अग्नी म्हज्यांत बुद्धी, विचारशक्त दवरूं

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

जाची कमर बरी आसा, ताचे कडेन वांकडे नदरेन कोण पळयतलो? “ज्वलन्निपव ब्रह्ममये नतज्ञसा|” ब्रह्मचर्याच्या तेजाचो तो धगधगपी लोळ आसता. भायले भितल्ले सगळे दुस्मान ताचे कडेन पळून वतले. मौजीबंधनाच्या वेळा वयलें न्हेसप म्हणल्यार व्रतान बांदप आनी हें न्हेसोवपाचे पयलीं दिक्षा दिवपाचो एक विधी आसता, त्या वेळार गुरू म्हणटाः
“मम व्रते ह्रदयं ते दधामि
मम चित्तमनुचित्तं ते अस्तु
मम वाचमेकत्रतो जुषस्व
बृहस्पतिष्टवा नियुनक्तु महाम”
“हे बटो, तुजे काळी म्हज्या व्रताच्या जाग्यार हांव दवरतां. म्हज्या मना फाटल्यान तुजें मन आसुंदी. एकनिश्ठेन, एकाग्रतेन हांवें सांगिल्लें आयकत राव. तो बुद्धीपुजक ब्रहस्पती तुजी येवजण म्हजे कडेन करूं.”
गुरूचे शब्द सारके आयकुपा खातीर तीं व्रतां जाय. कान लावन आयकूंक जाय. ब्रह्मचर्य म्हणल्यार व्रतांचो राजा. ब्रह्मचर्यांत सगळीं व्रतां येतात. बटुचे हात हातांत घेवपी गुरूय देवा सारको मानला.
“सविता ते हस्तमग्रभीत
अग्निसचार्यस्तव”
बाळका! आरे, हांव तुजे हात हातांत घेना तर बुद्धीक चालना दिवपी सविता देव तुजे हात धरता. अग्नी हो तुजो आचार्य, हांव न्ही.
गुरू म्हणल्यार उजवाड. गिन्यानाचो उजवाड दिवपी तेजस्वी गुरूची उपासना ब्रह्मचार्‍यान करपाची आसता. मौजीबंधनाच्या मंत्रांत वा जानव्याच्या मंत्रांत सगळ्याक तेजाची उपासना आसा. ब्रह्मचारी सगळ्या तेजस्वी देवतांचो आसाः
देव सवितरेष ते ब्रह्मचारी
तं गोपाय समामृत||
“हे सुर्यनारायणा! हो ब्रह्मचारी तुजो आसा. ताचें रक्षण कर. ताका मरण येवचें न्ही.”
ब्रह्मचर्याश्रमांत वचप म्हणल्यार पुरर्जन्म. आतां नियंत्रणांत रावपाचें. ध्येयाची उपासनेक सुरवात करपाचीः
“युवा सुवासाःपरिवीत आगात
स उ श्रेयान भवति जायमानः ||”
“हो तरणाचो ब्रह्मचारी आयला. सुंदर नवीन वस्त्रां तो न्हेसला. ताणें जानवें घालां. तो आतां नवो जल्म घेता. ताका उदरगती कडेन वचपाक जाय.”
“तं धीरासः कवयः उन्नयन्ति
स्वाध्यो मनसा देवयन्तः|”
“नियंत्रण आशिल्लो गिन्यानी गुरून ताका उदरगती कडेन व्हरूं, तो तरणाटो शिकप करून, मनान एकग्र जावन देवांक आवजपी जावं, तेजस्वी जावं.”
अग्नींत समिधा अर्पण करतगीर जी प्रार्थना ब्रह्मचार्‍यान म्हणपाची ती सामकी तेजस्वी आसाः
“मयि’ मेधां मयि’ प्रजां मय्यग्निस्तेजो’ दधातु
मयि’ मेधां मयि’ प्रजां मयीन्द्र’ इंद्रियं द’धातु
मयि’ मेधां मयि’ प्रजां मयि सूर्यो भ्राजो’ दधातु
यत्ते अग्ने तेजस्तेनाहं तेजस्वी भूयासम
त्ते अग्ने वर्चस्तेनाहं हरस्वी भूयासम्”।।
“अग्नी म्हज्यांत बुद्धी, विचारशक्त आनी तेज दवरूं, इंद्र म्हज्यांत बुद्धी, विचारशक्त आनी सामर्थ्य दवरूं, सुर्य म्हज्यांत बुद्धी, विचारशक्त आनी तेज दवरूं. हे अग्नी! तुज्या तेजान म्हाका तेजस्वी जावंक दी. तुज्या विजयी तेजान म्हाका भरून वचूं दी. सगळी घाण जाळून उडोवपी तुज्या तेजान म्हाकाय घाण जाणून वडोवपी जावंदी.”
(फुडें चालू…)
मूळ लेखकः साने गुरुजी, अणकारः पांडुरंग नाडकर्णी

पांडुरंग नाडकर्णी
9326139252