गोंयची प्रतिमा इबाडटा

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आदल्या तेंपार हिंदी सिनेमांत गोंयकार दाखोवपाचो जाल्यार तो बेबदोच दाखयताले. तोय बी विशिश्ट समाजांतलो. (वावराडेचें पात्र आसल्यार ती मराठी शैलींत हिंदी उलोवपी महाराष्ट्रांतली सखुबाईच आसताली.) हिंदी सिनेमांतल्या गोंयकारांच्या ह्या पात्रांक लागून ‘सगले गोंयकार बेबदे’ असो समज संवसारभर पातळिल्लो. कारण हिंदी सिनेमांचो प्रेक्षक कोट्यांनी. गोंयकारांचें नांव बदनाम जाल्लें. मुंबयंत स्थायिक जाल्ल्या मूळ गोंयकारांनी बेबद्यांचे भुमिकेंत गोंयकारांक दाखोवपा आड आवाज काडिल्ल्यान हालीं तें बरेंच कमी जालां. तरीय, हालींच्या सोशल मिडिया युगांत पसून थोड्या लोकांचो तसोच समज आसा. पूण चडश्यांक गोंयांत सोऱ्याक मुक्तद्वार आसा, हें खबर आसा. हेर कडेन लायसन्स बी काडचें पडटा, तशें हांगां ना. ईशान्ये कडल्या राज्यांनीय कांयशी अशीच परिस्थिती आसतली. हालींच बंगळुरूंतल्या ‘ट्रेड ब्रेन्स’ हे गुंतवणूकदारांक डेटा पुरवण करपी एजन्सीन देशांतल्या राज्यांनी लोकसंख्येचे कितले टक्के लोक सोरो पियेतात, ताची आंकडेवारी जाहीर केल्या. तातूंत गोंयाक पांचवो क्रमांक मेळ्ळा. अर्थांत ही ओर्राची, झेत मारपाची गजाल न्हय! सोशल मिडियाचेर हो पोस्ट व्हायरल जाला. साबार खबरां संस्था, दिसाळ्यांनी तो शॅर केला. म्हणटकच गोंयांत सोऱ्याच्यो न्हंयो व्हांवतात, हाचेर म्होर बसल्या.
गोंयांत 29.99 टक्के लोक सोरो पियेतात, अशें ही एजन्सी म्हणटा. अरुणाचल प्रदेशांत सगल्यांत चड 38.47 टक्के लोकांक सोरो जाय. गुजरातांत फक्त 3.24 टक्के. जम्मू काश्मीरांत 4.61, महाराष्ट्र 7.26, उत्तर प्रदेश 7.38, बिहार 7.62 अशी टक्केवारी आसा. जंय सोरो विकपाचीं दुकानां, तावेर्न, बार चड आसात. थंय पिवपी चड आसा. ज्या राज्याची लोकसंख्या कमी थंयची टक्केवारी चड आसा. जंय बार नात, थंयूय ती कमी. हे सोरेकारांचे आंकडे खरे धरले तरी थळावे लोक बेबदे, अशें म्हणपाक मेळचें ना. पर्यटक आनी सोरो पळयतकच भुल्लुसतात ते लोकूच हातूंत चड आसात. तरीय संवळ्या संस्कृतीमोगी लोकांचे नदरेन ही टक्केवारी म्हणल्यार गोंयांक लागिल्लें काळें खत. गोंयांत सोरो खपता, तो चडसो पर्यटकांच्या पोटांत वता. दिसपट्टे तर्र, कुर्र जावपी गोंयकार आसात. पूण 29.99 टक्क्यांनी तशे उणेच गोंयकार आसतले, हें दुबाव विरयत. चार दिसां पयलीं नवें वर्स मनोवपाक हजारांनी लोक गोंयांत आयिल्ले. दर्यावेळांचेर उक्त्यार बसून तांणी बियरी, सोरोय पियेलो. ते फोटे सोशल मिडिया वरवीं संवसारभरांतल्या लोकां मेरेन गेल्यात. होय गोंयचें नांव ल्हान करपाचो प्रकार.
सोरो वा हेर कसलेंय मद्य पियेवपाक कायदो आडायना. मात तें खंय पियेवप हाचेर बंधनां आसात. भौशीक जाग्याचेर सोऱ्याची बाटली हातांत घेवन ‘सीप’ घेत घेत रस्तो मेजीत चलपाक कायद्याची परवानगी ना. दर्यावेळांचेर पावला पावलांचेर सोरो पियेत बसप हे चुकीचें. कारण थंय ल्हान भुरगीं, बायलोय आशिल्ल्यो. खास करून भुरग्यांच्या मनाचेर ताचो परिणाम जावं येता. तरणाटे वेसनाचे दिकेन ओडूं येतात. न्हय ओडटात. मनीस विचार करीत तसो आनी ताचेर संस्कार जायत तसो जाता, अशें कांयजाणांचें मत. तें सामकेंच भायर उडोवं नज. तातूंत आमी भारतीय अनुकरणप्रिय. एकल्यान कितें केलें, तें लोकांक आवडलें, काय मागीर तेंच करपाची सर्त लागता. फॅशन हे ताचें बरें उदाहरण. दर्यावेळांचेर ‘खूब जमेगा रंग, जब मिल बैठेंगे तीन यार’ चालूच उरलें जाल्यार सोरो पियेवनूच नव्या वर्साक येवकार दिवपाक जाय, ही संकल्पना रुढ जातली. नरकासूराचे राती तरणाटे बियरीचो पयलो घोंट घेतात, तशेंच हें. तेन्ना सरकारी यंत्रणेन हाचेर विचार करपाक जाय. फक्त घोशणा करून कांय साध्य जावचें ना. मेळटा थंय बसून सोऱ्याचे घोट घेवपी तरणाट्यांचीं भिरीं, सोरो चड जाल्ल्यान मागीर रेंवेंत न्हिदप….. बरें दिसता हें? रोखडोच कार्नावाल येतलो. थंयूय कांय पर्यटक बियरीचे कॅन हातांत घेवन धुळवड खेळटना दिसतले. पुलीस यंत्रणा हें कशें कितें सोंसून घेता?
सोरो हो गोंयच्या पर्यटनाचो वेगळांव नज, असो एक वांटो जाला. येणावळीचेंय तें एक बरें साधन. पूण भौशीक जाग्यांचेर ह्यो बेबद्यांच्यो पार्ट्यो जावप समा न्हय. नशेंत मागीर दुसऱ्यांक त्रास, मारामारी, विनयभंग….. अपघात जातात. पिवप्यांक कितें तरी निमित्त जाय आसता. पोरणें वर्स सोंपलें म्हूण दुख्खान चार पेग घेतकच, तोच मनीस मागीर नवें वर्स आयलें म्हूण खोशयेन आनीक चार पेग मारता. खोस मनयतना आशीकुशीचें भान दवरचें…… आनी आमचें गोंय म्हणजें कितें धर्मशाळा न्हय, कोणेय येवचें आनी मनाक येता तें करचें!