भांगरभूंय | प्रतिनिधी
आज तुमी म्हाका कसली काणी सांगतलीं? बायुलाचे बावलेन विचारलें .
“तुमच्यो काणयो सुंदर आसतात. त्योच आमकां आवडटात.”भुरग्यांनी म्हणलें.”
“हांव काणी सांगतलें, पूण तुमकां सुचल्यार तुमीय सांगल्यार जाता “.
निहालाचें फुडें कितें जालें? निहाल तुमचे भशेन खूब शाणो.
“आतां तो परत चीट धाडटलो, पूण हांव ताच्या गांवांत वचुन आयलें. आयकात आं..
” बरें, बरें . सांग आमकां.”
निहालाच्या शेजारा एक ल्हान घराबो रावता. निहालाक बरें दिसलां. ताचें शेजारचें रीना आनी तो एकाच वर्गात शिकतात. पूण रीना मातशें वेगळे ताका उलोवंक सारकें जमना. तशेंच ताजो एक पांय मातसो वोडटा. वर्गात सगळीं ताका थोटें म्हणटात”. कांय जाण ताका पळोवन हांसतात. वर्गात कांय जाण ताका चोंचरें म्हूण चाळयतात. निहाल मात दर वेळा तांकां समजायता.
“तशें एकामेकाक चाळोवचें न्हय. रीना बरें भुरगें, ताणें मुद्दाम जावन करुंना हें सगळें. तुमी तुमचे भाव भयणीक अशीं म्हणटाशिल्लीं?”
निहालाच्या प्रस्नाक तांचे कडेन जाप नासता. निहाल ताका विचार करपाक लायता. तो सांजवेळा रीनाक अभ्यासांत आदार करता. ताका वाचतना खूब आडखळ जाता. निहाल ताचे कडेन इल्लें वाचुन घेता. स्वता आपुणय वाचता. दोगांची बरी इश्टागत जाल्या. दोगांय बरोबर शाळेंत वतात, येतात.
“तें चलतना थोटेंशे चलता, ताका लज दिसना?” रेवान विचारलें.
“ना, मातुय ना. लज कसली? तें ताचे चलप सहज. ताणें मुद्दाम करुंक ना न्हय?”
“म्हणल्यार कोणाक लज दिसपाची गरज ना”. बावलेची उतरां , प्रस्न निहालाचें वागप, उलोवप, आयकुन सगल्याक वेगळेच कितें शिकपाक मेळ्ळें.
आतां ल्हवु ल्हवु तीं सगळीं रीना कडेन बरे भशेन वागपाक लागल्यात. निहालाक लागुनच हें सगळें घडलां न्हय?
“हय तर, निहालान तांचे दोळे उकते केले. आमी अशें वागपाक जाय” म्हणलें रेवा, रायन, रश्मीन.
“हें पळयात निहाल तुमचे बरोबरचो पूण ताचे कडल्यान कांय बरें शिकपाक मेळटा, तें आमी घेवया.”
“हय, हय.”
“आमी दुसऱ्याक आदर दिल्यार आमकाय तितलोच मेळटा. कुड्डो, थोटो, अपंगुळ कोणुय आसुं , सगळ्याक निहाला भशेन पळोवपाची एक नदर गरजेची.”
सगळ्या भुरग्यांक भोव खोस जाली. सगळ्यांनी निहालाची खबर सांगली म्हूण तांणीं बावलेक “देव बरें करुं “म्हणलें. भुरगीं आपले मदीं कितलो वेळ उलयतालीं. तांकां “निहाल “म्हणल्यार “रॉल मॉडेल “कसो दिसलो.
“आमी निहाला भशेन शाणीं जावपाची गरज आसा “भुरगीं उलयतालीं. बायुलाची बावली वोगी रावन तांचो बडबड आयकताली. आज ताका निहालाची खबर आयकुन वेगळें कितें दिशिल्लें. ताणीं रस्या वेल्यान अशीं चलपी भुरगीं, कांय मनशांय पळयिल्ली पूण व्हडलें लक्ष दिलें नाशिल्लें . पूण आज तांकां स्वता अश्या लोकांखातीर आमी कितें करुं येता म्हणपाचें समजुवपाक लागिल्लें.
“आमी अशें लोकांक आदार करतलीं “. म्हणलें भुरग्यांनीं.
घरा वतना हो एक बरो विशय मम्मा पापाक सांगपाक मेळटलो हाची तांकां खूब उमेद जाल्ली. वाटेरय तीं निहालाचेच विशीं उलयतालीं.
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
