भांगरभूंय | प्रतिनिधी
देशांत, गोंयांत दादल्या- बायलां पासत सारके कायदे आसात. तांकां सारको न्याय मेळटा. जाव तसो तांकां तो मेळचो हो सगल्यांचोच हावेस. वयलेचाराक पळोवपाक गेल्यार हें सगलें सारकें आसा अशें म्हणत भौस मुखार पावल मारता. पूण, खरेल्यांनीच दादले- बायलां पासत हांगासर निवळपणान एकचार आसा? तांचे मजगतीं निर्वाज्य मोगाची भावना नंदता?
ना. कसलेच अपेक्षे बगर दादलो- अस्तुरे मजगतीं मोग- एकचार नंदपाक हांगासर जायतीं कारणां आसात. मुखेल कारणां आमचें गोंय म्हणल्यार फकत मजा करपाचें एक ठिकाण, अशी संवसारांत जाल्ली प्रतिमा. पर्यटनाचे येणावळीचे नदरेन खाशेली अशी ही प्रतिमा ! कोणूच ती मुदार करूंक वावरना. सरकाराय वावुरना वा हांगा सरलीं प्रसार माध्यमांय वावुरनात. परिणाम भौस, तुमी- आमी एके भशेचे भ्रमिश्ट, असैमिक रितीन जीण जियेतात. भोवतणचें वातावरणच तशें भशेन जियेवपाक आमकां फोर्सार करता.
जुनात वास्को, खोर्ले खुनाच्यो घडणुको घडल्यो. तीस- पस्तीशींतल्या दोन तरणाट्यांनी आपल्या इश्टीणींक आपणाक त्यो मेळनात ह्या साद्या कारणान जिवानिशीं मारून उडयल्यो. हाची फाटलीं कारणां लैंगीक हावेस, एकमेकां विशींचें आकर्शण, असलें कितेंय आसूं. पूण आयचो तरणाटो इतलो तोंका वयलो निर्णय कित्याक घेवपाक फोर्सार जाता. कांय एक चिंतिनासतना सांगत्याक सोंपोवपाचें पावल कित्याक उबारता? हांगा त्या फाटल्या कारणाची जाप, आमी मोबायल युगाचो परिणाम, त्या गजालीन असंयमीत केल्ली तरणाट्याचीं मनां, अशेंय म्हणटले. ही गजाल कांयशी खरीय आसा. एक, दोनदां मोबायलाक बोटां लागतकीच मनाक जाय तें स्क्रिनीचेर पळोवपाक, वाचपाक मेळटा. मोबायल आयज आमकां जाय तें, तशें नाका तेंवय दाखयता. हाचो परिणाम हो मोबायल आमगेलीं मनां फास्ट धांवडावपाक लागला. जें जाय तें एक- दोन खिणां भितर जाय. ते परस अदीक पासिंयेस काडपाची, जांव एखादे सुवातेर थांबपाक उसरपत ना, ही मुखेल गजाल. मोबायल आमगेलीं मनां आयज बुड्डूंक लागला. आमकांच आमी आमचे दुस्मान करपाक लागल्यात. त्या कारणान एकमेकां मजगतचो मोग, आपलेंपण सोंपपाक लागलां. जे मेरेन काम जायना ते मेरेन सुख लागना. मनाकच दुस्मान करपाचो हो खेळ मोबायल युगान हिसपा भायर वाडयला. हाका सांगात गोंयच्या भौशीक वातावरणाचो. खाओ, पिओ, मजा करो हें. पावलां पावलार म्हणटात तशें बार्रां- होलसेल सोरो विकपी ठिकाणाचें जाळें. हय. एक भशेन जाळेंच हें. मोबायलाचे हिस्पाभायर माणे लागिल्ल्या भौसाक फारावपाचें.
वाहनांचो वाडटो आंकडो हो तसो खेरीत मुद्दो. पूण तोंवय आयज आमचे मानसिकते भितर मेंतेर जावपाक लागला. हें वाहन नाका दुसरें जाय. नवो माॅडेल, नवे – नवे फिचर्स आशिल्ले मोबायल घेवपाची सुमारा भायला तान. जी नदर वाहनां, तशेंच मोबायला कडेन पळोवपाची आयच्या समाज रचणुकेंन आमकां दिल्या. तेच नदरेन चले- चलयो, दादले- अस्तुऱ्यो एकमेकांक पळोवपाक लागप. हे सैमीकपणान अशेंच म्हणचें पडटा. हाचेर उपाय ताबो. स्वताचेर स्वताचो. जें फावो तें आपल्याक मेळटा. मेळटलेंच. हो संयम- निश्चय हे खीणाक जाण्ट्यांक, भुरग्यांक, तरणाट्यांक सगल्यांक लागू पडटा. पडपाक जाय. नातर सोबीत- उंचेल्या पांवड्या वेलो आमचो गोंयचो समाज, समाज वेवस्था, तिची अदीक वाट लागतली.
इबाडत वचपी समाजवेवस्थेक साहित्यान सदांच आदार दिला. रेबकणांत वचपी- वतल्या मनशाक भायर काडून परतून मनीस केला. पूण विरोधाभास म्हणल्यार मोबायल युगान आयज मनशाक छापिल्लें वाचपा पसून पयस केला. फक्त खावपा- जेवपाचे जिन्नस मोबायलांतल्यान प्रत्यक्षांत केन्ना येतले तितलीच आमी वाट पळोवपाचे दशेक पावल्यात.
खोस, आनंद सोदपाची मनशाली तान ही जगपाक लागपी उर्जा. साहित्यान ही उर्जा मनशाक हजारांनी वर्सां सावन पावयल्या. आयज आमी भलायकेचो इबाड करतल्या मनाची वाट लायतल्या गजाली भितर खोस- आनंद सोदपाचे वाटेक लागल्यात. कसो येतलो संयम, पाशियेंस आमचे भितर? जो खरो आनंद जाय आसता, जीण आनंदी उरपाक, असले उखलापे गजालींचे आदरान कसो तयार जातलो, वाडटलो? बाकीबाब बोरकार हे व्हड कवी आमचे मजगतीं जावन गेले. तांगेली जीण जियेवपाची तान- उमेद हिसपा भायली आसली. दर एके गजाली भितर सोबितकाय पळोवप आनी ती कवितेच्या रुपान फोलीर हाडप. ही तपश्चर्या तांणी जीणभर केली. सैमा भितर ते सोबितकाय पळयताले. स्वता आनंदी जाताले. हेरांकय तो ते वाट्टाले. जिणे वेली तांगेली आसक्ती ते सदांत आनंदमार्गी राविल्ल्यान उरताली. बाकीबाबान सांगिल्ली ही जीण बरे तरेन जगचेली माण्णी, जावं वाट आमगेले तरणाटे केन्ना समजून घेतले? तांगेले लिखाण वाचून काडून त्यो मना भितर केळोवपाक मोबायला मुखार वेळ मेळ्ळ्यारुच मूं?
दादलो- अस्तुरी ह्यो समाज रचणुकेचो मुखेल आदार. नेम कायद्या बगर मुदर करू येतात तें तांचे मजगतचे संबंद. चड करून साहित्यांतल्यान येतल्या जाणवीकायेन. तरणाटे पिळगेची तशेंच आमगेलींय मनां साबार गजालींक लागून वाट चुकल्या आसूं येतात. ती परतून मनिसकाये वटेन हाडप हो मुखेल वावर आसा. नवी पिळगी बिगडटा. नाका जाल्लें करता, ही करंदाय आयज घरा कणकणी येवंक लागल्या. फक्त दुसऱ्यांक आमी दुशण दितले? ना. आदीं जिणे वटेन पळोवपाची आमी नदर मुदार करूया. आमगेल्या करणेन नवे पिळगेक ती नवी नदर दिवया. सोबीत आमगेली गोंयची भूंय. आमकां हांगासर वावुरपाक सैमान हो सोबीत जल्म दिला. सुख घेवपाच्यो, दिवपाच्यो माण्ण्यो आमी जाणात. फक्त मनाचे ठामपणाचे तशेंच निश्चेवाचे अभावान आमकां सतरवितर केल्या आसूं येता. पूण ही कूड सोंपून वच्चे आदीं जिणेचो मनभुलयणो खेळ खेळपाची एकूच खेप मेळपी ही संद आमी खेळून काडूया. थोडेश्या संयमान, उमेदीन आनी खोशयेन. देखून मतींतल्यो ह्यो भावना वाडोवपाचे मार्ग आपणावया. भुरग्यांक शिकोवया, सांगत्या कडेन दिवप- घेवप करुया.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.