत पास जालो.”
ही काणी आमकां जिवितांतलें एक व्हड सत्य सांगता. मनीस जीं ज्ञानाचीं बियां घेता तीं फकत फास्केंत घालून दवरूंक जायना. तीं रोवपाक जाय. हाचो अर्थ असो, शिक्षण हें फकत पदवी घेवपा पुरते मर्यादीत आसना. त्या शिक्षणाचो उपेग करपाक जाय. कांय जाण पदव्यो घेतात आनी तीं प्रमाणपत्रां मात फास्केंत घालून वणटीचेर लायतात. त्या शिक्षणाचो प्रभाव तांचेर मनीस म्हणून खंयच दिसना. ज्ञान मेळोवप जितलें गरजेचें, ताचे परस ज्ञानाचो उपेग करप चड गरजेचें. मेळयल्लें ज्ञान तशेंच दवरपांत कांयच अर्थ ना. तें वापरपाक जाय. ताचो उपेग करपाक जाय. वेवसायीक जिवितांतूच न्हय जाल्यार वैयक्तीक जिवितांत लेगीत. ज्ञान जितलें खर्चिता, तितलेंच तें चड वाडटा.
संपदा कुंकळकार
9850149319
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
