भांगरभूंय | प्रतिनिधी
सारे जहाँ से अच्छा” ह्या गितांत कांय वळी आसात. तांचो अर्थ ग्रीक, इजिप्त, रोमन अश्यो कितल्योश्योच संस्कृती आनी परंपरा ह्या संवसारांतल्यान नश्ट जाल्यो पूण कितलींय परकीं आक्रमणां जालीं तरी भारत मात आपली संस्कृताय, एकचारपण, अजून टिकोवन आसा म्हणजेच हे भुंयेचे मातयेंत अशें किदें तरी खाशेलेपण आसा.
स्वातंत्र्य मेळून 75 वर्सां जालीं पूण येद्या व्हडल्या राष्ट्राक परत एकदां स्वताच्या पांयार उबे करपाक तसो हो कमी वेळ. तरी आसतना आमी सगळ्या पांवड्यार एक एक करून पावल मुखार घालें आनी आयज आमी आत्मनिर्भर म्हणून आपली वळख तयार करतात.
मुळात आत्मनिर्भर म्हळ्यार किदें? प्रधानमंत्र्यांचें भाशण आयकून फक्त उर भरून येवप? “हम भारत को आत्मनिर्भर बनायेंगे” अशीं भाशणां दिवप? निबंद बरोवप? स्पर्धा, कार्यावळी घेवप, फोटो काडप, पेपरार दिवप, इतलेंच? आनी भारत म्हळ्यार कोण? हांव, तुमी आनी ह्या देशांत रावपी सगळे लोक. आनी जेन्ना हांव आनी तुमी आत्मनिर्भर जातले जावं आत्मनिर्भर जावपाक जाता तितलो हातभार लायतले तेन्नाच भारत आत्मनिर्भर जातलो.
सगळ्यांत पयलीं आपूण जें किदें करता त्या कामाक न्याय दिवचो. म्हणजे, हांव विद्यार्थी, हांव शिकतां, म्हजें योगदान मन लावन शिकप, म्हाका जें कितें गिन्यान, संस्कृती, विचार शिकयतात ताचें हांवें पालन करप. तेच भाशेन तुमी वेगवेगळ्या वेवसायान आसतले, नोकरी करता आसतले हीं सगळीं कामां स्वता निश्ठेन करप म्हणजेच एका भाशेन तुमचें योगदान.
जर आमी बरी शिकनात, वायट संवयीक लागल्यात जाल्यार ह्या देशाक बरे, हुशार नागरीक कशे मेळटले? जर आमी आमचे धंदे वेवसायांत फटींगपणां करतात, पयसो काळो करतात, पयशांचो वापर करून नोकऱ्यो दितात आनी घेतात जाल्यार आमी देशाक आत्मनिर्भर करपाक न्हय जाल्यार फाटीं ओडपाचो यत्न करतात.
आत्मनिर्भर जावप म्हळ्यार नेमकें किदें करप? बारीक बारीक गजाली पयलीं करुया. लायट कमी वापरात, फ्लश कमी वापरात, वॉशिंग मशीन, फ्रिज नाका तेन्ना बंद दवरात, उदक आडयात, उदक जिरयात आनी सांठयात. मोबायल कमी करून भायर खेळपाक वचात. आनी देश म्हळ्यार फक्त लोक न्हय तर आमची भूंय, झाडां-पेडां, दोंगोर, निसर्गान रावपी हेर जनावरां ह्या सगळ्यांचो समतोल राखप तितलेंच गरजेचें.
हांव पणजेचें. पणजे आमी स्मार्ट सिटी म्हणून बाता मारतात मात पावसाची एक दडक आनी पणजेंत पांय दवरपाक लेगीत जागो ना. सगळो कचरो, घाण रस्त्यार. ह्याच पणजेंत एक ल्हानशी संस्था आसा, “अय्या वेस्ट मेनेजमेंट” जी एके शेडींत आसा. ती कचरो विकतो घेता तेच बरोबर पुस्तकां घेतात आनी फुकट दितात. खूब बरो उपक्रम. ना व्हडलें ऑफिस, ना व्हडल्यो जायराती ना कसलें राजकारण!
असल्या कार्यावळींनी प्रसिद्धी आनी राजकारण घुसलें म्हणटकीर कोंबडी चार आण्याची आनी मसालो एक रुपयाचो असली खबर! उदाहरण? सोनसोडो! थोडे लोक आनी संस्था कांयच बोवाळ, प्रसिद्धी नासतना आपलीं कामां करतात. फाटल्याच आठवड्यांतली खबर. “धवरूख” म्हणून मांद्रे पेडणें हांगा एक संस्था आसा. तांणी आतां मेरेन जुनासवाडा मांद्रे हांगा दोंगरार 15 हजार झाडां रोयल्यांत आनी ताची देखरेख करतात. दोंगर देंवतेचेर चर खणून तांणी “उदक आडयात उदक जिरयात” संकल्पना राबयल्या.
तर मुळांत सांगपाचो मुद्दो म्हळ्यार आमी सगळ्यांनी जर ह्यो बारीक बारीक गजाली आपणायल्यो, आपलीं सदाचीं कामां निश्ठेन आनी मन लावन केल्यो जाल्यार आपोआप आमी एके तरेन ह्या देशाक आत्मनिर्भर जावपाक हातभार लावंक शकतात. गरज आसा ती फक्त म्हज्या आनी तुमच्या इत्सा शक्तीची!
कन्या रुपेश नायक
डाॅ. के. बी.हेडगेवार हायस्कूल
खिणाखिणाक ताज्यो घडणुको आनी तुमचे कडेन संबंदीत दरेक खबर मेळयात एका क्लिकाचेर! फेसबूक, ट्विटराचेर आमकां फॉलो करात आनी व्हाट्सएप सबस्क्रायब करपाक विसरूं नाकात.