कोंकणी -मराठी वादाचें चवन किरमूचें न्हय

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

भुरकूटली व्हंकल कऱ्यांत मुतली, अशी एक म्हणणी आसा. केन्ना केन्ना आमची कोंकणीची व्हंकलूय कऱ्यांत मुतता आनी सगलीच वाट लायता. आदीं केन्नाच खावंक ना तसलो कोणेंय पदार्थ हाडून दिलो जाल्यार तो कशे तरेन खावपाचो आसता, हें कळपाक जाय. कळना जाल्यार तो पचपाक त्रास जाता. जर सांबाळून खालें जाल्यार बरे तरेन पचता. हें तत्व, हें धोरण खंयचेय चळवळींक लेगीत लावं येता. एखाद्री चळवळ येशस्वी जाली म्हणटकच ते चळवळींतल्या फुडाऱ्याक, कार्यकर्त्यांक आनंद जाता. तो जावप सभावीक. पूण, जैत जातकच भुल्लुसून वचुंक जायना. अती उत्साह दाखवंक जायना. म्हणल्यारच भुरकुटली व्हंकल कऱ्यांत मुतली, अशें जावंक फावना. जैताचो आनंद मेरेन पद्दतशीरपणान मनोवंक जाय. तशे तरेचें धंगण दवरलें जाल्यार ताो परिणाम बरो जाता. हें सगले देखी आनी म्हणीचो वापर करुन बरोवपा फाटलें एक कारण आसा.
कोंकणीतले भारतीय साहित्यकार दामोदर मावजो हांकां ज्ञानपीठ पुरस्कार जाहीर जालो तेन्ना कोंकणी लेखकांक, वाचप्यांक आनंद जालो. कोंकणी लेखकांकच न्हय जाल्यार भाशा वादांत नाशिल्ल्या मराठी लेखकांकय तितलोच आनंद जालो. हाचे आदी हो पुरस्कार विचारवंत साहित्यीक सर्गेस्त रवीन्द्रबाब केळेकार हांकां मेळिल्लो. भाईक मेळिल्ल्या पुरस्कारान कोंकणीचे व्हटयेंत दोन पुरस्कार जाले. कोंकणी सारके विकासाचे वाटेर आशिल्ले भाशेक दोन ज्ञानपीठ मेळप, ही तशी सादी गजाल न्हय. कोंकणी उलोवपी देशांतल्या, विदेशांतल्या दर मनशाक अभिमान दिसपा सारकीच गजाल. तातूंत आनीक एके गजालीची भर पडली ती म्हणल्यार ज्ञानपीठ मेळ्ळे उपरांत मावजो हांकां उदगीर हांगां जाल्ल्या अ. भा. मराठी साहित्य संमेलनाच्या उद्घाटन सुवाळ्याक सोयरे म्हूण आपयले. तेन्ना ह्या आनंदाच्या दुदांत साखर पडली. अशा संमेलनांनी वेगळ्या वेगळ्या भाशांतल्या प्रस्थापीत लेखकांक आपोवपाची प्रथा नवी न्हय. पूण, मराठी संमेलनाक कोंकणी साहित्यीकाक आपोवप ही इतिहासीक, हें सत्य.
गोंयांत एका काळार कोंकणी- मराठी वादान तेंगशी गांठिल्ली ताचो विचार केल्यार ही घडणुक खरीच नोंद घेवपा सारकी आसा. ताका येवकार दिवप हेंच सभावीक. केन्ना केन्ना अती उत्साही लोक बरे गजालीची वाट लायतात. पणज्यान गरिबांची भाटां नागयल्ली आसता, लोकांल्या बायलांची वाट लायिल्ली आसतास पूण नातवाक हांतलें कांयच खबर नासता. ताचें वागणें वेगळे तरेचें आसता. हो नातू जेन्ना समाजांत बऱ्या हेतुन वावरुंक येता तेन्ना म्हज्या सारक्यान जर पणज्याच्या वायट कर्तुबांचो पाडो नातवा मुखार परतुन परतुन वाचलो जाल्यार नातवाचेंच मन दुशीत जाता, आनी तोय वायट पद्दतीन वागपाची शक्यता आसता. अशा वेळार आमी पणज्याची कर्तुबां उस्तुन काडपाचो मोह मात्सो टाळपाची गरज आसता. पूण आमच्या कांय जांणांनी मराठी समर्थकांचे बाबतींत केलें. कोंकणीक आदल्या विरोधकांनी कशे तरेन त्रास केल्ले हें आनंद मनोवपाच्या वेळार दाखोवन लेगीत दिवप आसना. तांतल्यान साध्य कांयच जायना. कोंकणी- मराठी वादाच्या वेळार कसल्यो घडणुको घडल्यो, साहित्य अकादेमीची मान्यता मेळपाचे वेळार कसो विरोध जालो. तातुंत कोण आशिल्ले, हो सगलो इतिहास बरयल्लो आसा. म्हणटकच ताचें परतून रवंथ करपाची गरजूच नाशिल्ली. ती करप म्हणल्यार पेखिल्ल्या घांया वयली खवळी काडिल्ले वरीं जावप. आमच्या कांय अती उत्साही लोकांनी समाज माध्यमाचो वापर करुन ती काडली म्हणून मराठी एक वळ बरोवंकय येना आनी उलोवंकय येना, असल्या दोन- तीन बोडकांनी मावजो हांकां मराठी संमेलनाक आपोवपाच्या निर्णयाक विरोध केलो. कांय जाणांनी अ. भा. साहित्य मंडळाचे अध्यक्ष कौतीकराव ठाले पाटलांक फुस लावन मावजो हांकां सोयरे म्हणून आपयल्ले कडेन तांचो अवमान केलो. कांय जाणांचे म्हणणे भाईन त्या संमेलनाचें आमंत्रणुच मानून घेवपाचें न्हय. म्हाका ताचें म्हणणें मान्य ना. तांणी संमेलनाक वचपाचेंच. थंयच्या मराठी साहित्यीकांक कोंकणीचो अवमान केल्लो मानवंक ना अशें भाईचे म्हणणे आसा. म्हजे मतान तें आवडचेंय ना. सगल्यानींच कंबराचें सोडुन माथ्याक बांदुंक ना. दुसरें म्हणल्यार गोंयच्या भाशीक राजकारणाक कडेन जांचो मात्सो संबंद आसा अशें कांय हाता वेल्या बोटार मेजपा इतले लोक सोडले जाल्यार हेर मराठी कवी, लेखकांक गोंयंत कोंकणीक विरोध करता म्हणपाचेंय खबर ना. म्हजो असो कांय मराठी लेखकां कडेन कवी म्हणून संबंद आयला ते गोंयच्या मराठी वाल्यांक हांसतात. ताचें म्हणणें गोंयच्या मराठी लेखकांक मराठी उलोवकय कळना. पूण एक गजाल आसा. भाईक थंय आपोवप्यांनी ठाले पाटलांचो थंयचे थंयच विरोध करपाचो. तो केल्लो जाल्यार सोबून दिसपाचें. आतां 14 आनी 15 मेक मालवणां कोंकणी संमेलन जातलें. त्या संमेलनाक मराठी वाचक वांटेकार जातलेंच. आमी ठाले पाटलांची तिडक तांचेर काडप ना. संमेलनांत कोणाचोच निशेध करुन संबंद इबाडप ना. कोंकणी लेखकांची संस्कृती कितली नितळ आसा ते दाखोवन दिवया. हुंदराच्या रागान कोणाच्याय घराक उजो लावंक फावना. अती उत्साहींनी मात असल्या विशयांचेर बरयतना आपणे बरयले उपरांत ताचो कितें परिणाम जावं येता हाचेर विचार करुंक जाय. कांय जणांक बरयतना मोह आवरना. तो बरोवन सोडटा. अशा वेळार बरोवपी चर्चेंत उरता. पूण, ज्या कारणा खातीर बरोवपाचें आसता तो हेतूच मातयेभरवण जाता. भाई मावज्याक मराठी संमेलनाक आपयलो म्हणन आमी भुल्लूसूनन गेले अशें दाखोवक जायनाशिल्ले. हांव पत्रकारीतेंत सक्रीय आशिल्लो तेन्ना लेगीत कोंकणीच्या हिताक बादीकार जावं येता अशा विशयांचेर बरोवपाचें मात्शें टाळटालो. ताचें कारण म्हजी भाशे वयली निश्ठा.
म्हज्यांतलो पत्रकार जागो जातालो, पूण हांव ताचेर पांगरुण घालून ताका न्हिदयतालो. कोंकणी- मराठी वादाचें चवन पेखलां हें सत्य. तें किरमून परतून पुलेणा भरुंक दिवचें न्हय. तितली जतनाय सगल्यांनीच घेवची.

संजीव वेरेंकार
9422643629