हांव पेन उलयतां

भांगरभूंय | प्रतिनिधी

हांव म्हजें दुखणें सांगू तरी कोणाक? तुमी दिसले तशे म्हजें मन मोकळे केलें. आयज एकूच तुमकां सांगन शें दिसता. हांव पेन निर्जीव अशें तुमकां दिसता, पूण म्हाकाय मन आसा हें विसरू नाकात.

आरे मनशा! वळखलो रे म्हाका? असो अजापान सो पळयता म्हाका? तुज्या तोंडा वयले हावभाव तर पळोवन अशें दिसता, तुवें जणू आजूच म्हाका पळयला कशें. आरे पापया, आमचें नातें तर जन्म जन्मांतराचें. म्हज्या बगर तुजी जिणूच व्यर्थ. हांव कोण आनी खंय रावता कांय म्हणटा? आरे, दोळे उगडून पळय तरी म्हाका. तुज्या काळजा कडेन म्हजें घर…. तुज्या बोटांक म्हजोच सांगात. आतां तरी कळ्ळें हांव कोण आनी खंय आसता तें? आरे तुज्या बोल्सांत रे कोण आसा सांग.. आं आतां पळय कसो वळखलो तो. हय हावुंच तें तुजें अपुरबायेचें पेन.
म्हाका दवरचें तरी खंय, इतलें सुद्दां तुका समजना तें पळोवन म्हाका तुजी काकुळटच दिसता बाये. केन्ना केन्ना बाये म्हाका सामकें उखलून धरता तर केन्ना बाये मारता गुड्ड्याक. काम जालें आनी वैज मेलो, अश्यांतली पुता ही खबर. म्हाका वचून दुकानार विकत घेतासतना कितल्यो रे तुज्यो त्यो किटकिट्यो जणू कितें व्हकल बी पसंत करूंक गेल्ले बशेन. म्हजी काडी म्हणजे कितें व्हकलेची साडी न्ही जी अशीच जाय आनी तशीच जाय. म्हजी काडी म्हळ्यार म्हजें जिवीत, म्हजें सर्वस्व. म्हजें जिवीत सोंपल्यार तुका हांव खंय जाय रे बाबा? सोमते काडून भायर मारपाचें.
आजकालच्या मनशांक खंय रे ती माया आनी खंय रे ती आपुलकी. हांव तुज्या उतरा भायर ना हां. जावं तें तुजें उतर वा वाक्य सगळें हांवूच सांबाळून धरता मरे? तुज्या भुरग्यांच्या अभ्यासाक म्हजोच आदार मरे? मागीर म्हजी जीण सोंपपाक पावली कांय तूं निश्ठूर इतलो कसो जाता काय होच प्रस्न म्हजो जीव कासावीस करून वता. म्हाका अशे शेवटुंक तुका मात सुद्दां वायट दिसना व्हय रे? म्हजे सुख तुज्या वांगडा आनी पुराय जिवीत तुज्या वांगडा. तुज्या दर एका उतराच्या, विचाराक म्हजोच सांगात. मागीर म्हजी जीण सोंपली कांय म्हाका तुच्छ वागणूक कित्याक? तुजे कडेन चड पयसो जाला व्हय रे? एक नाका जाले कांय दुसरें घेवप. म्हाका परत जीव दिवंक जड जाला रे तूं? काडी घेवचे परस पेन घेतिल्ले बरें, हीं उतरां आयकून म्हज्या काळजाक सामके काटेच तोपले.
हांव म्हजें दुखणें सांगू तरी कोणाक? तुमी दिसले तशे म्हजें मन मोकळे केलें. आयज एकूच तुमकां सांगन शें दिसता. हांव पेन निर्जीव अशें तुमकां दिसता, पूण म्हाकाय मन आसा हें विसरू नाकात. केन्ना केसां भितर केन्ना कानाक म्हाका लाव नाकात. म्हाका म्हजें सारकें स्थान दियात. म्हज्या बगर तुमी कांयच बरोवपाक शकचे नात तेन्ना म्हाका सांबाळात. बरें येता हांव. मेळची परत.

शिल्पा लाड
8411007204