आमी सडेतोड भुमिका केन्ना घेतले ?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आमी एकमुळे न्हय आमच्या वांगडा समाज आसता, त्या समाजाचें बरें -वायट आमकां पडपाकच जाय. समाजाचे प्रती ठाम भुमिका घेवंक आमी केन्ना शिकतले?

समाजांत जण एकलो आपलेच तद्रेंत वावुरता. कोणाक कोणाचें पडिल्लें आसना… आनी आजच्या संवसारांत तर कोणेंच कोणा
कडसून कसलीच अपेक्षा धरपाक जायना. अपेक्षा बाळगीतकच, ती जर पुराय जालीना जाल्यार आमचें मन दुख्खी, कश्टी जाता. ते परस कसलीच अपेक्षा बाळगप ना. आपलें काम प्रामाणिकपणान करप आनी समाजभान दवरून मनीसपणान वागप.
हांगा दर एकलो आपली जीण आपले पद्दती प्रमाण जगतना दिश्टी पडटा. कोणे कोणाक शिणपाचें ना. रागार फुगार जावप, शिणप बिणप, सगळो दिखावो. कोणाकूच कोण कोणागेर आयिल्लो गेल्लो नाका. फोनाचेर सगळें मेळटा न्ही? सगळ्यो भोगावळी. प्रत्येक जाण आपूण एकलोच बरो म्हूण भासोवपाचो यत्न करता. तसो मनांतल्यान वा मना पसून कोणूच कोणाचेर प्रेम करीना, इतलें मात खरे. चुकून खंयूय आसतले ना अशे ना. दर एकलो स्वताच स्वताची लक्तूबाय करतना दिश्टी पडटा. तरी आसतना एकामेकाचेर शीणप सभावीक जाता. कारण एकामेका वांगडा भोवपी, उलोवपी, आधाराक पावपी, म्हण्टकच अशा मनशा कडसून वा सोयऱ्या धायऱ्या कडसून अपेक्षा करप योग्य. तरी पूण खंयच्याच मनशाचेर 100 टक्के विस्वास हो दवरूं नजो. तो आपल्या बऱ्या करण्यांनी संपादन करचो आसता. थोड्यांक तो जमता. आपलो आसूं वा पयलो, आपले जीवा फुडें कोणाकच दुसऱ्यांचे पडिल्लें ना. घोवाक बायलेचे पडिल्लें ना, बायलेक घोवाचे पडिल्लें ना… आनी भुरग्यांक आवय- बापायचें पडिल्लें ना. भावबंध, सोयरे- धायरे कडेकूच. असलो आयचो काळ.
संवसार बरो सुखाचो करून जगतलो जाल्यार बायल बरी मेळपाक जाय. विस्कटलेल्या जिणेची घडी एक बायलूच जाग्यार घालूंक शकता. आनी एक बायलूच तुका रसातळाकूय पावोवंक शकता, हे आमी जाणा जावंक जाय. हे शक्ती देवतेक समजून घेवची आसता. तूं म्हाका कुंडो दिता जाल्यार तूं म्हाका जाय. नाजाल्यार कोणाचें कोणाक पडलां? भटो भटो आपले वाटो. थोडे संदीसाधू आसता ते आपले आंग दाखयनात, अचळय तुजे कडेन गोड गोड उलोवन इश्टागत जोडटात, पयलीं पयलीं आपूणूच पयशें बी खर्च करतात, तूंवूय ताच्या सभावाचेर भाळटा, तूंवूय ताचेर गरजे परस चड विश्वास दवरता. खरें म्हणजे तुका तांणी आपल्या जाळांत ओडिल्लो आसता. उपरांत तुजे उदेशी तो तुज्या खास मनशाक तोपी घालपाक सुरू करता, एक दोनदा कोणूय फसता. हो खेळ एक दीस आंगलट येता, तेन्ना तो तुजो दुस्मान जाता.
समाजाचे नदरेन हो सगळो पयशांचो खेळ. अशें कोणूय बऱ्या मनशाच्या सांगातान रावून वायट कर्तूपा करता तेन्ना चड वायट दिसता. समाजाची मती आयज भ्रश्ट जावपा कडेन पावल्या, समाज दुसऱ्याच्या संवसारात चड ढवळाढवळ करता. ताका आपल्या संवसाराचें पडून गेल्लें आसना, जण एकलो आप आपल्या नशिबाचो. दुसऱ्याच्या नशिबाक आपणे कित्याक खेपप? ताच्या कश्टांनी तो वयर सरला. तुका गिरेस्त जावपाक कोणेंच आडायिल्लो ना न्हय? हांगा दर एकलो बोट घालूंक दिल्यार हात घालूंक सोदता. सगळेंच मी मी म्हणणारे. प्रत्येक जाण दुसऱ्याक कमी लेखपाचोच यत्न करतना दिश्टी पडटा.
कोण तरी आपलेंच सदचें टुणटुणें वाजयतात ताका कोण कितें करतलो? काय जाण आपलोच फराळ सांगता, थोड्याक वर्सूयभर पिरंगण लागिल्ली आसता. सदांच सुतकी चेहरो.
भौसाच्या मतान समाज खूब वेव्हारी जाला. तो फकत पयसो आसा थंय गर्दी करता. ताका पयसो म्हटल्यार जाले. मनीसपण व्हरून लाय कडाशेक.
आयज काल पयशांनी सगळें विकतें मेळटा, मेळना तो आवय बापूय आनी तांचो मोग. कितें आसता, आमी हो संवसार पळयता तो आमच्या आवयबापायक लागून, आज्या पणज्याक लागून, म्हण्टकच त्या वाडवडिलांचो आमी मानसन्मान राखू नाका? तांचे घरवडीची शान राखू नाका? म्हज्या वायट कर्तूपांनी हांवें घराण्याचें नांव पिड्ड्यार करप म्हाका सोबता व्हय? पूण भौस तसल्याकूच घेवन नाचतात.
भौसाक वाडलेले नाका, सांडलेले जाय.
समाजांत थोडे इतले नाटकी आसता म्हूण सांगू, तें तोंडार एक आनी फाटल्यान एक अशे तरेचे. तर कांय जाण मुंगशे वारीचे आसतात. तें उलयनात. पूण कोणाचो कसो कांटो काडपाचे तांकां बेस बरें खबर आसता, थोड्याचो सभाव पाडसा वेल्या कुवाळ्या बशेन हे वटेनूय आसा आनी ते वटेनूय आसा, वारें येता तशें सूप धरपी. थोड्याक कितेंय म्हूण, तांकां स्वाभिमान बी कांय एक आसना. तांणी सगलें सोडिल्ले आसता. भौसाच्या मतान चलता तशें चलूनी, फाल्यांचे कोणें पळयलां, थोडे कोणाचेच वायटपण घेवंक सोदिनात, बऱ्याचेरूय भुमिका घेनात आनी वायटाचेरुय भुमिका घेनात म्हणून समाज विस्कळीत जाला.
जिणेंत जो कोण मनीसपण सोडून वागता ताचेर निमणी पश्चाताप करपाची पाळी ही येताच येता. थोडे निबर आसता ताका पश्चताप बी कांय एक जायना. काय जाण फकत आपलो सुवार्थ पळयतात. तांकां समाजाचेंच न्हय, कोणाचेच पडिल्लें नासता. तें सामकें लाचार, गलगल्याक आयिल्ले आसतात. आमी एकमुळे न्हय आमच्या वांगडा समाज आसता, त्या समाजाचें बरें -वायट आमकां पडपाकच जाय. समाजाचे प्रती ठाम भुमिका घेवंक आमी केन्ना
शिकतले?

काशिनाथ नायक
9158345844