एक उलो कोंकणीवाद्यांक

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आयज आमकां वादांनी पडपाची गरज ना खरी पूण तितलेच पोटतिडकीन कोंकणींतल्यान संशोधन आनी अणकार सारकिल्ल्या विशयांचेर वावर करपाची गरज आसा. आयची गरज कितें आसा हें समजून आमी कोंकणी भाशेंतल्यान कोंकणीचो वावर करपाक जाय.

संवसारांत हजारांनी भासो आसात. तातूंतल्यो साबार भासो फकत मौखीक स्वरुपांत विशिश्ट समाजांच्या ओंठार जगतात. अशेच तरेच्यो कांय भासो काळंतरान सोपुनूय वतात. कांय भासो अतिश्ट संघर्श मारून व्हड जावपाचो यत्न करतात. ते ते भाशेचे गडे आपआपले आवय भाशेची राखण करपाक आनी तिका मानाच्या पाठार बसोवपाक आपलें पुराय जिवीत भाशीक चळवळींनी ओपतात. त्या विशिश्ट भाशेचेर अभ्यास जाता, तिच्या इतिहासाचो सोद घेवप जाता, तिची खेरीत संस्कृताय हेर संस्कृतायां पासून कशी वेगळी आनी खाशेली आसा हाचोय अभ्यास जाता. ते भाशेंतल्यान साहित्य तयार जावपाक लागता, अनुवादाचें काम ते भाशेंतल्यान जावपाक लागता, ते भाशीक आनी समाजीक संस्कृतायेचेर संशोधन जावपाक लागता, भासविज्ञानीक आनी व्याकरणीक वावर ते भाशेंतल्यान जाता आनी भाशेक एक वेगळो दर्जो फावो जाता. पूण ती भास भासूच न्हय, ती आमचे भाशेची एक बोली, ती अशुद्ध भास, ती एक भ्रश्ट भास, ते भाशेचे लोक घातकी, हे भाशेक व्याकरण ना, हे भाशेंतल्यान कांयच्च ना, हे भाशेंतल्यान साहित्य तयार जावपाक शकना अशे तरेचे साबार अर्थशुन्य आनी तर्क नाशिल्ले आरोप हे भाशेचेर काळंतरान लागत वतात. हे भाशेचे स्वाभिमानी गडे ह्या सगळ्या पचपचीत आरोपांक तोंड दितात आनी ते आरोप फट म्हणपाचें सिद्ध करतात. अशे तरेचे साबार भाशीक वाद पुराय संवसारांत पयलीं पासून जायत आयिल्ल्याची नोंद मेळटा. अशेच तरेचो भाशीक वाद कोंकणी आनी मराठी मदीं पळोवपाक मेळटा.
मराठीवादी कोंकणी ही मराठीची बोली हें सिद्ध करपाक आपलें फुटकें धोलकें पयलीं पासून वाजयत आसात. इतिहास चाळून पळयत जाल्यार हो वाद एकोणीसाव्या शेंकड्याच्या सोंपत्यार सुरू जाल्ल्याचो उल्लेख मेळटा. मराठीवाद्यांचे हे आरोप फट आनी अर्थहीण म्हणपाचें काळंतरान सिद्ध जायत गेलें. तरीय मराठीवाल्यांनी आपलो नाद सोडलो ना. कोंकणींतल्यान साहित्य तयार जालें, व्याकरण आनी नादशास्त्राचो अभ्यास जालो, 1975 वर्सा कोंकणीक साहित्य अकादेमीची एक स्वतंत्र म्हूण मान्यताय मेळ्ळी, 1987 वर्सा कोंकणी गोंयची राजभास जाली, 1992 वर्सा कोंकणी संविधानाचे आठवे वळेरेंत पावली तरीय सुद्दां मराठीवाद्यांचो हट्ट आनी अशिक्षीतपणां वचूंक ना. तांचीं हीं अशिक्षीतपणां तांकां संविधानाच्या विरुद्ध उलोवपाक प्रवृत्त करतात. पूण घडये तांकां संविधानाच्या विरुद्ध उलोवप्यांक कसले तरेची ख्यास्त जावं येता हाची कल्पना ना आसुंयेत.
कोंकणी भाशेक इतिहास आसा. अतिश्ट संघर्शांतल्यान ही भास आयज एका वेगळ्या पावंड्यार पाविल्ली आसा. हे भाशेंतल्यान आयज वर्साक 150 ते 200 पुस्तकां उजवाडाक येतात. त्या भायर हे भाशेचो वापर हेर मनोरंजनात्मक प्रकारांनीय जाता. ही भास उलोवपी लोकांची संख्या 20 लाखां वयर आसा. हे भाशेचो इतिहास पळयत जाल्यार सबंद भारतीय भाशां मदीं सगळ्यांत पयलीं हे भाशेंचें व्याकरणीक पुस्तक उजवाडायल्याचो उल्लेख मेळटा. त्या भायर सगळ्यांत पयलो छापील कोश लेगीत कोंकणीचोच आशिल्लो हाचोय पुरावो इतिहासांत मेळटा. पूण कोंकणी भाशेचो गिरेस्त इतिहास मराठीवाद्यांक खबर ना. तांचो भासशास्त्रीय अभ्यास ना. साद्या उतरांनी सांगप जाल्यार ‘काडली जीब आनी लायली ताळ्याक’ अशी गत मराठीवाद्यांची जाता.
हालींच अखिल भारतीय मराठी साहित्य महामंडळाचे अध्यक्ष कौतिकराव ठाले पाटील हाणे कोंकणी ही मराठीची बोली अशें अर्थ नाशिल्लें पचपचीत विधान केलें. तांचोय ह्या विशयाचेर अभ्यास ना म्हणपाचें सिद्ध जालें. ताच्याच बरोबर आयज लेगीत हें फुटकें धोलकें बडोवपी मराठीवादी अस्तित्वांत आसात म्हणपाचें सिद्ध जालें. पूण कोंकणी लोकांक हांगा पेटून उटपाची आयज गरज ना. आयज जर कोंकणीक कसलीय गरज आसा जाल्यार ती स्वाभिमानान भाशेची सेवा करपाची. वाटेर सुणे भोकतात म्हूण तांचेर गुणे मारीत रावल्यार जो मार्ग थारायल्लो त्या मार्गार कोंकणीवादी पावचेच ना हाची जतनाय आमी घेवपाक जाय. आयज आमकां वादांनी पडपाची गरज ना खरी पूण तितलेच पोटतिडकीन कोंकणींतल्यान संशोधन आनी अणकार सारकिल्ल्या विशयांचेर वावर करपाची गरज आसा. आयची गरज कितें आसा हें समजून आमी कोंकणी भाशेंतल्यान कोंकणीचो वावर करपाक जाय आनी अश्या प्रकाराच्या लक्षभूल करपी व्यग्रतायां कडल्यान पयस रावपाक जाय. अशें जाल्यारूच कोंकणी भाशेचें जैत जावपाक पावतलें.

आकाश गांवकार
7378760441