भांगरभूंय | प्रतिनिधी
गिरेस्त भाटकार आनी साधू
एकदां एक गिरेस्त भाटकार न्हंयेचे देगेर आशिल्ल्या देवळांत देवदर्शना खातीर गेलो. मदींच ताचे तकलेंत आयलें, हात-पांय धुवनच देवळांत वच्चें म्हणून. तो न्हंयेचे देगेर पावलो. न्हंयेचो खळखळटो आवाज कानार पडटालो. आशी कुशीक कोणूच नाशिल्लो. भाटकार हात- पांय धुवपाक कांठार गेलो. पांय धुतना ताचो पांय निसरलो आनी तो न्हंयेंत पडलो. ताका पेंवपाक येनाशिल्लें. तो बुचकळपाक लागलो आनी व्हडल्या व्हडल्यान ‘म्हाका वाचयात, म्हाका वाचयात’ म्हणून आड्ड्यो मारपाक लागलो. इतल्यान थंय खुबशे लोक जमा जाले. पूण ताका वाटावपाक कोणूच न्हंयेंत देंवना जाले.
थंयच्याच एक साधू पासार जातालो. ताणें भाटकाराचो आवाज आयकलो. कळाव करिनासतना साधवान न्हंयेंत उडी मारली आनी भाटकाराक न्हंयेंतल्यान भायर काडलो. नाका- तोंडांत उदक वचून भाटकार बेशुद्ध जाल्लो. साधवान भाटकाराचें पोट दामून ताच्या पोटांत गेल्ले उदक भायर काडलें. कांय वेळान भाटकार भानार आयलो. साधवान ताका हात दिवन उबो केलो. भाटकारान आपल्या बोल्सांत हात घालो आनी नोटींचें बंडल भायर काडलें. मात भाटकारान त्या बंडलांतली फकत एकूच नोट त्या साधवाच्या हातार दवरली आनी उरिल्ल्यो नोटी परत आपल्या बोल्सांत घाल्यो.
हें सगळें थंय एकठांय जाल्ले लोका पळयताले. हें पळोवन तांकां बरोच राग आयलो. लोक तिडकीन त्या भाटकाराक कितें कितें म्हणपाक लागले. साधू मात ओगीच आशिल्लो. भाटकाराक कितें कितें म्हणून जाल्या उपरांत तिडकल्ल्या लोकांनी ताका उखल्लो आनी न्हंयत परत उडोवपा खातीर गेले. इतल्यान त्या साधवान सगळ्यांक आडायलें आनी ताका सकयल देवोवपाक लायलो. साधवान सगळ्यांक शांत करपाचो यत्न केलो. साधवान म्हणलें, ‘‘रावात. ताका सकयल देंवयात. तुमी सगळे शांत रावात. हातूंत कोणाचीच कांयच चूक ना. हांवें म्हजें कर्तव्य केलें आनी तांणी म्हाका स्वताचे किंमती इतलेंच इनाम दिलें. हातूंत ताची कितें चूक? ताची किंमत इतलीच आसा.’’
हें आयकना फुडें लोकांनी भाटकाराक सकयल देंवयलो आनी सगळे ताका हांसपाक लागले. लोक थंयच्यान गेले. भाटकाराक खूब लज जाली.
देख: मनशाची खरी किंमत (मोल) वायट प्रसंगा वेळार कळटा. तुमची मदत करप्यांचे उपकार केन्नाच विसरचे न्हय. ते सदांच याद दवरचे.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
