अलविदा, अलविदा……

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

केकेच्या मतान संगीतकाराक लागून गायक घडटा. ताचें पद गायका आपलेशें करून गावपाक जाय, जाल्यारुच तो खरो गायक!

खंयचोय संवेदनशील मनीस जुंवानपणांत पांय दवरता, तेन्ना ताचें भावविश्व गिरेस्त करता सिनेमाचीं पदां. मागीर तीं हिंदी आसूं वा ताचे मायभाशेंतल्या सिनेमांतलीं. पयलीं लता, आशा, मुकेश, रफी, किशोर आशिल्ले, उपरांत मुहंमद अझिज, सानू, उदित, अनुराधा, शान, हालींच्या काळांत श्रेया, मोहीत चौहान, अरिजीत… आनी के. के. उर्फ कृष्णकुमार कुन्नथ. पयर रातीं काळजाच्या आताकान तो भायर पडलो, आपले फाटल्यान दवरून कांय म्होवाळ पदां, जांणी तरणाट्यांक मोग, प्रेमभंग, इश्टागत शिकयली, वांगड दिलो. म्हाविद्यालयांत शिकतना जीं पदां तरणाट्यांक सगल्यांत चड लागींची दिसतात, तो गायक तांच्या काळजा कुर्कुटांत सासणाचो जागो मेळयता. केकेक तें भाग्य मेळ्ळें. तो आयज नासलो तरी तांच्या पदां सांगातान जे खीण तरणाटी पिळगी जगली, हांसली, रडली, झगडली, भावनीक जाली, ते खीण सदांकाळ तांचे यादींत उरतले.
केके मूळ केरळांतलो. मात ताचें भुरगेपण, शिक्षण दिल्लींत जालें. संगीताचें ताणें शिक्षण घेवंक ना. मात सुरांत गावपाची संवय आशिल्ली. सेल्समन म्हूण सुरवेक नोकरी करपी केके गायक जावपाक मुंबय आयलो. 1999 त पल नांवाचो अल्बम आयलो. पूण, ताचे पयलीं 1985 सावन तो तीन हजारां परस चड जिंगल्स गायिल्लो. जिंगल म्हणल्यार जायरातींचीं पदां. ताचो आवाज आर्त, दैवी, काळीज चिरीत वचपी…. शांत रातीं एकांतांत बसून आवडटे व्यक्तीची याद जागयतना ताच्या आवाजाचो सांगात सगल्यांक जातालो. मुखारुय जातलो. आँखों में तेरी अजब सी…. सजदे में यूँ ही झुकता हूँ, तडप तडप के, अलविदा, हम रहें ना रहें, जरा सी दिल में दे जगा तू, आशियाना तेरा, खुदा जाने, यारों दोस्ती…..
फाटल्या 20 वर्सांच्या काळांत हिंदी सिनेसृश्टींतल्या भोवतेक गायकांनी स्वताचें वेगळें अस्तित्व निर्माण केलें ना. मात, तांच्या पदांनी तें केलें. केके कोण तो पयर लोकांनी पळयलो. ताचीं पदां तांणी तकलेर उखलूंन धरिल्लीं. मात तीं केकेन गायल्यांत तें थोड्यांकूच खबर आशिल्लें. माचिस सिनेमांतलें गुलजाराचें छोड आए हैं ये गलियाँ, ह्या पदाचो तो एक गायक. मागीर ए. आर. रेहमानान सपने सिनेमांत संद दिली. उपरांत, हम दिल दे चुके सनम सिनेमांलें तडप तडप के इस दिल के….. हें ताचें पयलें गाजिल्लें सोलो पद. मागीर ताणें फाटीं वळून पळोवंक ना. एका परस एक म्होवाळ पदां केकेन गायलीं. फक्त हिंदीच न्हय, तर तमिळ, तेलगू, कन्नड, मल्याळम भाशांनी. पयलीं सावन पदांचें सगलें स्रय गायकाक मेळटा. संगीतकाराक कोण विचारीना. केकेच्या मतान, संगीतकाराक लागून गायक घडटा. ताचें पद गायकान आपलेशें करून गावपाक जाय, जाल्यारुच तो खरो गायक!
स्वताच्या मळार काम करतना मरण येता तो खरो भाग्यवान, अशें म्हणटात. केकेची कोलकातांत कार्यावळ आशिल्ली. मात, पयशांचेर दोळो दवरून केल्ल्या ह्या आयोजनांक लागून केकेक जीव वगडावचो पडलो आसूं येता. अडेज हजार लोक बसपाच्या सभाघरात सात हजारां वयर लोक आशिल्ले. सगलेच घामाघूम. तातूंत वाद्यांचो आवाज, खर उजवाडाचे दिवे. एसीय चलना जाले. केकेन घाम पुशीत गर्मी जाता अशें सांगलें. पूण शो मस्ट गो आॅन प्रमाण कार्यावळ जाली. परत हाॅटेलाचेर येतना केके कोसळ्ळो तो परतो उठूंक ना. काळजाच्या आताकान हो गुणी गायक कायमचो ना जालो. निदान हाचे मुखार अशें जावचें ना, हाची जतनाय आयोजकांनी घेवंक फावो. आतां पुलिसांच्या मतान ( काय, शिता फुडें मीठ खावपी राष्ट्रीय खबरां चॅनलांच्या?) केकेच्या आंगार माराचे वळ मेळ्ळ्यात खंय. असैमिक मरण अशी नोंदूय जाल्या. खरेंच आनीक कित्यान ताका मरण आयलां जाल्यार ताची चवकशी जावची. मात आतां केके आसचो ना, तरीय ताचीं तीं अज्रंवर पदां संगीत रसिकांच्या सांगाताक आसतलीं. जो मेरेन मोग, प्रेमभंग, त्याग, इश्टागत आसा, तो मेरेन….