जगप कठीण जालां, म्हारगायेचें कोणाक पडलां ?

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

आमच्या तेंपार इतली म्हारगाय नाशिल्ली. कितली पूण म्हारगाय? म्हारगायेक अक्षरशा उजो पेटला. आमच्या तेंपार पगार थोडो, पूण तो आमकां पावतालो. तातुंतूच आमचो संवसार चलतालो. तो पगार घरच्यांच्यो सगल्यो गरजो भागयतालो. शंबर रुपयां भितर पोतयोभर वस्तू येताल्यो. आयज रिते पोतयेकूच शंबर रुपया पडटात. पगार उणो आसतालो, बोल्सांत पयशे उणे आसताले, पूण पयशांक किंमत आसताली. आयज पयशांक वालोरूच ना. पगार कितलोय आसूं, तो पावना. गरजो वाडटात, म्हणून पयशे पावनात आनी म्हणून कोणूच सुखी जावंक पावना. ही आयची परिस्थिती. त्या मानान आमी खूब सुखी आसले, अश्यो प्रतिक्रिया पिरायेची सत्तरी हुपिल्ले जाणटेले उक्तायतात. गजाल खरी!
आयज म्हारगायेन इतली तेंगशी गांठल्या की आयज आशिल्लो दर फाल्यां आसतूच म्हणूं नजं. ती मागीर कसलीय वस्तू आसूं. भाजी आसूं, कड्डण, तेल आसूं वा दूद. कोण, कितें, केन्ना कसो मोल वाडयत हाचो नेम ना. कारण हे म्हारगायेचेर कोणाचेंच नियंत्रण ना. जो तो आपले परीन आपणाक जाय तशें मोल थारायता आनी आपल्यो वस्तू विकता. विचारपाची माणसुकीच ना. चुकूनमाकून कोणेंय विचारलेंच जाल्यार तांची जाप आसता : पात्रांव, सगलेंच वाडलां. ट्रान्सपोर्ट वाडला. ताका लागून कालच्या दरान आयज म्हाल दिवप आमकां परवडना. आमकां कितेंय सुटूंक जाय न्हय?
आमकां कितेंय सुटचें म्हणून जण एकलो म्हालाचो दर वाडयत आसा आनी गरजेक आयिल्लो मनीस चड दुडू फारीक करून वाडीव म्हाल तोंड धांपून घेत आसा. तो वांटपण करुंकूय वचना. कारण ताका आपली गरज भागोवचेली आसता. संवसार चलोवचेलो आसता. कुटुंबाचें पोट भरपाचें कर्तव्य पूर्ण करपाचें आसता आनी देखुनूच म्हारगायेच्या उज्यांत हुलपुनूय तो पिरंगनासतना दीसपट्टे गरजेक लागपी वस्तू कितल्योय म्हारग जावं, तो घेता आनी वता तो दीस खरो म्हणून दीस काडटा.
सरकारी कर्मचाऱ्यांचें, मागीर तो राज्य सरकाराचो जावं वा केंद्र सरकाराचो, ताचें एक वेळ समजूं येता. कारण ताका म्हारगाय भत्तो मेळटा, केन्ना केन्नाय तो वाडटाय बी, पूण जो खाजगी आस्थापनांनी कामाक आसता, ताचें कितें? ताचो पगार मात तसोच आसता. पगार वाडूंक परवडना म्हणून ताचो धनी पगार वाडयना आनी परिणाम- ताका आसा तातूंत भागोवन घेवचें पडटा. अश्या मनशांनी कशें जगप? हे म्हारगायेंत दीस कशे काडप? खर्चाचो ताळमेळ कसो सादप? हाचो विचार कोणूच करिना. कारण आयज कोणाकूच कोणाचें पडिल्लें ना.
म्हारगायेन उंचेली तेंगशी गांठले उपरांत आनी म्हारगायेच्या उज्यांत सामान्यांचे हात भाजून आयले उपरांत रिझर्व्ह बँकेन हालींच परत एक फावटीं रेपो दरांत अर्द्या टक्क्यान वाड केल्या. रिझर्व्ह बँकेच्या ह्या निर्णयाक लागून रिणां अदीक म्हारग जातलीं आनी ईएमआय वाडटलो. ताका लागून जे रीण काडटात तांकां तीं फारीक करूंक आनीक कितलींशींच वर्सां काम करचें पडटलें. एके वटेन म्हारगायेचो धग सोंसून आपली संवसाराची गाडी चलयता आसतनाच दुसरे वटेन रिणाच्या दरांत वाड जाल्ल्यान सामान्य मनशाक जगप आतां सामकेंच कठीण जावन बसलां. हे वाडटे म्हारगायेक लागून सगल्या घटकांक खावप कितें? जगप कशें? हो प्रस्न रातदीस सतायत आसा. खंय बचत करप, कशी करप हे विवंचनेंत जण एकलो आपले जिणेंतलो दीस धुकळटा. म्हारगायेच्या धगांत घुस्मटून जगपी मध्यमवर्गियांचें गणीत तर सामकेंच कोलमडून पडलां. रांदचेकुडींतलीं कामां करपी गृहिणींचेर तर हे म्हारगायेन सामकोच आकांत हाडला. खंय कशी काटकसर करप हो तांचे मुखार मोटोच प्रस्न पडला.
हे वाडटे म्हारगायेक लागून जण एकलो इतलो उबगला, वाजेला, पिरंगला की आयज कोणाकूच कोणूय घरांत आयिल्लो नाका जाला. तांचें आदरातिथ्य करपूय जिवार आयलां. कारण घरांतल्या रांदपाच्या गॅसान हजारी गांठल्या. गृहिणींक लेगीत घरांतल्या लोकांक च्या-पाणी आनी जेवण करतना गॅस काटकसरीन वापरचो पडटा.
रशिया-युक्रेन झूज चलतालें. ताचें निमित्त घेवन सगल्यांनी सगलें वाडयलें. खावपाच्या तेलाचे दर तर दुपेटीन जाले. भाजयोय वाडल्यो. हाचो चड फटको गरिबांक बसलो. आतां झूज थंडावलां, पूण वाडिल्ले दर मात तशेच आसात. हे म्हारगायेचो चड फटको गरिबांक बसता. मध्यमवर्गीय तशेंच गिरेस्त वर्गाचेर हे म्हारगायेचो कांयच परिणाम जायना अशें म्हणुंकूय जावचें ना. म्हारगायेचो धग सगल्याच घटकांक जाणवता. घडये दरेका घटकाचे जिणेशैली प्रमाण तो उणो-चड जावंक शकता. गरिबांक बसता तेन्ना तांच्या दोन वेळच्या जेवणाचो प्रस्न उप्रासता. ह्या गरिबांक कांय वेळा उपाशी पोटारूय रावचें पडटा.
पॅत्राॅल, डिझल वाडलां, वाडत आसा. तें वाडटा तेन्ना येरादारी खर्च वाडटा. ताचो परिणाम जिणेक लागपी गरजेच्या वस्तूंच्या दराचेर जाता आनी ताचो चड धग गरिबांक बसता. दूद वाडटा. गरिबांचीं भुरगीं दुदाक पादिसेर जातात. आयज तांदूळ, साकर, खावपाचें तेल, कड्डण सगलेंच म्हारग जालां. तें देंवपाचें नांव ना. हालीं तर मसूर, कुळीथ, वाटाणे, हरभरे हातूंत बारीक फातर घालून वजन वाडोवन लोकांक फटोवपाचें फॅड आयलां. कोण कागाळ करुंकूय वचना आनी कागाळ केल्यार ती धरतली म्हणपाचीय खात्री ना. कारण आयज कोणाचो पायपोस कोणाक ना. म्हारगायेचें निमित्त घेवन कितें मेळटा तें सादून घेवप ही एकूच मोख दोळ्यां मुखार दवरून हें चल्लां. खरें म्हणल्यार दीसपट्टे जिणेक लागपी हे जिनस सामान्य मनशाक सामके गरजेचे. पूण तेच म्हारग जाल्यात. ताका लागून जगप सामकेंच कठीण जालां. ही म्हारगाय अशीच वाडत रावली जाल्यार अच्छे दिनाचें सपन सपनूच उरतलें हें सांगपाक खंयच्याच ज्योतिशाची गरज ना.

अतुल र. पंडित
9623269013