भांगरभूंय | प्रतिनिधी
वेळ आयला सगल्यांनी मात्शें खऱ्यांनीच मना सावन, संवेदनशील जावपाचो. आयच्या समाजांत सगल्याच मळांचेर जी आयचे पिळगेंत निर्शेणी दिसता ती पयस करपाक वावुरपाचो. समाजाचे अवतिकायेचें म्हाकां कित्याक पडलां, अशें म्हणून उपकारपाचें ना. आयज ताका तें फाल्यां म्हाका हें आमीं जाणां जावंक जाय. नवे पिळगेक मनीसपणाचे संस्कार दिवया, जे तांचे मदीं दिसून येनात, तें वागतना उद्धटपणान वागतात, जाण्ट्यांक मानसन्मान दिनात, इतलेंच न्हय तर जल्म दिवपी आवय- बापायक लेगीत किंमत दिवंक ते नकळो. थंय समाजाचें खंय घेवन बसल्यात?
समाजा विशीं कोणूच विचार करीनात, जो तो आपलें चिंतता. फक्त चैनी, मौजमजा, खेळ, पयसो आनी व्यसन. समाजप्रबोधनाचें कार्य रसातळाक पावलां. खरें म्हटल्यार समाजप्रबोधनाची शिबिरां, कार्यशाळा, व्याख्याना गांवां कणकणी दर एका गांवच्या क्लबांनी, आपमजत गटांनी, सामाजीक, सांस्कृतीक, शिक्षणीक संस्थांनी, देवस्थानांनी घडोवन हाडपाक जाय. तांकां फावो तो अर्थीक आदार सरकारान करपाक जाय. अशा उपक्रमांची आयज खरी गरज आसा. कांय गांवानी कांय प्रमाणांत अशें उपक्रम राबयतात, ना अशे ना. ते वाडोवपाक जाय.
आयज योग्य मार्गदर्शन मेळूंक नाशिल्ल्यान नवे नवे प्रस्न समाजाक भेडसावपाक लागल्यात. जालां कितें जो तो पयशां कडेनच सर्त करपाक लागला. कितें म्हण्टा तो पयसो. आनी ताका लागून प्रत्येकाक आपूणूच पयशांनी जिखचो अशें दिसूंक लागलां. मागीर तो पयसो खंयच्याय मार्गान काय येना. आताची पिळगी आताचे परिस्थिती नुसार वागता, अशें कोणाकूय दिसू येता, गजाल खरी, पूण मनीसपणान वागपाक वेळा-काळाचें बंधन लागना हेंवूय आमी जाणा जावंक जाय.
काळ, वेळ परिस्थिती कसलीय आसू मनीसपणान वागपाक कोणे आडोवंक ना. कांय लोक आपापल्या फायद्या प्रमाण वागतात आनी आपल्या तालाचेर दुसऱ्यांक नाचोवंक पळयतात वा नाचयतात. कांय लोक तांकां बळीय पडटात. हे लोक कोणाची कितली अपुरबाय करपाची आनी कोणाक पयस दवरपाचो हे पद्दतशीरपणान शिजयतात. आमी तुमच्या सटी, बारशाक येवप आनी तुमकां आमची मात्तूय लक्तुबाय नासप. ही भेदभाव वृत्ती कमी जावंक जाय. तुमी आमकां किंमत दिना जाल्यार तुमी तरी आमकां कित्याक जाय? अशा समाजा कडल्यान दुखावल्लीं मनशां पयस रावतात. निस्वार्थीपणान सगळ्यांक बरोबर घेवन वचपाची वृत्ती आपणांवप गरजेचें.
हो संवसार सुखमय, आनंदमय जावचो, जिणेचो आनंद सगळ्यांक मेळचो, कोणाकूच दगदग काडचे पडूंक फावना. तांकां नाका ही जीण, नाका हो संवसार अशें दिसूंक फावना. ते जिणेक विटूंक फावना. अशें जाता जाल्यार ताका समाजूच जबाबदार. म्हणून प्रत्येक गजालीचेर समाज जाग्रुत जावपाची गरज आसा.
समाजाच्या दोळ्यांक उदक लावपाच्यो कार्यावळी आतां बंद जावपाक जाय. कोण कोणाक नाडटा, कोण कोणाक फटयता, कोणा कोणाचे पद्दतशीरपणान शोशण करता…. सगलें पयलींच थारिल्लें आसता. हें घडूंक पावता ते फकत समाज निस्तेज, सुवार्थी जाला म्हूण. जो तो आपापले मर्जे प्रमाण वागता. कोणाक रितीभातीचें सांगपाची माणसुकी उरूंक ना. प्रामाणिकपणा खंयच पळोवंक मेळना, सगळीकडे फटींगपणाच वाडल्या. जो तो रडयांनीच एकमेकां कडे खेळपाक लागला. सगळे कडेन पयलींच फिक्सींग करून उपरांत लोकांच्या दोळ्यांक उदक लावपाचे काम चलता म्हणपाचें आतां लिपून उरना. आजच्या समाजाची मती भ्रश्ट जावपा कडेन पावल्या, आयचो समाज चकचकता त्या गजालींक भुल्लुसूंक लागला. ताका सत्य नाका तो असत्याकच पोटलून धरपाक लागला. कोण कर्मभोग,. पोरण्यों मांवो खरबडून परतून रक्तां वारोवप समा न्हय. तशेंच एकमेकांचो दुस्वास करून, एकामेकांक चिड्डूवपाची भास करप वा सुडबुद्धीन वागप योग्य न्हय.
मनशान म्हण्टात तें शाणेपणान, मनीसपणान वागपाक जाय. अन्याय कोणेय कोणाचेरूय करू. अन्याय हो अन्याय आसता. ताच्या विरूद्ध आवाज हो काडपाकूच जाय. मागीर ती व्यक्ती केदीय व्हडली आसूदी. कोणाचेर तरी अन्याय घडटा आसत जाल्यार ताका वाचा ही फोडपाकच जाय. समाजाक लागला भयरोजोळप अशेंच म्हणचे पडटलें. कारण समाजूच विचित्र वागपाक लागला. कारण तो खऱ्याक खरे म्हणपाकूय दचकता. कोणाक भियेता तेंच कळना. थोडे भिता. कारण मुखार मेळपी कांळींग आसू वा लाॅलीपाॅप, तांकां ताचो हुस्को म्हणून ते मौनव्रत धारण करता. कित्याचेरूच भाश्य करीनात वा कसलीच भुमिका ते केन्ना घेनात…. आनी हाकाच लागून समाज समृद्ध जावच्या बदला दिसान दीस इबाडत आसा. सामाजीक संस्कृताय इल्ली इल्ली नश्ट जायत आसा. समाजाची ही मानसिकताय बदलपाक सगळ्यांनी वावुरपाक जाय.
काशिनाथ नायक
9158345844
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.
